سلفیهای تیرهبختان
برای بعضیها در این دنیای بزرگ، سلفیها ابزاری برای ثبت لحظات خوش زندگی مثل شرکت در یک مراسم جشن، سفر، حضور در یک رستوران یا انجام یک کار نشاطآور هستند.
اما در همین دنیای ما، کسانی هم هستند که وقتی از سرزمین مادری آلوده به جنگ و خونریزی خود میگریزند و به یاری بخت و اقبال، در قالب پناهنده، پا به کشورهای بیگانه میگذارند، از سلفی، برای مستند کردن این خاطره گریز و جانسختی خود استفاده میکنند.
آن لحظه جادویی را در نظر آورید که آنها برای مثال بعد از یک سفر دریایی مخاطرهآمیز، گوشیهای خود را که در پلاستیک پیچیدهاند، بیرون میآورند و یک سلفی به یاد میگیرند.
در این عکسها کسانی را میبینیم که سر از لسبوس یونان درآوردهاند و مشغول گرفتن سلفی هستند تا در لاین و واتشاپ و وایبر با آشنایان خود به اشتراک بگذارند.
تیرهبختانی که اینترنت رایگان و درخور استفاده از شبکههای اجتماعی (آدمیزاد) دارند! پس ما چی هستیم؟!
بس کنیم این نالیدن رو!
واقعا شرایطمون با اینا قابل قیاسه؟
دنیا یه اینترنت رایگانه؟!
انتهای خواسته ما همین باید باشه؟
اینترنت را بیشتر دوست دارید یا ایران را؟
۱۰۰ درصد موافق Javad-ht
برای طرز فکرتون متاسفم