6 عادت افراد دوست داشتنی

رسیدن به حد معمولی از محبوبیت و شهرت خواسته طبیعی اغلب افراد است. ما مسیر زندگی خود را به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کنیم که برای اطرافیان خود دوست‌داشتنی باشیم و توانایی‌ها و نکات مثبت ما بیشتر به چشم بیاید. هر چند که افراط در این امر خطرات خاص خود را به دنبال خواهد داشت که ما در مطلبی تحت عنوان «چرا بهتر است تلاش برای یک آدم خوب به نظر رسیدن را متوقف کنیم و به جای آن صادق باشیم» به بررسی آن پرداختیم.

طی کردن پله‌های ترقی در کار حرفه‌ای و موقعیت‌های اجتماعی، نیاز به استعداد و ترفندهای خاص دارد. کسانی که مهارت‌های فردی بیشتری در زمینه ارتباطات موثر و تاثیرگذاری بر اطرافیان خود دارند، به وضوح از گروه همکاران، خانواده و دوستان خود در مسیر موفقیت پیشتر هستند.

 دیل کارنگی در حدود یک قرن پیش با شناخت این مبحث شروع به برگزاری دوره‌های عمومی صحبت کردن و دستیابی به موفقیت‌های شخصی کرد که بسیار محبوب و پرطرفدار واقع شد. وی به کمک تیمی از محققان، برنامه آموزشی دوره‌ها را بر اساس زندگی افردای هم‌چون توماس ادیسون، تئودور و فرانکلین روزولت و متون روانشناسی تدوین کرده بودند. معروف ترین کار او «آیین دوست‌یابی و تاثیرگذاری بر اطرافیان» که در سال 1936 منتشر شد و بیش از 15 میلیون نسخه از آن به فروش رسید. در این مطلب 6 عادتی را که افراد محبوب (به گفته کارنگی) دنبال می‌کنند، با هم مرور می‌کنیم.

۱- آن‌ها به اطرافیان خود ابراز علاقه و توجه می‌کنند

کارنگی می‌نویسد که روش تئودور روزولت در تاثیرگذاری بر روی کارکنان سطح پایین کاخ سفید، نمونه‌ای از شیوه او در به دست آوردن دل کل جامعه آمریکا بود. روزنامه‌نگار و افسر ارتش Archie Butt اشاره می‌کند زمانی که روزولت به بازدید جانشین ریاست جمهوری خود، ویلیام هوارد آمده بود با تمام افسران و سربازان به طور قطع صحبت کرد و از آن‌ها پرسید که چه می‌کنند و اوضاع‌شان چگونه است. یک پرسش و پاسخ دوستانه و موثر. به گونه‌ای که آیک هوور یکی از افسران کاخ سفید اظهار کرد که «امروز تنها روز شاد ما در دو سال گذشته بوده است»

۲- آن‌ها می‌خندند

خنده کوتاه‌ترین مسیر میان دو فرد است. شاید اگر روابط و احساس‌تان نسبت به اطرافیان را از پیش چشم بگذرانید، شما هم با این مطلب هم عقیده باشید که افرادی که اغلب لبخند می‌زنند و خوشرو هستند، برای ما جذاب‌تر و حتی قابل اعتمادتر به نظر می‌رسند. در حقیقت در حین یک مکالمه دوستانه، خانوادگی و یا حتی کاری چهره متبسم مخاطب در ما تاثیر مثبت ایجاد می‌کند و ما تمایل داریم که اوقات خود را با چنین افرادی بگذرانیم. خندیدن در تقویت روابط اجتماعی بسیار موثر است. هم‌چنین در بحث‌های پر استرس و تنش‌زا از ایجاد درگیری و برخورد جلوگیری می‌کند و در واقع کلید تعاملات مثبت و همدلی است.

چارلز شواب (Charles Schwab عکس بالای عنوان مطلب) موسس و رییس بنگاه چارلز شواب، پیشتاز در زمینه بانکداری و کارگزاری سهام در آمریکا،‌ با ثروت 7/4 میلیارد دلار، صد و هفتاد و یکمین فرد ثروتمند جهان در سال 2010 است. او که در تشکیلات صنعتی اندرو کارنگی به سرعت از مقام یک کارگر روزمزد به مقام مدیری با دستمزد بسیار بالا ارتقا یافت، ادعا می‌کرد که لبخندش یک میلیون دلار می‌ارزد.

کارنگی درباره او می‌نویسد: «احتمالا شواب حقیقت را به درستی درک کرده است. آن‌چه که در شخصیت شوآب جلب نظر می‌کند و موجب جذابیت او در دید مردم است، علاوه بر موفقیت‌هایش در مسئولیت‌ها و حرفه‌اش، لبخند فریبنده‌ای است که همیشه به صورت دارد.»

۳- آن‌ها مردمی که ملاقات کرده‌اند به یاد می‌آورند

ببخشید من شما را قبلا جایی ندیده‌ام؟

هنوز هم این جمله جادویی در شروع ارتباطات کاربرد خود را از دست نداده است. هر چند که اغلب فرد مخاطب در حقیقت ما را جایی ندیده است، اما بیان این جمله ذهن ما را به این سمت که می برد که چهره، صدا و رفتار ما و یا شخصی شبیه ما در ذهن مخاطب ثبت شده است.

کارنگی این شانس را داشت که برای اولین بار با جیم فارلیف رئیس کنواسیون ملی دموکرات‌ها مصاحبه کند. فارلی معتقد بود که توانایی خود در کسب موفقیت و محبوبیت را مدیون سیاست یا رفتار به صورت یک فروشنده دوره‌گرد است. کافی‌ست در هر ملاقات چند اطلاعات مثل نام یا شغل مخاطب را به همراه چهره او به یاد بسپاریم. در واقع افراد را با یکسری مشخصات در ذهن خود کدگذاری کنیم و در دیدار یا ملاقات بعدی یادآوری و اشاره کردن به این مشخصه‌ها می‌تواند پیوند صمیمی‌تری ایجاد کند.

به یاد داشته باشید که نام هر شخص در هر زبانی، شیرین‌ترین، مهم‌ترین و تاثیرگذارترین کلامی‌ست که مخاطب از شما می‌شنود.

۴- آن‌ها مردم را تشویق می‌کنند که در مورد خودشان صحبت کنند

اغلب مردم زمانی که در مورد خودشان، زندگی و یا تجربیات‌شان صحبت می‌کنند نرم‌خو و صمیمی‌تر می‌شوند.

کارنگی به عنوان مثال ذکر می‌کند که در یک مهمانی شام با یک گیاه شناس هم صحبت می‌شود. او با این که اطلاعات کمی در مورد باغبانی و گیاهان دارد، در خصوص حرفه گیاه شناس از او سوالاتی می‌کند. بعد از یک‌ساعت مکالمه و هنگام خداحافظی گیاه شناس بسیار خرسند از اطلاعاتی که در اختیار او قرار داده است، اظهار می‌کند که یکی از جالب‌ترین مکالمات را با او تجربه کرده است.

البته چیزی که مخاطب را تشویق به ادامه حرف زدن می‌کند علاوه بر ذکر سوال‌های به جا و ظریف، گوش دادن با اشتیاق است. این بدان معنی است که در پرسیدن سوا‌ل‌ها باید دقت کنید که مکالمه به بازجویی و یا سرک کشیدن در موارد بی‌ربط کشیده نشود. هم‌چنین پس از پرسش با دقت به حرف‌های طرف مقابل گوش کنید، با حرکات سر به او خاطر نشان کنید که متوجه منظور او هستید و از داده‌هایی که در اختیارتان قرار می‌دهد برای ادامه مکالمه استفاده کنید.

۵- آن‌ها علایق دیگران می‌شناسند

یکی دیگر از دلایلی که روزولت ملاقات‌های موفق و تاثیرگذاری داشت، اطلاعات ارزشمندی بود که به عنوان گنج با خود به ملاقات‌ها می‌برد. کارنگی می‌گوید هر زمان که روزولت میزبان فردی در خانه خود بود، شب قبلش تا دیر وقت به مطالعه در خصوص علایق آن فرد می‌پرداخت و با گنجینه‌ای از اطلاعات با مهمان خود روبرو می‌شد.

شما هم در روابط کاری و دوستانه خود اطلاعات محدود و یا گسترده‌ای در خصوص علایق افراد دارید. مثلا می‌دانید که مدیر شما به فوتبال علاقه‌مند است، بنابراین می‌توانید اطلاعاتی در خصوص بازی‌های هفته اخیر و یا رویدادهای پیش‌رو را به عنوان گنجینه با خود به جلسه ببرید و در زمان مقتضی از آن استفاده کنید.

۶- آن‌ها (با شیوه‌ای هوشمندانه) به دیگران حس مهم بودن را القا می‌کنند

کارنگی از زبان فیلسوفی به نام ویلیام جیمز اشاره می کند که انسان به طور غریزی عمیقا تمایل دارد که مورد قدردانی قرار بگیرد.

قدردانی کردن از فعلی که مخاطب انجام داده به عنوان یک یادآوری که شما نیز ارزش کار او را درک کرده‌اید، باعث ایجاد حسی مثبت در مخاطب می‌شود. البته قدردانی اگر در خصوص موارد کم ارزش انجام شود، می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد و موجب شود مخاطب شما را فردی چاپلوس و غیرصادق ارزیابی کند.

منبع(+)