شوالیه دیگ‌دار؛ شروع یک مکتب جدید

5

شوالیه دیگ‌دار اولین بازی ایرانی است که از روش Crowd Funding برای جذب بودجه استفاده می‌کند.

9-29-2015 12-58-18 AM

این روزها بازی‌سازی در دنیا سه گونه‌ی بزرگ دارد؛ اول غول‌های عظیم‌الجثه و کثیری که برای رایانه‌ها و کنسول‌های روز، بازی‌های بلاک‌باستر (خفن!) می‌سازند. دوم تیم‌های کوچک‌تری که روی بازی‌های پلتفرم‌های همراه (تبلت و موبایل) کار می‌کنند و غالبا در جریان ساخت بازی‌های رایگان (با پرداخت درون برنامه‌ای) شناخته می‌شوند، و سوم تیم‌های مستقل‌تری که به دور از هیاهوی بازار، درصدد کشف ایده‌های جدید هستند و مرزهای خلاقیت در بازی‌سازی را به جلو هل می‌دهند!

تیم‌های نوع اول اغلب پول‌شان را درمی‌آورند! مگر می‌شود FIFA ساخت و پول درنیاورد؟ تیم‌های نوع دوم نیز بازارهای فروش بزرگی دارند و بازارشان گاهی درآمدزا تر از بازار سنتی تیم‌های نوع اول است. تیم‌های نوع سوم نیز از راه‌های متعددی برای ساخت بازی‌های‌شان بودجه جلب می‌کنند! یکی از این راه‌های خیلی مدرن و خوب شیوه‌ی Crowd Funding است.

برای روشن‌تر شدن موضوع بیایید مثالی را بررسی کنیم؛ همه‌ی ما با بازی هواپیمای آتاری (با نام صحیح River Raid) آشنایی و خاطره داریم. همه‌ی ما دوست داریم بازی‌ساز آن (اگر در قید حیات باشد) یک نسخه‌ی جدید و به‌روز و باحال از بازی‌اش بازسازی کند یا حتی یک بازی جدید برای‌مان بسازد! چون ما سابقه‌ی او را می‌دانیم و دست پخت‌اش را چشیده‌ایم، احتمالا هر غذایی برای‌مان درست کند را دوست خواهیم داشت.

مشکل اینجاست که بازی‌ساز آن بازی خاطره‌انگیز، جز هیچ‌یک از جریان‌های غالب بازی‌سازی جهان نیست! خودش است و خودش! از زن‌اش جدا شده و با گربه‌اش «گردو» تنها در گوشه‌ای از یک شهر شلوغ زندگی می‌کند. او دوست دارد و می‌تواند بازی خوبی بسازد، اما پول‌اش را ندارد! اینجاست که به سراغ شیوه‌ی طلایی Crowd Funding می‌رود. اگر هر نفر یک دلار برای ساخت بازی به او بدهد و هزار نفر جمع شوند که کمک یک دلاری کنند، بازی ساخته می‌شود.

بازی‌ساز فرضی ما، می‌رود روی یک سایتی مثل Kickstarter و پروژه‌اش را تعریف می‌کند. وجوه مختلف رویای‌اش را به مخاطبان‌اش نشان می‌دهد و توضیح می‌دهد که اگر n دلار (یورو، ریال، دینار یا هر واحد پولی دیگری) پول جمع شود او موفق به ساخت بازی مذکور خواهد شد. از این‌جا به بعد قضاوت با بهترین قضات دنیا، مخاطبان است.

این روش چه فرقی با جمع کردن اعانه دارد؟ اول آن که تمام کسانی که کمک کرده‌اند در محصولی که ساخته می‌شود شریک شده (اسم‌شان در تیتراژ می‌آید، عکس‌شان جای کاراکتر بازی قرار می‌گیرد و انواع و اقسام مدل‌های خلاقانه حال دادن به مخاطب!) و دیگر آن که همه‌شان بازی‌ای که دوست دارند ساخته شود را بازی خواهند کرد. بازی‌ای که هرگز بدون کمک یکایک آن‌ها ساخته نمی‌شد!

در ایران ما، اما اوضاع فرق می‌کند! ما که کلا بازی‌سازی نوع اول نداریم و غول‌های بزرگ‌مان (اگر بتوان به دو سه تا شرکت‌ بازی‌سازی‌مان غول گفت)، تیم‌های مستقل جهان محسوب می‌شوند! بازی‌سازی نوع دوم هم تا دل‌تان بخواهد در کشورمان یافت می‌شود. همه‌ی بازی‌سازان ما (باسابقه و جدیدالورود) رفته‌اند سراغ بازی‌های مجانی با پرداخت درون برنامه‌ای که عموما قصد دارند جیب مخاطب را با رنگ و لعاب‌شان، خالی کنند! نوش جان‌شان! این متن درباره‌ی خوب یا بد بودن بازی‌ها مجانی با پرداخت درون برنامه‌ای و مقایسه‌ی‌شان با بازی‌های پولی نیست، بلکه این متن وظیفه‌ی طرح یک سوال مهم را دارد؛

«کجایند آن‌هایی که باید مرزهای خلاقیت در بازی‌سازی کشورمان را هل داده و جلو ببرند؟»

یکی از این افراد، طراح بازی گرشاسپ (از بهترین بازی‌های ایرانی) است. او که سال‌ها در تاریخ کوتاه صنعت بازی‌سازی ایران، حضور پررنگی داشته، اکنون دست به اقدامی خارق‌العاده زده؛ از تمامی کارهای دولتی و خصوصی و شرکتی‌اش جدا شده و با اعتقاد به یک ایده‌ی طلایی طرح بازی «شوالیه‌ی دیگ‌دار» را معرفی کرده است.

برای این که بدانید شوالیه‌ی دیگ‌دار چیست می‌توانید سری به سایت فاندلی (Fundly.ir) بزنید. این سایت مثل نمونه‌های جهانی‌اش بستری است برای پروژه‌هایی که دست‌شان از گرفتن بودجه‌های بزرگ کوتاه است، اما خلاقیت و نوآوری درشان موج می‌زند. این‌جا، جایی است که باید به دنبال ایده‌های نو بگردید. این‌جا تفاوت سینمای بدنه‌ی ایران با اکران‌های سینمای هنر و تجربه است. این‌جا جایی است که خلاقیت و ایده‌ی نو بالاترین حرف را می‌زند.

بیایید با حمایت از پروژه‌هایی مثل «شوالیه دیگ‌دار» راهی برای بروز خلاقیت در کشورمان بسازیم. ما همیشه در ایران (و در عموم کشورهای درحال توسعه) یا راهی یافته‌ایم، یا راهی ساخته‌ایم! این شعار ماست. ساختن راهی جدید برای بروز ایده‌هایی نو. ساختن این راه بزرگ اصلا سخت نیست. با برداشتن کوچک‌ترین قدم‌ها، همیشه می‌توان حماسه‌ای بزرگ را رقم زد. اگر همه‌ی ما با کمترین مبالغ‌مان، چنین طرح‌هایی را حمایت کنیم، مثل همیشه ثابت کرده‌ایم که هر راهی با قدم‌های ما آغاز می‌شود.

راه بی‌نظیر Crowd Funding در کشورمان منتظر قدم‌های سبز شماست. تا شروع حماسه‌ی بزرگ خلاقیت، فقط یک کلیک فاصله داریم؛ سه… دو… یک… پرواز.

«http://fundly.ir/projects/DigDaar»

 


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

اگر قرار بود ابرقهرمان‌ها، لباس‌های قرن نوزدهمی می‌پوشیدند

ما عادت کرده‌ایم ابرقهرمان‌ها را در لباس‌های امروز ببینیم و فیلم‌های زیادی هم که بر مبنای کامیک‌بوک‌ها ساخته شده، این تصور را در ذهن ما تشدید کرده‌اند.اما اگر قرار بود همین ابرقهرمان‌ها لباس‌های قرن نوزذهمی می‌پوشیدند، چه می‌شد؟…

سری جدیدی از عکس‌های جذاب مقایسه‌ای زمان قدیم و جدید مکان‌ها و شهرها

عکس‌های «قبل و بعد» یا عکس‌های یک مکان بعد از گذشت زمان مدید، به چند دلیل جالب از آب درمی‌آیند:دگرگونی دیداری: انسان‌ها به طور طبیعی به سمت تغییرات و دگرگونی‌های بصری گرایش دارند. عکس‌های قبل و بعد تصویری واضح و قابل توجه از پیشرفت،…

آیا چهره‌های مشهور، فرازمینی و بیگانه هستند؟! چرا چنین چیزهایی در شبکه‌های اجتماعی رواج می‌یابد +…

امروز صبح دوست گرانقدری ویدئویی از آنجلینا جولی را از یک صفحه اینستاگرام برای من فرستاد. در این ویدیو که ظاهرا از یک مصاحبه او انتخاب شده بود، روی چشم‌های او زوم می‌شد و این نکته القا می‌شد که چشمان او غیرطبیعی هستند و قرنیه و عنبیه او…

گالری عکس: طراحی‌های داخلی و خارجی افتضاح و عجیب که با کمی قدرت شبیه‌سازی مغزی رخ نمی‌دادند!

چیزی که من اسمش را می‌گذارم شبیه‌سازی مغزی واقعا چیز لازمی در زندگی و کار است. یعنی اینکه بتوانید قبل از جابجایی و ساختن اجسام در ذهن تجسمش کنید و بعد حین کاربری‌های مختلف تصورش کنید و پیش‌بینی کنید که کجای کار می‌لنگد.فکر کنم از زمان…

تصاویر طبقه‌بندی شدن پنتاگون البته «تخیلی» و حاصل میدجرنی از بازیابی یوفوها و برنامه‌ مهندسی معکوس…

بشقاب پرنده مخفف عبارت Unidentified Flying Object است. به هر شیء یا پدیده‌ای اطلاق می‌شود که در آسمان مشاهده شود و به راحتی قابل شناسایی یا توضیح نباشد. بشقاب پرنده‌ها اغلب با ادعا‌های مربوط به فضاپیما‌های فرازمینی مرتبط هستند، اما می‌توان…

این معماری‌های بسیار عجیب و در مواردی هراس‌انگیز دوران سوسیالیسم در روسیه و کشورهای اقماری آن

شوروی و سوسیالیست‌ها هم برای خود سبک معماری خاصی داشتند. در مواردی باشکوه، در مواردی خشن و در معدودی موارد مفهومی و زیبا.چیز جالب در آنها هدف ساخت آنها بود: بزرگداشت مبارزات میهنی و پیشرفت‌هایی که در سایه دولت‌های چپ به دست آمده بودند.…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
5 نظرات
  1. ehsan می گوید

    منظورتون از این جمله چیه؟
    “این‌جا تفاوت سینمای بدنه‌ی ایران با اکران‌های سینمای هنر و تجربه است”
    چون تا اونجایی که من اطلاع دارم گروه هنر و تجربه خودش بیشتر از همه فیلم ها ر ا از بودجه های دولتی می سازه و جالب اینه اکران اختصاصی هم دارن و تقریبا هیچ در آمد و سودی هم ندارن و در مجموع فیلم های بی بو و خاصیتی هستند.

  2. ramin می گوید

    مرسی ..از حمایتتون …حمایت جماعت

  3. فرشاد می گوید

    بسیار عالی. دوستان گیم باز حمایت کنند لطفاً (:

  4. سپیده می گوید

    ,رفتم فاندلی و پروژشونو دیدم و خوندم…لوس و بی مزه با کاراکترهای لوستر و ایده ی تکراری….
    سبک نوشتار بسیار دفع کنندست….یاد اون سلسله گزارشهایی که یک اقایی از یک رویداد در المان براتون مینوشت افتادم.از همین نوشتار معلومه چه بازی بی نمکیه.حد اکثر به درد جوونکهای خاص حداکثر تا 21 سال میخوره….بد بود آقا…بد
    ببینید.باید قبول کنیم که هر کسی را بهر چیزی ساحته اند..بهتره از فکر بازی و گیم بیایین بیرون…یا اقلن یه ایده ی جدید داشته باشید….شکل کاراکترهای یک بازی را عوض کنید و از اسمای شلمرود و غول غولک استفاده کنید که نشد نو آوری….

  5. زهرا می گوید

    احساس میکنم شرطی شدم، چون هر جا اسم حماسه میاد کلهم شور و شوقم رو از دست میدم

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5