برنامه‌های کامپیوتری، تعدادی از گزارش‌های اقتصادی آسوشیتدپرس را خواهند نوشت
آسوشیتدپرس، در خبری قابل تأمل به تازگی اعلام کرده است که در نظر دارد با استفاده از فناوری اتوماسیون و بهره‌گیری از برنامه‌های کامپیوتری، تعدادی از مقاله‌ها و گزارش‌های اقتصادی خود را در مورد عملکرد سه ماهه شرکت‌ها آماده کند. به این ترتیب این خبرگزاری خواهد توانست به جای بازتاب عملکرد 300 شرکت، 4400 شرکت را پوشش بدهد.
مقامات این شرکت گفته‌اند که این کار به معنی کاهش فرصت‌های شغلی نخواهد بود و روزنامه‌نگاران با این کمک خواهند توانست روی نوشتن گزارش‌های تحلیلی متمرکز شوند، گرایش‌های بازار را شناسایی کنند و مطالب اختصاصی با کیفیت بالا بنویسند.
مدل استاندارد تهیه محتوا این است که یک نشریه، خبرگزاری یا وبلاگ، مطالبی منتشر کند که مورد علاقه بیشتر خوانندگانش باشد، اما شاید فناوری این امکان را بدهد که بتوان پست‌های انبوه آماده کرد که اختصاصی‌تر باشند.
چه بخواهیم و چه نخواهیم در دهه‌های بعد، کار روزنامه‌نگاری با حالا متفاوت خواهد بود و به احتمال زیادی نرم‌افزارهای توانمندی در زمینه ترجمه، خلاصه کردن مطالب و پیدا کردن محتواهای چندرسانه‌ای خواهیم داشت.
در آن زمان شاید یک بلاگر فناوری به نرم‌افزاری تهیه محتوایش بگوید که اخبار سایت X یا Y را در مورد گوشی فلان بخوان و مطلبی در هزار کلمه تنظیم کن که بیشتر روی تغییرات تازه در صفحه نمایش گوشی متمرکز باشد، مطلب را ساعت 10 صبح با پنج- شش عکس منتشر کن!
گرچه چنین چیزهایی دور از دسترس نیستند، اما به نظر نمی‌رسد که ربات‌ها و برنامه‌های کامپیوتری حالا حالاها بتوانند از عهده نوشتن گزارش‌های تحلیلی برآیند.
اما می‌شود آینده‌ای را متصور شد که کارهای خسته‌‌کننده روزنامه‌نویسی و بلاگ‌نویسی به یاری نرم‌افزارها آسان شوند.
به نظرم اصلا کار خوبی نیست . مهم ترین چیز برای نوشتن یک مقاله حس هست که ربات ها این حس رو ندارند . و وقتی یک متن بدون حس نوشته بشه مطمئنا ازش معنوی برای خواننده نخواهد داشت .
و فقط یکسری کلمات هست که بر روی کاغذ نقش بسته
یه مدل پرینتره.
حتی توی اقتصاد هم نمیشه احساس تاثیری نداشته باشه
من هم بسیار مخالف این امر هستم و واقعا تعجب میکنم!!!
مگر ربات میتواند آن حسی که یک نویسنده حقیقی به مخاطب انتقال میدهد را منتقل کند ؟
مگر ربات احساس دارد ؟؟
دنیای عجیبی شده…