مرد گریان فرانسوی

امروز پستی در یک پزشک، در مورد عکس‌های احساس‌برانگیز داشتم، یکی از این عکس‌ها مربوط بود که به یک مرد فرانسوی.

در توضیح عکس نوشته بودم که عکس از یک شهروند پاریسی ناشناس در زمان اشغال پاریس گرفته شده است که از شدت ناامیدی و غم در حال گریه است.

اما جالب بود که زمانی که بعد از نوشتن پست، تقریبا بی‌هدف در یکی از فولدرهای کامپیوترم می‌گذشتم و به قصد شنیدن موسیقی متن زیبای سریال «لحظات هفده گانه بهاری» Seventeen Moments of Spring، یکی از قسمت‌های این سریال را پخش کردم، از روی تصادف به سکانسی برخوردم که فیلم همین صحنه پخش می‌شد.

در این سکانس، روی ترانه بسیاری زیبا و خاطره‌انگیزی از «ادیت پیاف» یعنی non je ne regrette rien (نه، پشیمان نیستم) فیلمی می‌بینیم که همین صحنه را نشان می‌دهد.

در منابع مختلف احتمال‌های زیادی در مورد این عکس داده شده است و احتمال داده می‌شود که عکس را یکی از عکاس‌های Fox Movietone News/AP به نام جورج مجت George Mejat گرفته باشد.

احتمال‌های زیادی هم در مورد محل گرفته شده عکس داده شده است:

– پاریس در هنگام رژه نازی‌ها

– شهر تولون، هنگامی که نظامی‌های بازمانده فرانسوی این شهر را به مقصد آفریقا ترک می‌کردند.

– شهر مارسی، هنگامی که نظامی‌های فرانسوی پرچم‌های تاریخی فرانسه را با کشتی خارج می‌کردند تا به دست نیروهای پیروز آلمانی نیفتند.

اما مرور این تکه فیلم نشان می‌دهد که این عکس در واقع از روی یک فیلم گرفته شده است و احتمال سوم، بیشتر صحیح به نظر می‌رسد.

در فیلم ما «شارل دو گل» را هم می‌بینیم که به نظامی‌ها ادای احترام می‌کند و فرانسوی‌هایی که با ادب و دریغ و افسوس و اشک، نیروهایی را که در حال خروج هستند، بدرقه می‌کنند.

فکر می‌کنم بد نباشد برای احیای نوستالژی سریال «لحظات هفده گانه بهاری» و همچنین دیدن این تکه زیبا از سریال، این قطعه را با هم ببینیم.

دانلود از فایل‌گیر

دانلود از مدیافایر

دانلود از خورجین

32 مگابایت