اگر با تونل زمان به 20 سال پیش پرتاب می‌شدید و می‌خواستید به ویژگی‌ها و سخت‌افزارهایی مثل آی‌فون دست پیدا کنید …

ما گاهی از چیزهایی که در حال حاضر داریم ناامید می‌شویم، وقتی یک گوشی هوشمند جدید رونمایی می‌شود و می‌بنیم که میزان تغییرات اندک بوده است، شکوه و شکایت می‌کنیم.

اما ما در این سال‌ها واقعا پیشرفت‌های زیادی کرده‌ایم، برای مثال تصور کنید که در یک خوابگاه دانشجویی، در اوقات طولانی ملال‌انگیز، هوش می‌کردید که یک فیلم ببینید، عملا چنین چیزی یک دهه پیش غیرممکن بود، مخصوصا در خوابگاه‌هایی دولتی ایران که خیلی از چیزهای ساده، ممنوع بودند!

اما الان عملا همه تبلت و گوشی‌های هوشمند دارند و می‌توانند به راحتی هر زمان که بخواهند وب‌گردی کنند و فیلم‌های ذخیره شده در وسایل خود را در یک حریم شخصی ببینند.

وقتی استیو جابز، آی‌فون را در سال 2007 معرفی کرد، مژده داد که این گوشی هوشمند تازه در آن واحد یک آی‌پاد با صفحه نمایش بزرگ، یک گوشی موبایل و یک وسیله ارتباط با اینترنت است.

اما بیایید قدری به گذشته سفر کنیم و این تبلیغ را در یکی از نشریات با دقت نگاه کنیم، این تبلیع در 16 فوریه چاپ شده بود:

همان طور که می‌بینید در این تبلیغ، تعدادی زیادی وسیله جذاب الکترونیکی برای آن سال‌ها، تبلیغ و پیشنهاد شده‌اند:

– ضبط و پخش نوار کاست

– منشی تلفنی

ضبط و خش سی دی

– تلفنی با حافظه 20 شماره تلفن

– ضبط و پخش VHS

– هدفون

– اسکنر 10 کاناله

– پی سی

گوشی‌های هوشمند و آی‌فون نیاز ما را به بسیاری از این وسایل از بین برده‌اند، برای خرید 13 وسیله‌ای که در تبلیغ بالا می‌بینید باید حدود سه هزار دلار خرج می‌کردید، اما الان همه آنها را در گوشی موبایل خود دارید.

حالا فرض کنید به سال 1991 پرتاب شده‌اید، آی‌فون را از شما گرفته‌اند، اما شما در پی آن هستید با رفتن به بازار فناوری، قطعاتی بخرید که کار آی‌فون امروزه را بکنند.

اول باید تراشه‌ای بخرید که به مانند تراشه A7 آی‌فون قدرتمند باشد و بتواند بیشتر از 20 هزار میلیون عملیات در ثانیه انجام بدهد، چنین پردازنده‌ای در آن دوره حدود 620 هزار دلار قیمت داشت!

هزینه یک ارتباط با سرعت ارتباط LTE روتین این روزها که حدود 15 مگابیت در ثانیه است، در آن دوره بسیار گران بود، چیزی حدود 1.5 میلیون دلار!

حالا اگر یک حافظه فلش 32 گیگی هم می‌خواستید باید 1.44 ملیون دلار پرداخت می‌کردید!

تا همین جای کار هزینه قطعات به 3.56 میلیون دلار رسیده است!

بعضی از قطعات هم اصلا در آن دوره پیدا نمی‌شدند، مثل صفحه لمسی با کیفیت، حسگر تشخیص اثر انگشت!

تازه باید در نظر بگیرید اگر همه آن فناوری‌های قدیمی را می‌خریدید، به هیچ عنوان مجموعه حاصله، فناوری قابل حملی نمی‌شد.

نکته بعدی هم این است که شاید بیشتر ارزش گجت‌های ما بیش از سخت‌افزار آنها در سیستم عامل و اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های اینترنتی قابل دسترسی به وسیله آنها نهفته باشد.

همه اینها ما را خوشبین می‌کنند که اگر 20 سال تاب بیاوریم، در دنیا هیجان‌انگیزتری به سر خواهیم برد، دنیایی که تصورش فعلا در رؤیاهای ما نمی‌گنجد و البته امیدواریم زشتی‌ها و آلودگی‌هایش هم با همین سرعت فناوری، پیشرفت نکند.

منبع: + و +