فوتبال: ورزش زیبا، تجارت کثیف!

اکانومیست به‌مانند بسیاری از نشریات، وبلاگ‌ها و سایت‌های خبری به‌شدت در مقاله‌ای به فساد حاکم در فیفا تاخته است:

دیدن دریبل‌ها و شوت‌های تمام‌کننده دقیق لیونل مسی یا گریزپایی کریستیانو رونالدو برای ما بسیار جالب است، اما فوتبال این ورزش تقریباً فراگیر جهانی، این روزها به‌شدت با فساد درگیر است.

ابعاد فسادی که در فیفا حکم‌فرماست و به‌تازگی اسنادی از آن توسط نشریه انگلیسی ساندی تایمز افشا شده است، شاید به بزرگی ورزشگاه ماراکانای برزیل باشد، اما ظاهراً این روزها مقامات فیفا در انتظار هستند تا با تب جام جهانی، همه این مسائل را فراموش کنند.

شنیده‌ها حاکی از آن هستند که در جام جهانی قبلی، نتیجه چند بازی از پیش تعیین شده بود، چرا که نه؟! وقتی برای هر بازی یک میلیارد دلار شرط‌بندی می‌شود با کسر کوچکی از آن، می‌توان بسیاری از افراد از بازیکنان تا مربیان و تشکیلات داوری را خرید.

در این میان داستان اعطای میزبانی به کشور قطر، در اوج کرمای تابستانی این کشور عربی خاورمیانه، بسیار جالب توجه است. آیا می‌توان بلاتر 78 ساله، تیم کوچک حاکم بر فیفا یا میشل پلاتینی را که زمانی اسطوره‌مان بود و حالا تبدیل به مدافع میزبانی قطر شده است، وادار به تجدید نظر و اعتراف به گناه کرد؟

اشتباه نکنید! این تنها فوتبال نیست که از فساد رنج می‌برد، تعیین میزبان بازی‌های المپیک زمستانی 2002، شک و شبهه‌های زیادی برانگیهت، بسکتبال آمریکا گرفتار نژادپرستی است، در کریکت تبانی صورت می‌گیرد، اما فقط فوتبال است که می‌تواند این همه نگاه‌ها را معطوف خود کند و این همه پول‌ساز باشد.

و موضوع فقط با کنار رفتن یکی دو نفر مثل بلاتر درست نمی‌شود و در دنیای بی‌بلاتری که اکانومیست با واژه‌سازی دنیای Seppless را بر آن نام نهاده است تا زمانی که سیستم اداره فیفا تغییر نکند، ما باز هم با مشکلات مشابهی روبرو خواهیم شد.

تا زمانی که فیفا به صورت شفاف به دولت‌ها و سازمان‌ها و مهم‌تر از آن به مردم و رسانه‌های پاسخگو نباشد، ما باز هم با صحنه‌های عجیب در فوتبال مواجه خواهیم شد. فضاوت‌های عجیب در جریان جام جهانی کره- ژاپن را که فراموش نکرده‌اید؟!