اگر ویدئوگیم بازی می‌کنید و از جوی استیک استفاده می‌کنید، باید ممنون نازی‌ها باشید!

ایده پایه اختراع یک وسیله کنترلی که با چرخش دسته آن به هر جهت خاص، یک سیگنال الکتریکی مشخص تولید و ارسال شود، متعلق به یک آمریکایی به نام کارلوس بی میریک است. او در پژوهشکده نیروی دریایی آمریکا کار می‌کرد و در پتنت‌ای که در سال 1923 ثبت کرد، پیشنهاد کرد برای کنترل یک هواپیمای از جوی استیک و امواج رادیویی استفاده شود.

اما این ایده او چندان جدی گرفته نشد و گرچه مطالعاتی برای ساختن چنین هواپیمایی صورت گرفت، اما اصلا مشخص نیست که سخت‌افزار آن عملا ساخته شد یا نه.

زمان گذشت تا اینکه نیروی هوایی آلمان -لوفت‌وافه- در طی جنگ جهانی دوم علاقه‌مند شد که بمب‌ها، موشک و اژدرهای هدایت‌ شونده بسازد تا خلبان یک هواپیما بتواند با کنترل آنها، اهداف را به صورت مؤثری تخریب کند.

در شرایطی که ژاپنی‌ها در آن زمان بمب‌های هدایت‌شونده توسط خلبان‌های انتحاری یا کامیکازها را در ذهن داشتند، آلمان‌های ایده‌ای دیگر در سر داشتند.

به همین خاطر مهندسان آلمانی یک سیتم کنترلی در کابین هواپیما و یک بمب شناور به نام Henschel HS293 تعبیه کردند.

جوی استیک نصب شده در کابین هواپیما FuG 203 Kehl نامیده شد و یک پتانسیل‌سنج متصل بود که می‌توانست امواجی با کیفیت متغیر ارسال کند. امواج به بمب می‌رسید و بر حسب دستور، باله‌های بمب به تناسب حرکت می‌کردند، تا بمب در مسیر درست حرکت کند و به مسیر بخورد.

البته پیداست که هدایت همزمان هواپیما و بمب توسط خلبان‌ها کار ساده‌ای نبود. به علاوه امواج رادیویی ارسال شده می‌توانستند مورد تداخل با امواج رادیویی دیگر قرار بگیرند و حتی روی آنها پارازیت ارسال شود.

جالب است بدانید که یک سیستم کنترلی دیگر به نام FuG 207 ساخته شده بود که در این سیستم جوی استیک به جای ارسال امواج رادیویی، امواج را با سیم‌های متصل به بمب ارسال می‌کرد.

قطعا برای شما عجیب است که بمب‌ای از هواپیما پرتاب شود و با رشته سیم‌های بسیار طولانی متصل به هواپیما باشد، اما چنین بمب‌هایی هم ساخته شده بودند. در این سیستم هدایتی یک رشته سیم سیگنال‌های مربوط به حرکت در محور افقی و رشته سیم دیگر، سیگنال‌های مربوط به حرکت در محور عمودی را ارسال می‌کرد.

این اختراع نبوغ‌آمیز آلمان‌ها، مدت‌هاست که در قالب جوی استیک‌هایی برای گیمرها، رخ نموده است!

منبع