عکسهای نادری از شاتل فضایی روسها که مدتهاست در بایکونور خاک میخورد
تا اسم شاتلها فضایی را میشنویم به یاد شاتلهای امریکایی میافتیم:
انترپرایز، کلمبیا، چلنجر، آتلانتیس و دیسکاوری.
برنامه شاتلها با پرواز انترپرایز در فوریه سال 1977 شروع شد و در جولای 2011 با آخرین پرواز آتلانتیس به پایان رسید.
در این مدت البته دو فاجعه رخ داد: اولی در ژانویه سال 1986، تنها 73 ثانیه بعد از شروع پرواز شاتل چلنجر رخ داد و منجر به کشته شدن 7 فضانورد و سرنشین آن شد و دومی در فوریه سال 2003 با انفجار کلمبیا در حین بازگشت به وقوع پیوست.
شاید میدانستید که روسها هم از سال 1974، برنامهای مشابه برای پرواز شاتل داشتند، که بوران نام داشت.
در کل، چهار مدل مختلف از بوران ساخته شد. دو مدل از آن، هیچ گاه تکمیل نشد و دو مدل دیگر، تنها پروازهای آزمایشی داشتهاند.
در نوامبر سال 1988، شاتل بوران که تنها مدل ابتدایی عملیاتی بود، به فضا پرتاب شد و 3 ساعت و 40 دقیقه در مدار زمین حرکت کرد و سپس بر زمین نشست. اما پروژه بوران در سال 1993 متوقف شد و از آن به بعد دو مدل ابتدایی این شاتلها در بایکونور خاک میخورند.
فعلا ساختمان محل نگهداری این شاتلها قفل نیست و هیچ برنامهای برای تبدیل محل به موزه وجود ندارد و آثار غفلت از این شاتلهای نوستالژیک کاملا هویدا است.
به تازگی یک عکاس 36 ساله روسی به نام رالف میربس موفق شده است که به این ایستگاه راه پیدا کند و عکسهایی بینظیر از این شاتل بگیرد.
عکسها یادآور شکوه و جاهطلبی برنامههای فضایی روسها در دوره اوج هستند، چیزی که دیگر خبری از آن نیست و در واقع قدرتهای بزرگ به سبب تنگناهای اقتصادی و نیز از بین رفتن شرایط پیشین دنیای دوقطبی، دیگر آن تمایل قبلی را برای اجرای برنامههای بزرگ فضایی ندارند.
میبربس به خبرگزاری CNN نگفته است که چگونه مجوز ورود به بایکونور را گرفته است.
شاتلها در چند کلیومتری جایی که از آن گاگارین به فضا پرتاب شد، نگهداری میشود. درست در کنار محل نگهداری، ساختمانی قرار دارد که در آن زمانی موشکهای فضایی Energy-M آزمایش میشدند.
واقعا عجب دوران با شکوهی بوده هر چند سایه شوم جنگ سرد و هراس از جنگ اتمی در سرتاسر این دوران هست اما شوق عجیبی برای فتح ناشناخته ها در دل مردم بوده که الان در اون حد نیست
نمیدونم چی بگم حداقل مالیات اون مردم تبدیل به یه چیز باشکوه و باافتخار میشد ….
بعد از اتمام جنگ جهانی دوم و همچنین جنگ سرد،دوران به اصطلاح پرشکوه و پرطمطراق شرق و غرب هم به پایان رسید.بیشتر کشورها به جای حمایت همه جانبه و تام الاختیار شدن،به زیرساخت های کشور خودشان روی آوردند و به نوعی اقتدار ابرقدرت ها را شکستند.