نخستوزیر کامبوج به خرید لایک فیسبوکی متهم شد!
خرید و فروش لایک و دنبالکننده چیزی است که به وفور در محیط سایبری ایران مشاهده میشود و چیزی نیست که ما با آن ناآشنا باشیم.
اما چنین کاری در مورد مقامات سیاسی کمتر معمول است و آنها ترجیح میدهند با راههای زیرکانهتر و به صورت نامحسوس محیط سایبری را به میل خود دستکاری کنند. اصولا وقتی قدرت و پول نامحدودی داشته باشید، قادر به تهییج لایههای خاصی از مردم و همراه کردن همیشگی آنها با خودتان هم خواهید بود.
اما به تازگی نخستوزیر کامبوج -هون سن- که 31 سال است حکمرانی میکند هم پا به وادی خرید لایک و فالوور گذاشته است و این اتهام ظاهرا جزئی را به مجموعه اتهامات قبلی خود شامل فساد، تقلب در انتخابات و ترتیب دادن حملات سازماندهی شده علیه مخالفان خود، افزوده است.
اگر اعضای خانوادههای سلطنتی را استثنا کنیم، هون سن، ششمین شخصیت سیاسی در دنیاست که طولانیترین دوران حضور در قدرت را داشته است. (نفر اول در این فرست پُل بیا از کامرون است که 40 سال است صندلی قدرت را رها نمیکند.)
جالب است که در این باشگاه دیکتاتورها، هون سن، تنها کسی است که حساب فیسبوک دارد. صفحه فیسبوک او 3.4 میلیون لایکزننده دارد، صفحهای که البته عمدتا در آن عکسهای او در مجامع عمومی منتشر میشود.
اما اوضاع وقتی مشکوک شد که تعداد دنبالکنندههای خارجی صفحه فیسبوک او در عرض تنها یک ماه، دو برابر شد. تصور کنید که او ناگهان طرفداران مشتاقی از هند و فیلیپین پیدا کرد!
مخالف سیاسی در تبعید او -سام رینسی- هم متوجه این مسئله شد و در صفحه فیسبوک او را به خرید لایک متهم کرد.
در پاسخ، او ترتیب تشکیل کمیته ملی ضد تروریسم را داد، کمیتهای که با بررسی این قضیه، طی یک گزارش پنج صفحهای او را از اتهام وارده، مبرا کرد و لایکها را متعلق به دنبالکنندگان واقعی شامل شهروندان کامبوج دانست و هیچ توضیحی در مورد محبوبیت ناگهانی او نداد!
او در مصاحبه با بی بی سی گفت که نمیداند لایکها از کجا آمدهاند و افزود که از اینکه او توسط شهروندان هندی هم شناسایی شده است، خوشحال است.
در نمودارهای زیر به شیب افزایش دنبالکننده هون سن در کامبوج و کشورهای دیگر بنگرید:
هون سن هفتمی است نه ششمی!
https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_current_longest_ruling_non-royal_national_leaders
خیلی می بخشید ها…شما به عنوان یک رسانه و ما به عنوان مخاطب باید در تعامل باشیم برهمین منوال انتقادی از شما داشتم و آن اینکه سطح مطالب و مخاطب پسندی سایت به شدت در حال کاهش است…حداقل از نظر من….به عنوان مثال همین مطلب که بعد از مدت ها روی سایت قرار گرفته.
به نظرم دوره ای که از سایر نویسندگان استفاده می کردید و مجله ی هغتگی ایجاد می کردید اوج سایت بود.
تشکر