همه ما در عرض یک سال کاملا عوض می‌شویم

خب! مسلم است که تا عنوان این پست را می‌خوانید با خودتان فکر می‌کنید که چه حرف نادرستی!

اما منظور ما عوض شدن شخصیت یا ظاهر شما نیست، بلکه عوض شدن اتم‌های بدنتان است!

حدود 60 سال پیش، دکتر پاول سی ابرسُلد مقاله جالبی منتشر کرد، او با استفاده از پژوهش‌های مبتنی بر رادیوایزوتوپ به نتایج جالبی رسیده بود:

– حدود 72 درصد بدن ما را آب تشکیل می‌دهد. (در مردها و زن‌ها و در افراد چاق و لاغر و به تناسب سن این درصد مقداری تفاوت می‌کند.) اما به هر حال جالب است بدانید که ظرف 16 روز، تمام مولکول‌های آب بدن ما تعویض و جابجا می‌شوند.

– اتم‌ها سنگین‌تر مثل کربن و سدیم و پتاسیم، ظرف 8 تا 11 ماه تعویض می‌شوند.

– حتی کلسیم و فسفر استخوان‌ها هم چیزهایی نیستند که ماهیت ایستا داشته باشند. استخوان یک بافت زنده است و در یک روند رشد و حل شدن سرانجام این اتم‌ها هم کاکلا تعویض می‌شوند.

– هر 4 روز یک بار کل پوشش معده و روده ما عوض می‌شود.

– لثه‌های ما هر دو هفته یک بار عوض می‌شوند.

– هر 4 هفته یک بار، کل سلول‌های پوست ما می‌ریزند و ما در واقع بدون اینکه متوجه شویم پوست تازه‌ای پیدا می‌کنیم.

– کبد ما هر 6 هفته یک بار عوض می‌شود.

– بافت پوششی عروق خونی هر 6 ماه یک بار عوض می‌شود.

– حتی قلب ما هم هر شش ماه یک بار نو می‌شود.

– به عبارت دیگر، احتمال اینکه ما اتم‌هایی از آدم‌های دیگر داشته باشیم و اتم‌های جدا شده از ما جزئی از تن دیگران شوند، حتمی است.

– هر سال به طور کلی 98 درصد اتم‌های بدن ما عوض می‌شوند. اما این تعویض، مسلما به معنی «دگرگونی» ماهیتی ما نیست!

– جالب‌تر است بدانید که 30 درصد بدن ما اصلا خودی نیست! بله! 30 درصد بدن ما را وزن باکتری‌ها، ویزوس‌ها و انگل‌های تشکیل می‌دهند.

– تعداد باکتری‌هایی که ما در بدن خود داریم، 10 برابر تعداد سلول‌های ما هستند. (البته پیداست که بیشتر ای باکتری‌ها بیماری‌زا نیستند و وارد یک زندگی همزیستی با ما شده‌اند.)

جالب است که این اندیشه قرن‌های پیش از آنکه خبری از دانش رادیوایزوتوپ باشد، در پیشنیان وجود داشته است. در صدر آنها فلاسفه یونانی بودند که در این مورد فکر می‌کردند. آنها به کشتی‌هایی نگاه می‌کردند که از فرط تعمیر و بازسازی، گویی بعد از مدتی کلا عوض می‌شدند، یا نگاهی به رودخانه‌ها می‌انداختند و با خود می‌گفتند این رود مسلما رودی نیست که چند ماه پیش در آن پای می‌نهادیم یا اینکه تجزیه و فساد اجساد را بهانه قرار می‌دادند و از این طریق وارد مباحث فلسفی می‌شدند.

همه چیز بستگی به این دارد که چطور به این مسئله نگاه کنیم، حتی آنهایی که دوست‌دار داستان‌های علمی- تخیلی و تله‌پورت هستند، حتما الان دارند به این فکر می‌کنند که در تله‌پورت به صورت تخیلی قرار است که نسخه‌ای دقیق از همه اتم‌ها ما ضبط شود، ساطع شود و دوباره ساخته شود.

و آدم یاد ترس یا فوبیای دکتر لئونارد مک‌کوی در سریال پیشتازان فضا می‌افتد که هیچ علاقه‌ای به تله‌پورت نداشت، چون نمی‌خواست اتم‌هایش عوض شوند! شاید او خبر نداشت که خواهی نخواهی به صورت طبیعی در هر سال 98 درصد اتم‌های ما عوض می‌شوند.

این موقع شب، شعر مناسبی به جز این شعر حافظ که به نوعی به این پست ارتباط داشته باشد، یادم نمی‌آید. در ضمن به یاد می‌آورم که سال‌ها پیش تصویرگری جالبی در مورد همین شعر دیده بودم که متأسفانه اینک در اینترنت پیدا نمی‌کنم.

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد

حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است

عیش با آدمی ای چند پری زاده کنی

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی (+)

منبع