این عارضه عبارت است از: زردی پوست، اسکلرا و مخاط‌ها که بر اثر افزایش غلظت بیلی‌روبین سرم بروز می‌کند (هنگامی‌که غلظت بیلی‌روبین سرم از ۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر تجاوز کند، زردی قابل تشخیص می‌شود).
زردی پیش‌کبدی بر اثر افزایش تولید بیلی‌روبین (غیرکونژوگه) ایجاد می‌شود که از حد ظرفیت کبد در کونژوگه‌کردن بار اضافی بیلی‌روبین تجاوز می‌کند.
اختلالات همولیتیک (مانند هموگلوبینوپاتی‌ها)
علل کبدی ممکن است به هایپربیلی‌روبینمی کونژوگه یا غیرکونژوگه منجر شوند.
در این موارد هایپربیلی‌روبینمی کونژوگه از فقدان (سندرم گیلبرت) یا نقص (سندرم کریگلر- نجار) آنزیم گلوکورنیل‌ترانسفراز ناشی می‌شود.
علت زردی کونژوگه آسیب سلول‌های کبدی است (مانند هپاتیت، سیروز، تومورها، سموم، داروها).
علت پس از کبد که زردی ایجاد می‌کند عبارت است از:
انسداد مسیر تخلیه صفرا
سنگ‌های صفراوی
واردآمدن فشار بر مجرای صفراوی (مانند پانکراتیت، تومور بخش دیستال مجرای مشترک صفراوی و تومور پانکراس)
کولانژیت، تنگی یا تومور مجرای صفراوی
تشخیص‌های افتراقی زردی
همولیز
هموگلوبینوپاتی‌ها
علل خودایمنی
اختلال در نقل و انتقال بیلی‌روبین
سندرم گیلبرت
سندرم کریگلر- نجار
آسیب هپاتوسلولار
آسیب پارانشیمی کبد (مانند ویروس‌ها و سموم)
هپاتیت
سیروز
کلستاز
انسداد مسیر تخلیه صفرا
سنگ کله‌دوک
سرطان
کلانژیت اسکلروزان
تظاهرات، علایم و نشانه‌های زردی
زردی پیش‌کبدی فاقد علامت است، بیمار ممکن است سابقه خانوادگی اسپلنکتومی، آنمی یا سنگ‌های صفراوی داشته باشد.
مبتلایان به سیروز ممکن است با آسیت، ادم، آتروفی بیضه‌ها، ژنیکوماستی، انسفالوپاتی و … مراجعه کنند.
کلستاز به‌طور کلاسیک با زردی، تیرگی ادرار، بی‌رنگ‌شدن مدفوع و خارش تظاهر می‌کند.
کبد، بزرگ و دارای حساسیت مطرح‌کننده هپاتیت است.
کیسه صفرای قابل لمس، متسع و فاقد درد (علامت کوروازیه) مطرح‌کننده سرطان پانکراس یا بخش دیستال مجرای صفراوی است.
اقدامات تشخیصی زردی
آزمایش‌های اولیه باید بررسی عملکرد کبد، آزمایش ادرار و CBC را شامل شود.
افزایش بیلی‌روبین غیرکونژوگه، آنمی، افزایش هاپتوگلوبین و افزایش شمارش رتیکولوسیت‌ها مطرح‌کننده آنمی همولتیک است.
افزایش آلکالین‌فسفاتاز مطرح‌کننده کلستاز است.
افزایش ترانس‌آمینازها و LDH نشان‌دهنده آسیب سلول‌های کبدی است.
از سونوگرافی برای بررسی اتساع مجاری صفراوی، سنگ‌های کیسه صفرا و ساختمان کبد استفاده می‌شود.
ERCP و PTC برای بررسی بیشتر آناتومی مجاری صفراوی کاربرد دارد و با استفاده از این روش‌ها، قراردادن استنت در مجاری مسدود شده و بیوپسی امکان‌پذیر می‌شود.
با بهره‌گیری از سی‌تی‌اسکن می‌توان ضایعات فضاگیر مسدودکننده و پارانشیم کبد را بررسی کرد.
بیوپسی در تشخیص بیماری‌های هپاتوسلولار ارزشمند است.
اقدامات درمانی زردی
درمان به عامل ایجادکننده بستگی دارد.
قطع مصرف مواد آسیب‌رسان به کبد (مانند الکل، سموم و داروها)
درمان جراحی شامل موارد زیر است:
ERCP و اسفنکترکتومی یا وارسی مجاری صفراوی برای درمان سنگ‌های مجرای مشترک صفراوی یا تنگی که به دنبال آن کوله‌سیستکتومی انجام می-شود.
کاهش فشار مجرای صفراوی یا ERCP و استنت‌گذاری، PTC یا بای‌پس کوله‌دوک به روده
