عزیزهای میلیارد دلاری: ارزش کدام یک از شرکت‌های نوگام بیشتر از یک میلیارد دلار ارزیابی می‌شود
برای ما شاید بعضی از شرکت‌های نوگام در حد یک نام باشند، با بعضی از آنها شاید فقط در حد خواندن یک پست درباره‌شان در وبلاگی و سایتی آشنا باشیم.
ما شاید تصور نکنیم که سرویس‌های خوبی مثل دراپباکس، اسکویر، Airnb، باکس، اسنپ‌چت و پینترست بتوانند سرمایه زیادی جمع کنند و درآمد زیادی داشته باشند.
اما همه این شرکت‌ها متعلق به یک باشگاه ویژه هستند، باشگاه میلیارد دلاری‌ها!
ممکن است بعضی از شماها که با «حباب دات کام» آشنا هستید، تصور کنید در ارزیابی ارزش این شرکت‌های اغراق شده است، اما حقیقت این است که رشد بسیاری از این شرکت‌ها حبابی نبوده است و آنها مدل‌ها امن‌تر اقتصادی برای رشد و جذب سرمایه دارند.
کاش دانشجویی باهوش در رشته اقتصاد روزی پیدا شود و مدل‌های اقتصادی این شرکت‌ها و شیوه عملکردشان را بتواند در پایان‌نامه‌ای خوب، بررسی کند.
در این باشگاه میلیارد دلاری، 19 شرکت آمریکایی با ارزش بیشتر از یک میلیارد دلار قرار دارند که در عرض دو سال اخیر شکل گرفته‌اند.
شما این حجم عظیم سرمایه را با میزان فروش نفت یک کشور جهان سومی مقایسه کنید!
چند شرکت چینی هم در این فهرست هستند، در صدر آنها شرکت گوشی‌ساز Xiaomi قرار دارد که 10 میلیارد دلار می‌ارزند.
برترین شرکت اروپایی در این فهرست، یک شرکت خرده‌فروشی آلمانی به نام Zalando است که 5 میلیارد دلار ارزش دارد، دو شرکت اروپایی اسپاتیفای و Mobileye این شرکت را تعقیب میکنند، اولی همان طور که می‌دانید در زمینه پخش موسیقی فعالیت دارد و دومی سازنده سامانه‌های هشدار تصادف خودروها است.
در اینجا می‌توانید فهرست این شرکت‌های نوگام بزرگ را ببینید. اما اگر می‌خواهید همین نمودار را به صورت تعاملی ببینید، به اینجا بروید.
در ضمن توضیه می‌کنم با کلیک بر روی لینک‌های مقاله، پست‌های قبلی یکی پزشک را در مورد هر یک از آنها بخوانید تا با آنها بتوانید بیشتر آشنا شوید.
انتظار داشتم Evernote خیلی بالا تر از این ها باشه ، و انتظار نداشتم Dropbox اینقدر بالا باشه !
اقای دکتر سلام
خسته نباشید
ممنون بابت پست های خوبتون
من همیشه برام سوال بوده اخه اینا چجوری اینقدر می ارزند؟چجوری مثلا دراپ باکس که 50 گیگ به ما فضا میده از کجا پول در میاره؟یکی میگفت تبلیغات اما یعنی تبلیغات براشون پول سازه؟اخه ما ایرانیا که اصلا به تبلیغات توجه نمیکنیم چجوری پول سازه؟
./
در زمینه پولساز بودن تبلیغات بهترین و دم دست ترین مثال همین گوگل هستش. درسته گوگل سرمایه گذاری های زیاد دیگه ای هم انجام داده، ولی اولین (و تا الان مهمترین) بخش درامدش تبلیغاته. اما نه مثل اونی که تو بلاگ ها میبینیم. گوگل از طریق داده هایی که از گوگل پلاس در مورد علایق کاربر جمع میکنه، کشور و منطقه ای که از اونجا به اینترنت وصل شده، زمان وصل شدن، زمینه فعالیت سایتی که تبلیغاتو نشون میده، و خیلی فاکتورهای دیگه میاد تبلیغات هدفمند و هوشمند انجام میده. و این کار رو تو “کل دنیا” انجام میده! و “هر چیزی” X “کل دنیا” = خیلی زیاد!
در مورد دراپ باکس چیزی که جالبه اینه که تنها ۲% از کاربرهاش اکانت پولی دریافت کردن و بقیه از نوع رایگانش استفاده میکنند. (که البته اونم ۲ گیگه) و تونسته با بازاریابی خوب با شرکت های بزرگی (مثل سامسونگ) قرارداد ببنده و از اونجا هم درامد خوبی کسب کنه. اینکه چجوری اینقدر می ارزه، اینا بر اساس درامد و سود سالانه ای که دارن ارزش گذاری میشن. و وقتی میگه کاربرای من در حال زیاد شدنن، یعنی سودم داره بیشتر میشه، و اینم یعنی ارزش شرکت داره میره بالا.
خوب اینکه کاربرای دراپ باکس داره زیاد میشه شما میگی سودش زیاد میشه یعنی چی؟
یعنی دقیقا چجوری؟
./
باید اینو در نظر داشته باشیم که بررسی مدل اقتصادی شرکتی مثل دراپ باکس خودش میتونه عنوان یک پایان نامه خوب باشه! و توضیح دادنش قطعا از حوصله این پست و این کامنت (خیییلی) خارج. (تازه تو حیطه رشته منم نیس D:) ولی در مورد رابطه بیشتر شدن کاربر و سود یه مثالی به ذهنم میرسه که امیدوارم کمک کنه.
برای شروع، باید چندتا فرض اولیه داشته باشیم:
۱. وقتی کسی خدماتی رو ارائه میده باید براش سود داشته باشه که اینکارو بکنه. یعنی همین که طرف رفته دنبال این کار واسه ما کافیه که از سود دهی اش مطمئن باشیم.
۲. وقتی تولید یک کالا، یا ارائه یک سرویس اب شکل انبوه درمیاد، هزینه ها پایین میاد و حاشیه سود افزایش پیدا میکنه.
حالا چطور؟
فرض میکنیم ما میخاییم ۴ بشقاب سوپ بپزیم و بفروشیم. ۱۰۰۰۰ تومان خرج میکنیم، از مواد لازم هر کدوم ۱کیلو میخریم، سوپو درست میکنیم، میشه هر بشقاب ۲۵۰۰. ما اینو با ۲۰۰ تومان سود میفروشیم ۲۷۰۰ 🙂 حالا فردا مشتریمون زیاد میشه، وقتی میاییم ۴۰ بشقاب سوپ بپزیم دیگه هزینه ما نمیشه ۱۰۰۰۰ ضرب در ۱۰. چون میریم به سمت “تولید انبوه”، همه چی رو “عمده” میخریم و برامون “ارزونتر” در میاد و هزینه هر بشقاب میشه مثلا ۲۳۰۰، سودش میشه ۴۰۰. این میشه “کاربر بیشتر = سود بیشتر”.
حالا اگه ما شرکت خیلی نامردی نباشیم D: مشتریامون رو هم کمی در نظر میگیریم، قیمتامون رو میاریم پایین هر بشقابو میدیم ۲۶۰۰ با سود ۳۰۰. اینم یعنی “مشتری مداری” و یک تجارت برد-برد. اینجوری مشتریمون هم زیاد میشه.
بعد اینکه مشتری های ثابتمون رو پیدا کردیم، برای جذب مشتری بیشتر، میاییم تولیدمونو از ۴۰ بشقاب با سود ۳۰۰ میرسونیم به ۱۰۰ بشقاب با سود ۲۵۰. اینم یعنی “سود کمتر، فروش بیشتر”.
با توجه به برنامه آشپزی بالا، حالا شما اینو در نظر بگیرید که روی گوشی های سامسونگ اکانت ۵۰ گیگ دو ساله دراپ باکس به رایگان وجود داره. این اکانت سالی ۱۲۰ دلار قیمتشه که میشه ۲۴۰ دلار. اگه فقط فروش سری گالکسی سامسونگ رو در نظر بگیریم که تا حالا بیشتر از “۱۰۰ میلیون” بوده، و فکر کنیم سامسونگ اینو با ۹۰% تخفیف از دراپباکس گرفته، معلوم میشه ارزش میلیاردی دراپ باکس از کجاست. تازه این فقط یکی از شرکتاییه که دراپ باکس باهاشون قرارداد داره.
از روی مثال بالا، اگه گفتی قیمت یک پرس چلو برگ دوبل مخصوص با گوجه و فلفل اضافه چقدره؟ :دی (گشنم شد!)
سلام دکتر عاشق پست های اینجوریتم بازم بزار
محشر بود، انشاالله وبلاگ من هم به یک برند خوب تبدیل بشه! راستی دکتر شما چطوری از وبلاگ های کوچکی مثل ما حمایت می کنید؟ مثلا یک بک لینکی، چیزی میزی نمیدید؟ چون در مصاحبه سه سال پیشتون گفته بودید از وبلاگ های کوچک حمایت می کنید.
“کاش دانشجویی باهوش در رشته اقتصاد روزی پیدا شود و مدل‌های اقتصادی این شرکت‌ها و شیوه عملکردشان را بتواند در پایان‌نامه‌ای خوب، بررسی کند.”
راستش دکتر تو ایران ازین خبرا نیس.من خودم دانشجوی اقتصاد هستم ورودی 92 دانشگاه شیراز. با هزار ارزو و کلی انرژی وارد این رشته شدم ولی متاسفانه استاد ها تو ایران تا یه دانشجوی با انگیزه می بینن فوری بهش تو ذهنی می زنن
و اصلا در ایران از خلاقیت ها و افکار جدیدی که بخواد وارد این رشته بشه حمایت که نمیشه هیچی سرکوبش هم می کنن