نجواهایی از تاریخ : ماندگارترین ها – 4

آرنولد شوارتزنگر

Arnold_Schwarzenegger_February_2015

آرنولد آلویس شوارتزنگر مدل، تهیه کننده، کارگردان،تاجر، سرمایه گذار، نویسنده، نیکوکار، سیاستمدار ، بازیگر و بدن‌ساز اتریشی-آمریکایی، برنده جایزه گلدن گلوب بازیگری است. وی فرماندار سابق ایالت کالیفرنیا است. او ۷ بار قهرمانی در مسابقات مستر المپیا(معتبرترین مسابقات پرورش اندام) در سالهای ۱۹۷۰-۱۹۷۱-۱۹۷۲-۱۹۷۳-۱۹۷۴- ۱۹۷۵-۱۹۸۰ را دارد و یکی از پرافتخارترین قهرمانان جهان است. او بدنسازی را از ۱۴ سالگی شروع کرد و در ۲۳ سالگی اولین قهرمانی خود را در مستر المپیا بدست آورد. البته در سال ۱۹۶۹ و در ۲۲ سالگی در مستر المپیا مقام دوم را بدست آورد. طبق گفتهٔ خود آرنولد او زیاد طعم شکست را در مسابقات نچشیده است و واقعاً نیز همچین است زیرا از ۲۵ مسابقهٔ رسمی و بین‌المللی که داشته است فقط ۲ مسابقه را اول نشده است و در آن دو مسابقه به مقام ۲ رسیده است. نام او در کتاب رکوردهای گینس به عنوان بهترین و کاملترین بدن انسانی آمده است.

او هم اکنون ۴ فرزند دارد (۲ دختر و ۲ پسر) و همسر او نیز ماریا شرایور کندی (خواهر زادهٔ جان. اف. کندی) بود. این دو در سال ۲۰۱۱ از هم جدا شدند. او در هفتم اکتبر ۲۰۰۳ فرماندار کالیفرنیا به جای گری دیویس شد و در هفدهم نوامبر ۲۰۰۳ سوگند خورد تا راه گری دیویس را ادامه دهد. در شانزدهم سپتامبر ۲۰۰۵ اعلام کرد که می‌خواهد درسال ۲۰۰۶ دوباره فرماندار کالیفرنیا شود. او در سال ۲۰۰۵ بهترین و محبوبترین سیاست‌مدار سال انتخاب شد. مردم از او به عنوان فرشته نجات کالیفرنیا نام می‌بردند که همانند ترمیناتور با مشکلات مبارزه می‌کرد.

بعد از جدایی از همسرش ماریا شریور در سال 2011 میزان ثروت شوارتزنگر 400 میلیون تخمین زده شد و حتی طبق مالیات سال 2006 او تا 800 میلیون هم تصور شد.در سال 1997 شوارتزنگر 38 میلیون دلار پولش را برای خرید جت شخصی صرف کرد.شوارتزنگر یک بار درباره دارایی هایش گفت: پول شما را خوشحال نمی کند. من الان پنجاه میلیون دلار دارم. ولی وقتی 48 میلیون دلار داشتم خوشحال تر بودم.او همچنین ذکر کرد: من میلیون ها دلار پول بعنوان تاجر در گذر زمان کسب کردم.

قسمتی از دیالوگ آرنولد


سوفیا لورن

484px-Sophia_Loren_-_1959

سوفیا لورن با نام اصلی سوفیا ویلانی شیکولونه در ۲۰ سپتامبر ۱۹۳۴ در رم زاده شد. پدرش مهندس و مادرش بازیگر و آموزگار پیانو بود. او در مورد خودش گفته است: “من ایتالیایی نیستم، من ناپلی هستم و این چیز دیگری است.

بعد از امتناع پدر سوفیا از ازدواج با مادرش, او را بدون هیچ پشتیبانی رها کرد. خانواده لورن یک فرزند دختر مشترک دیگر به نام آنا ماریا ویلانی در سال ۱۹۳۸ داشتند. سوفیا، مادرش و ماریا با مادربزرگ لورن در پوتزولی نزدیک ناپل زندگی می‌کردند. لورن دو نابرادری جوانتر پدری به نامهای جولیانو و جوزپه دارد. در طول جنگ جهانی دوم، بندر و کارخانه مهمات در پوتزولی هدف بمباران مکرر از متفقین بود. در طی یک حمله، هنگامی که لورن به پناهگاه فرار کرد او مورد اصابت گلوله قرار گرفت و از چانه زخمی شد. بعد از این، خانواده او به ناپل جایی که خویشاوندان دورشان در آنجا بودند، نقل مکان کرد. بعد از جنگ، لورن و خانواده‌اش به پوتزولی برگشتند. مادربزرگ او یک میخانه در اتاق نشیمن خانه خود باز کرد و در آنجا مادرش پیانو می‌نواخت، خواهرش می‌خواند و سوفیا منتظر مشتری بود و ظرفها را می‌شست. این مکان بسیار محبوب برای سربازان آمریکایی مستقر در نزدیکی آنجا بود.

او در شانزده سالگی، مدل یک مجلّهٔ ماهانه بود و از همین راه به عالم سینما راه یافت. فعالیت سینمایی اش را با نقش‌های کوچک در فیلم‌های کوچک ایتالیایی آغاز کرد. اولین نقشش را در فیلم روشنایی‌های وارتیه درسال ۱۹۵۰ ایفاکرد. سوفیا در رقابت‌های زیبایی محلی هم شـرکت می‌کردو چندین جایزه دریافت نموده اما سرانجام توسط کارلو پونتی تهیه کننده سینمایی کشف شد وبه عالم سینما راه یافت. پونتی، لورن را نخستین بار زمانی دید که هر دو در یک مسابقه ملکه زیبایی شرکت کرده بودند؛ پونتی ۳۷ ساله داور مسابقه‌ای بود که سوفیای ۱۵ ساله در آن با دیگران رقابت می‌کرد. او مقدمات ستاره شدن سوفیا را آماده کرد؛ از فراگیری فن بازیگری گرفته تا آموختن درس زبان انگلیسی.

در سال ۱۹۵۸ به خاطر بازی در فیلم ثعلب سیاه، موفق به دریافت جایزه فستیوال وِنیز شد. پس از جنگ جهانی دوم سوفیا لورن سمبل زن ایتالیائی به ایتالیا بازمی‌گردد و در فیلم مهم ویتوریو دسیکا که زندگی یک مادر و دختر را در جنگ به تصویر می‌کشد بازی می‌کند. “با نام دو زن” باهمکاری “ژان پل بلموندو” ایفای نقش می‌کند و اولین جایزه اسکارش و جوایز «جشنواره فیلم کن»، «جشنواره فیلم ونیز» و «جشنواره فیلم برلین» را در سال ۱۹۶۰ به واسطه همین فیلم دریافت کرده ودومین جایزه اسکار را ازفیلم ازدواج به سبک ایتالیایی در سال ۱۹۶۴ در یافت می‌کند و در سال ۱۹۹۱ جایزه اسکار افتخاری رانیز کسب می‌کند. فیلم دیروز، امروز، فردا با نقش آفرینی او و مارچلو ماستریانی در همان سال موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی شد.

سوفیا و کارلو پونتی روز ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۷ با هم ازدواج کردند ازدواج اول آنها به ناچار لغو شد تا پونتی به جرم دو همسری محکوم نشود، آن‌ها ۹ آوریل ۱۹۶۶ دوباره با هم ازدواج کردند و صاحب دو پسر به نامهای کارلو و ادواردو شدند. زندگی مشترک سوفیا لورن با کارلو پونتی تا زمان مرگ پونتی در تاریخ ۱۰ ژانویه ۲۰۰۷ به خاطر عوارض ریوی ادامه داشت. وقتی از او در نوامبر ۲۰۰۹ پرسیدند که آیا احتمال دارد او دوباره ازدواج کند؟ پاسخ داد که: نه، دوباره هرگز، غیرممکن است که کس دیگری را دوست داشته باشد.

 

قسمتی از دیالوگ سوفیا لورن


لئونارد کوئن

400px-Leonard_Cohen_2187-edited

لئونارد کوئن شاعر، رمان‌نویس و خواننده و ترانه‌سرای کانادایی است. شهرتش بیشتر به خاطر موسیقی اوست. لئونارد کوئن در سال ۱۹۳۴ در یک خانواده متوسط یهودی در مونترال کانادا زاده شد. پدرش که تاجر پوشاک بود، در نه سالگی لئونارد درگذشت. او در رشته زبان انگلیسی از دانشگاه مک‌گیل دانش‌آموخته شد و در سال ۱۹۵۵ به خاطر نوشته‌های خلاقانه‌اش جایزه ادبی Mc. Naughton را از آن خود کرد. کوئن شیوه زندگی بسیار آزادی را برگزیده بود که شامل ارتباط با زنان متعدد، آزمودن ال.اس.دی و سفر به دور دنیا می‌شد. اولین حضور کوئن در صحنه موسیقی، جشنواره موسیقی مردمی نیوپورت (Newport Folk Festival)، در تابستان ۱۹۶۷ بود. این روند با دو کنسرت در نیویورک و یک حضور برای اجرای اشعارش در تلویزیون سی‌بی‌اس دنبال شد.

کوئن در سال ۲۰۱۱ به دلیل «مجموعه آثارش که بر سه نسل در سرتاسر جهان تاثیر گذاشته‌است» جایزهٔ ادبی پرنس آستوریاس – یکی از معتبرترین جوایز ادبی اسپانیا – را دریافت کرد. هیئت داوران جایزهٔ پرنس آستوریاس در مورد کوئن گفتند که «او تصویری آفریده‌است که در آن، شعر و موسیقی درهم آمیخته‌اند و به چیز گران بهای تغییرناپذیری بدل شده‌اند».

 

دیالوگ کوتاهی از لئونارد کوئن درمورد خودش


الیزابت تیلور

Elizabeth_Taylor_in_Father_of_the_Bride_trailer

الیزابت رزموند تیلور در ۲۷ فوریه ۱۹۳۲ در لندن به دنیا آمد. پدرش دلال هنری و مادرش بازیگر و هر دو آمریکایی بودند. به همین دلیل او دارای تابعیت دوگانه آمریکایی – بریتانیایی بود. او در کودکی، هنگام جنگ جهانی دوم همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کرد و بازیگری را از ۹ سالگی آغاز کرد. از مشهورترین بازیگران انگلیسی-آمریکایی سینمای هالیوود است. وی در بسیاری از ماندگارترین و مشهورترین فیلم‌های کلاسیک سینمای آمریکا که بعدها به «دوران طلایی هالیوود» مشهور شد به ایفای نقش پرداخته‌است.

او زمانی که در اوج شهرت بود به عنوان یکی از بهترین و زیباترین بازیگران دنیا شناخته می‌شد. سالهای ۵۰ و ۶۰ میلادی دوران طلایی بازیگری او بود و توانست دو بار در سالهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۷ برای فیلم‌های باترفیلد ۸ و چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد برنده جایزه اسکار شود و سه بار دیگر نامزد دریافت این جایزه شود. الیزابت تایلور در طول دوران بازیگری خود دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار سینمای آمریکا شد.

الیزابت تیلور ۸ بار ازدواج کرده است. معروفترین و جنجالی ترین ماجرای عشقی او باوجود داشتن همسر ارتباط او با ریچارد برتون بود. الیزابت تیلور بسیاری از ماندگارترین نقش‌هایش را در کنار ریچارد برتون ایفا کرده بود و این دو که از مشهورترین زوج‌های هنری در هالیوود بودند در ۱۲ فیلم در کنار هم بازی کردند. او پس از جدایی از همسر، در سال ۱۹۶۴ با ریچارد برتون ازدواج کرد. ماجراهای زندگی مشترک پر فراز و نشیب آن دو همواره در خبرهای حاشیه‌ای جهان سینما به چشم می‌خورد. و این رابطه فقط ده سال دوام داشت پس از طلاق دوباره درسال ۱۹۷۵ باهم مجدداً ازدواج کردند ولی این بار ۹ ماه بیشتر دوام نداشت.

الیزابت تیلور با مایکل جکسون، موسیقی‌دان آمریکایی، رابطهٔ دوستانهٔ نزدیک و عمیقی داشتند. در تاریخ ۶ اکتبر ۱۹۹۱ الیزابت با لری فورتنسکی در مزرعهٔ نِوِرلَند مایکل جکسون مراسم ازدواجشان را برگزار کردند. مایکل در سال ۱۹۹۷ به مناسبت ۶۹اُمین سالروز تولد الیزابت، ترانهٔ «الیزابت، دوستت دارم» را اجرا کرد. در سال ۲۰۰۵ و در هنگام دادگاه کودک‌آزاری مایکل جکسون، الیزابت یکی از حامیان سرسخت بی‌گناهی مایکل بود. مایکل سرانجام بی‌گناه شناخته شد. الیزابت در طول مدت این اتهامات، مایکل را تشویق می‌کرد تا از دستبند قرمز کابالا استفاده کند تا از «چشم بـَد» در امان باشد. الیزابت تیلور در مراسم خاکسپاری خصوصی مایکل که در ۳ سپتامبر ۲۰۰۹ برگزار شد نیز شرکت کرد. تیلور در ۲۳ مارس ۲۰۱۱ در سن ۷۹ سالگی به دلیل ایست قلبی در بیمارستان سیدار سینای شهر لس‌آنجلس درگذشت. او مدت زیادی بیمار بود و بارها به دلیل ناراحتی قلبی تحت درمان قرار گرفته بود.

 

صحبتی کوتاه از الیزابت تیلور درباره ی مایکل جکسون

3 دیدگاه

  1. همشون خوب و دوست داشتنی هستند
    ادم زندگی این ادم ها رو میخونه متعجب میشه چه زندگی پر فراز نشیبی داشتن و حتی از زدگی عامه مردم هم زندگیشون سخت تر و پستی و بلندی بیشتر داشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]