خیلی نزدیک، خیلی دور: عکس‌هایی که شاید منجر به تجدید نظر ما در استفاده افراطی از گوشی‌های هوشمندمان شوند
گوشی‌های هوشمند آمده بودند که دسترسی ما به اطلاعات مفید را افزایش بدهند و منجر به رفاه و شادی ما بشوند، اما عملا آنها در بسیاری اوقات ما را در انبوهی از اطلاعات غرق می‌کنند و یک الزام و وسواس غیرقابل کنترل در ما برای چک کردن مرتب حساب‌های کاربری‌مان ایجاد می‌کنند.
از چک کردن ایمیل که فارغ شدیم، باید پیامک‌هایمان را ببینیم، بعد از آن توییتر خودمان را چک کنیم، فیس‌بوک در صف ایستاده تا آن را هم ببینیم، نمی‌شود که ایسنتاگرام را ندید و تازه اسیر غولی به نام وایبر هم شده‌ایم! نوبت که به وایبر می‌رسد، با خودمان فکر می‌کنیم در این فاصله حتما ایمیل‌های تازه‌ای رسیده‌اند و این چرخه تکرار می‌شود.
بنابراین اگر یکی دو دهه پیش، صرفا از این می‌نالیدیم که نباید سر میز شام، تلویزیون روشن باشد تا وقتی برای صحبت اعضای خانواده و نگاه چشم در چشم آنها مهیا شود، الان دیگر همه گوشی و تبلت به دست هستند. ما حتی فرصت نمی‌کنیم که یک فیلم را با هم ببینیم.
به مهمانی می‌رویم تا با هم خوش بگذارانیم، اما وقت قابل توجهی از این زمان هم وقت نگاه کردن به صفحات چند اینچی جادویی می‌شود.
عکاسی به نام Babycakes Romero عکس‌های جالبی در این مورد گرفته است که باید با دقت به آنها نگاه کنیم.
این عکس‌ها نشان می‌دهند که ما گاهی چقدر به هم نزدیک، اما در عین حال از هم دوریم:
سلام آقای مجیدی
یکی دو روزه که تو فیدلی مطالب فید شما فقط تیترش می یاد و برای خوندن مقاله باید بیام توی خود سایت 1pezesh که یه کم مشکله.
می خواستم خواهش کنم بررسی کنین و در صورت امکان تنظیمات فید رو عوض کنین که از تو فیدلی هم قابل خوندن باشه.
ممنونم
من هم همین مشکل را دارم !
منم این مشکل دارم 🙁
فقط تیتر میاد
من هم این مشکل رو دارم .
ولی فکر می کنم آقای مجیدی هیچ وقت کامنت ها رو نمی خونه !!!!!
آقای مجیدی زیر چندین پست تو روزهای گدشته بارها تاکید کردن که این مشکل تکنیکی است و در حال رفع شدن
الکی تهمت نزنید
از سوی من همه کارها انجام شده. حتی همین دیروز من کاری دیگه رو شروع کردم که باز هم در جهت افزایش رفاه خوانندگان در خواندن مطالب هست، قول داده شده به من در عرض یک ماه و نیم به نتیجه برسه. به وقتش خدمت شما عرض می‌کنم. هدف من بیشتر خوانده شدن مطالبه. منتها من نویسنده‌ام و دانش فنی لازم را در بسیاری از موارد ندارم و گرنه مسلما زودتر مشکلات را برطرف میکردم و تغییرات حال حاضر را خیلی زودتر از این حرف‌ها شاهد می‌بودید.
یاد فیلم HER افتادم، که همه سرشون تو گوشیا بود و اصلا کسی با هم حرف نمی زد
کم کم داریم مثل فیلم میشیم
چقدر تکنولوژ ی شیرینو و تلخه..جالبه که تو خیلی از موارد پستا در مورد عشق و با هم بودنه و همه لایک میکنن.یه جوری شده انگار کنترلش از دستشون خارج شده و دست خودشون نیست
سلام میشه تم سایت رو به حالت قبلی برگردونی؟
تیتر قشنگی زدید. خیلی نزدیک، خیلی دور! من بودم اسم همون فیلم رو می‌ذاشتم اما جابجایی شما زیباترش کرد.
واقعا خیلی از ایرانیا از جمله فک و فامیل من معتاد مسنجرایی مث واتس اپ هستن 🙁
اصلا دیگه دور هم جمع شدن ها ارزش نداره 🙁
حالا اگه به جای گوشی دست هر کدامشان یک کداب بود باز هم همین حرفو میزدید؟
این نگاه رو به این قضیه چندین جا دیدم در وب ؛ ولی بعضیهام انگار منتظر همچین چیزی بوده اند تا در جمع ،با بهانه ای مُوٓجه در لاک خودشان فرو بروند؛ منظورم اینکه ١٠٠٪ اجبار تکنولوژی نیست؛ بعضیا اینجورین ،همه نه
در ضمن به اون چرخه ی چک کردن میل و وایبر ، چک کردن دیجیا… و ١پزشک و برای دیدن پست جدید ،اضافه کنید!
اقای دکتر شما که همیشه مروج مطالعه و وبلاگ و کتاب هستید چرا فید بلاگتون رو بستید؟ قبلا توی فیدلی مطالبتون رو میخوندم روی تبلت و به دیگران ایمیل میکردم، حالا باید یه دور اضافه هم زد چو تو فید فقط تیتره و باید توی مرورگر خوند،
از همه قابل قبول بود جز شما
فید مشکل فنی داره. بارها گفتم که در پی رفع مشکل هستیم.
سلام منم مشکل فید دارم. تم قبلی راحت تر بود .
مطلب خوبی بود
اگه فک کردین این عکسا باعث تجدید نظر میشه، یا ما رو نشناختین یا خیلی جوگیرین D: