نجات از فاجعه‌ی هیروشیما: بُن‌سایِ بازمانده!

13

فرانک مجیدی: چند روز قبل، به مناسبت هفتادمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، پرونده‌ای در «یک پزشک» منتشر کردم که به آن‌چه که منجر به این فاجعه شد، گفته‌های شاهدان عینی، وضعیت هسته‌ای امروز جهان و وضعیت امروزی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی می‌پرداخت. حقیقت این است که در فجایع بزرگ، آن‌قدر حجم انبوه و دردناک انسان‌های کشته‌شده و ویرانی‌ها ذهن‌مان را مشغول می‌کند که وقتی برای فکر کردن به این‌که چه بر سر حیات وحش و نباتی آن اماکن می‌آید، برای‌مان باقی نمی‌ماند. اوضاع این دسته از موجودات مغفول می‌ماند و در برابر  کشته‌ها و آسیب‌دیدگان چندهزار نفری، بی‌اهمیت جلوه می‌نماید. نمونه‌ای از چنین وضعیتی را در یکی از نوشته‌هایم با هم دیدیم. این‌که چه بر سر حیوانات فوکوشیما آمد و چه‌ کسی به آن‌ها رسیدگی می‌کند. اما داستانی که می‌تواند تا حدودی تکمیل کننده‌ی نوشته‌ام درباره‌ی هیروشیما و ناکازاکی باشد، ماجرای درخت بن‌سایی است که در بمباران اتمی هیروشیما آسیبی ندید. این گونه از کاج‌های سفید ژاپنی، نزدیک به 400 سال قدمت دارد و توانست پس از بمباران هم به زندگی خود ادامه دهد.

اما آن‌چه که داستان این بُن‌سای را بیش از جان‌سختی‌اش جالب‌توجه می‌کند، ماجرایی است که در ادامه برای‌ش پیش آمد. هفتاد سال قبل، خانواده‌ای که از این بن‌سای (اکنون 390 ساله) نگهداری می‌کردند، تقریباً در 3 کیلومتری محل اصابت بمب اتمی زندگی می‌کردند. 5 نسل از این خانواده، با احترام از این میراث نگهداری کردند. حالا و با گذشت 70 سال از آن فاجعه‌ی تلخ، داستان این بن‌سای در دنیای مجازی محبوب شده‌است. این درخت زنده ماند. چطور؟ چرا؟ معلوم نیست. اما زنده ماند تا در سال 1975، معنی‌دارترین هدیه‌ای باشد که دولت ژاپن، به مناسبت 200 سالگی کشور آمریکا، آن را به مقامات دولت آمریکا اهدا می‌کند.

2013-09-30-bonsai-003

خانم کاتلین امرسن-دِل، که یکی از مسئولین نگهداری از این درخت در باغ ملی گیاه‌شناسی واقع در واشینگتن است، می‌گوید این درخت به خاطر هیروشیما اهدا نشد، بلکه هدیه‌ای بود که به‌مناسبت دوستی، ارتباط اهدا گردید. دوستی و ارتباطی، میان دو فرهنگ مختلف. این قضیه برای باغ ملی گیاه‌شناسی هم تا سال 2001 روشن نبود. آن ها نمی‌دانستند که خانه‌ی واقعیِ این بن‌سای، در هیروشیما است. آن‌ها زمانی از تاریخچه‌ی این درخت اگاه شدند که دو نتیجه‌ی پرورش‌دهنده‌ی معروف بن‌سای در ژاپن، آقای ماسارو یاماکی، به باغ گیاه‌شناسب ملی بن‌سای و موزه‌ی پِنجینگ رفتند تا بن‌سای گمشده‌ی پدربزرگ شان را بیابند. آن‌ها می‌دانستند که پدربزرگ‌شان این درخت را به مناسبت دویست سالگی آمریکا، به این کشور اهدا کرده، اما نمی‌دانستند دقیقاً در کجا نگهداری می‌شود.

hs_yamaki_pine_and_family

از آن پس، باغ ملی گیاه‌شناسی، این مسئله را علناً در تاریخچه‌ی این بن‌سای ذکر کرد، اما آن را در شبکه‌های خبری اعلام نکرد. بمباران اتمی هیروشیما، چنان که در پست قبلی به تفصیل بیان شد، علاوه بر قتل‌عام بیش از 140هزار شهروند غیرنظامی، به نابودی کامل شهر انجامید. در دوران جنگ، آقای یاماکی کاملاً از درخت‌هایش و از جمله این کاج سفید حفاظت می‌نمود و در اتاقی سرپوشیده نگهداری‌شان می‌کرد. امروزه این درخت که کمتر از یک متر ارتفاع دارد، همچنان با تنه‌ای ستبر و برگ‌های سوزنی شادب سبز پابرجا مانده‌است. شاخه‌های این بن‌سای، به‌گونه‌ای با سیم‌ها بسته شده که برگ‌ها همواره به‌سوی نور آفتاب باشند. خانم امرسن می‌گوید، چین و چروک تنه‌ی این درخت و اعواج‌ش است که به آن شخصیت می‌بخشد. این درخت مانند «کاترین هپبورن» می‌ماند، زیبایی در عین پیری. خانم امرسن-دل امیدوار است که مردم به این درخت، همچون گرامیداشتی باشکوه از بقا بنگرند. او می‌گوید مسلماً ارتباطی میان موجودات زنده در زمین وجود دارد و این ارتباط از طریق افرادی که به این موضوع واقف‌ند، میسر می‌شود. من اکنون در حضور این درخت ایستاده‌ام و این درخت، از مدت‌ها قبل حضور افراد را در کنار خود احساس کرده‌است. به راستی که لمس گلدانی که این هدیه‌ی تاریخی در آن نگهداری می‌شود، مانند لمس بخش بزرگی از تاریخ، فریادها، شادی‌ها، اشک‌ها و غرور یک ملت است. ملتی که به خوبی می‌داند می‌توان بخشید و صلح خواست و دوست بود، اما هرگز آن‌چه را که پشت‌سر گذاشته‌ شده، فراموش نکرد!

منبع


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

شوخی با درونگراها (نرنجید! خودم یک درونگرا هستم)

در مورد درونگراها بسیار مطلب نوشته‌ام. یک زمانی درونگرایی در جامعه خیلی تابو بود و هنوز هم مقداری است.خود من به عنوان یک درونگرا زمانی از درونگرایی خود شرمنده بودم. اما بعدا متوجه شدم که درونگرایی یک ویژگی شخصی است. درونگراهایی یک طیف…

سلبریتی‌ها از کودکی تا پیری در این ویدئوهای جالب – از ویل اسمیت تا کیانو ریوز

چطور می‌شود که ما پیر می‌شویم. این تغییر بسیار تدریجی رخ می‌دهد، اما قطعی است. با کارهایی می‌شود کندش کرد اما مسلما نمی‌توان به کی جلوی آن را گرفت.پیری یک فرآیند زیستی پیچیده است که در موجودات زنده از جمله انسان اتفاق می‌افتد. در حالی…

چرا هنگامی که می‌خواهند عکسی از ما بگیرند، ناخودآگاه سرمان را کج می‌کنیم؟

وقتی در فیس بوک، اینستاگرام یا سایر سایت‌های رسانه اجتماعی پر از عکس هستیم، احتمالاً متوجه یک روند در زبان بدن کاربران خواهیم شد. هنگام عکس گرفتن و مواجهه با دوربین، برخی افراد به طور خودکار سر خود را به یک طرف خم می‌کنند. به نظر می‌رسد که…

مردان خوش‌لباس و خوش‌تیپ سال‌ها و دهه‌های آینده احتمالا چه لباس و آرایش موی سر و صورتی خواهند داشت

پیشبینی مد بسیار دشوار است. در داستان‌های علمی تخیلی گاهی چیزهایی در مورد آنها می‌خوانیم. مثلا سرهای تراشیده شده‌ای که جواهرات بر فرق سر دوخته شده‌اند یا خالکوبی‌ها.اما با توجه به تغییرات اقلیمی و درگیری‌ها و وسایل فناورانه‌ای که در حال…

کودکی که از کتابخانه عمومی شهر می‌خواستند بیرون بیندازندش، اما فضانورد شد!

دو برادر به نام‌ها رونالد (چپ) و کارل مک نیر (راست) با 10 ماه اختلاف در جنوب جدا شده به دنیا آمدند. این دو در دوران کودکی تا بزرگسالی جدایی‌ناپذیر بودند.در سال 1959، رونالد مک نیر 9 ساله به یک کتابخانه عمومی در لیک سیتی در کارولینای…

ابر تورم آلمان در سال 1923 چه بر سر مردم آورد؟

به زمانی می‌رویم که یک آلمانی طبقه متوسط، ​​میلیاردها مارک در جیب خود حمل می‌کرد اما هنوز نمی‌توانست چیزی بخرد. یک قرص نان 200 میلیارد مارک قیمت داشت.با حقوق بازنشستگی یک هفته‌ای حتی یک فنجان قهوه را نمی‌شد خرید. سقوط آزاد ادامه داشت و…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / موتور فن کویل / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
13 نظرات
  1. اردوان می گوید

    قالب قبلی سایت که خیلی قشنگ بود.چرا عوضش کردین؟!

    1. ادمان می گوید

      این حرفت الان به درخت چه ربطی داره!!!؟؟؟!!

  2. معصومه می گوید

    یاد فیلم the 100 افتادم، تو ایستگاه فضایی آرک یه بنسای کوچیک داشتند که نشان و یادگاری بود از زمین ونجات یافته از بمباران اتمی…

  3. siamak gol می گوید

    اگه جای ژاپن بودم هر سال یه درخت به این شکل توی سالگرد های تاسیس آمریکا براش میفرستادم 😀
    شبیه قسمتِ اولِ فیلم دختری با خاکوبیه اژدها…
    چقدر هم شبیه انفجارِ هسته ایه!!!

    390 ســــــال! خیلیه!!!چه دوره هایی رو گذرونده.. دقیقا وسطِ دورانِ صفوی بوده.. زمانِ شاه عباس!!! وسطِ دورانِ تزارای روسیه!!! ینی خیلی قبل از انقلاب صنعتی.. اوایلِ رنسانس!!! ینی تقریبا زمانِ گالیله و شکسپیرو دکارت و اینا!!! ینی زمانی که آمریکا هنوزمستقل نشده بود!!! وقتی آمریکایی در کار نبود اینا داشتن از این درخت مراقبت میکردن… کی فکرشو میکرد یه زمانی یه کشوری که اصلا وجود نداره بیاد به ژاپن حمله کنه و این درختو به عنوانِ 200 سالگیه اون کشور بهش هدیه بدن؟!
    … داستانای فیلمای ما کجا و داستانا ی دنیای واقعی کجا…

    1. مصطفی می گوید

      آفرین به مقایسه تاریخی شما. عالی بود

  4. hadi می گوید

    سلام

    خیلی جالب بود.
    البته بیشتر به بوته می ماند تا درخت:)

  5. مهدی می گوید

    ملتی که به خوبی می‌داند می‌توان بخشید و صلح خواست و دوست بود، اما هرگز آن‌چه را که پشت‌سر گذاشته‌ شده، فراموش نکرد!

  6. میلاد می گوید

    می توان بخشید و صلح خواست ؟!!!
    یعنی یک کشور به شما حمله نظامی کنه و شما ببخشی . بعد از آن به زبان بیاوریم که : البته فراموش نمی کنیم .
    خب که چه ؟!
    صرفا قربانیان و خانواده های آن ها حق بخشیدن دارند . اتفاقا باید کشور خاطی مجازات بشه تا هزینه حمله هسته ای انقدر بالا بره که کشوری دیگه به خودش اجازه نده نه تنها به کشور دیگه حمله هسته ای که حتی تهدید هسته ای هم نکنه . در این صورته که صلح برقرار میشه . مگر نه با آرزو کردن صلح برقرار نمیشه !

    1. علیرضا مجیدی می گوید

      این خب که چه؟! را 70 سال است که ژاپنی‌ها دارند جواب می‌دهند. که ژاپن، ژاپن امروز باشد، نه یک کشور کین‌خواه با حاکمان سخت‌سر مثل کره‌شمالی!هیچ‌یک از ما واقعاً درک نمی‌کنیم انفجار اتمی واقعاً چیست و چه بر سر قربانیان‌ش آورد، اما قدر مسلم این که ژاپنی‌ها جوری جز نظر خونخواهانه‌ی شما رفتار کردند و اگر ما جزو خانواده‌های‌ قربانیان نیستیم، که همین‌طور هم هست، شما نیز جزو آن خانواده‌ها نیستید! اجازه بدهیم تاریخ و رفتارها را همان طور که پیش رفته توصیف کنیم، نه با رویای انتقام خودمان!

    2. علی می گوید

      میلاد! خوشبختانه ژاپنی ها به خاطر فرهنگ والایی که داشتند و دارند مثل شما فکر نکردند و بخشیدند و از آمریکا کمک گرفتند و ژاپن را بهتر از قبل ساختند اما اگر مثل شما فکر میکردند ژاپن آلان فرقی نداشت با کشور های فقیر و قحطی زده ی آشنا.

    3. زهرا می گوید

      یاد این داستان افتادم که یک مسئول ژاپنی حرفی به این مضمون داشت. “اینکه مقامات بالای امریکا هر روز با تلفن‌های پاناسونیک، کارهایشان را رتق و فتق می‌کنند، از بسیاری از شعارها برای ما جالب‌تر است!”
      نمی‌دانم چقدر راست یا دروغ است. داستان است یا واقعی! اما به هر حال تمثیل خوب و جالبی ست.
      حتما هم قبلا شنیده بود.

  7. پویان می گوید

    بعد از دو ماه دوری از شهر و اینترنت اومدم خونه و الان ساعتهاست که دارم پستهای زیباتون رو مطالعه میکنم. حیفم اومد زیر این مطلب عالی تشکر نکنم از شما و خواهرتون. مرسی که هنوز مینویسید

  8. رضا می گوید

    فاجعه بشری در هیروشیما البته قابل توجیه نیست اما همواره همراه با ذکر آن
    یادآوری جنایت ژاپنیها طی جنگ جهانی در چین و کره که به کشتار صدها هزار غیر نظامی منحر شد هم درس عبرتی برای انسان خواهد بود .

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5