داروی آمینواسید Amino acid – موارد مصرف مکانیسم اثر – شیوه مصرف – عوارض و تداخلات دارویی

این دارو در پیشگیری از دفع ازت یا درمان تعادل منفی آن (در مواردی که تغذیه از نوع خوراکی مقدور نباشد ،در اختلال جذب معده ای- روده ای پروتئین و در موارد نیاز شدید به پروتئین) و از راه ورید مرکزی همراه با دکستروز هیپرتونیک در بیماران مبتلا به فقر غذایی شدید یا در موارد نیاز دراز مدت به تغذیه تزریقی به کار می رود.

اسیدهای آمینه تولید پروتئین مورد نیاز برای تشکیل اجزای ساختمانی بدن را افزایش، میزان تجزیه پروتئین را کاهش و التیام زخم را نیز تسریع می کند.

این فراورده در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی ، امراض شدید کبدی، آنسفالوپاتی یا اغمای کبدی و زیادی آمونیاک خون نباید مصرف شود.

فلبیت و ترومبوز ممکن در محل تزریق یا در طول رگ پیش آید. تهوع، تب و برافروختگی پوست و بندرت سرگیجه، عرق مفرط ، بثورات پاپولار، اسیدوز و آلکالوز متابولیک، کمی فسفات و کلسیم خون، پوکی استخوان، وجود گلوکز در ادرار، دیورز اسموتیک، از دست رفتن آب بدن، زیادی حجم خون، کمی واجهشی قند خون، کمی یا زیادی ویتامین ها و زیادی آمونیاک خون و عدم تعادل الکترولیت با مصرف این فراورده گزارش شده است.

مصرف همزمان این فراورده با تتراسیکلین، باعث کاهش اثر آمینواسید می شود. این دارو را نباید بطور همزمان و همراه با خون انفوزیون نمود.

1. کاربرد این فراورده در صورت وجود عیب کار کبد ممکن است سبب برهم خوردن تعادل اسیدهای آمینه، آلکالوز متابولیک ، ازتمی پیش کلیوی، زیادی آمونیاک خون، بی حسی و اغما گردد.
2. انفوزیون خیلی سریع مخلوط اسید آمینه-کربوهیدرات ممکن است موجب بروز زیادی قندخون، وجود گلوکز در ادرار و سندرم هیپراسمولار گردد.
3. در صورتی که مقدار BUN از حد طبیعی بعد از مصرف غذا بیشتر شد، باید انفوزیون را قطع نمود.
4. در بیماران مبتلا به نارسایی قلب، از تحمیل بار اضافی بر گردش خون باید خودداری نمود.

به منظور تزریق در ورید محیطی، محلول آمینواسید را باید با محلول رقیق دکستروز(5 یا 10 درصد) مخلوط نمود و همراه امولسیون چربی به کار برد.