مورد عجیب لباس‌های رژه‌ی ایران در المپیک!

19

فرانک مجیدی: رقابت برای ورزشکاران کشور ما در مسابقات مختلف، همیشه دشوارتر از ورزشکاران بسیاری دیگر از کشورهاست. این درست است که ورزشکاران خارجی، تلاش خارق‌العاده‌ای برای رسیدن به سطوح بالای قهرمانی انجام می‌دهند، اما رقابت نابرابر ما، از بدیهی‌ترین امکانات و لازمه‌ها شروع می‌شود. از نبود زمین تمرین کافی، از نبود لباس‌های تمرین، از کمبود توپ، دوچرخه، پیست، کفش، از نبود اردوهای تدارکاتی و از عدم اختصاص بودجه‌ی کافی. ما در رشته‌های فراوان المپیکی، سهمیه‌های ناچیزی داریم و تعداد ورزشکاران‌مان، قابل مقایسه با کشورهای قدرتمند در زمینه‌ی ورزش نیست.

اما هنوز سهمیه کسب می‌کنیم. این، شبیه معجزه است ولی با تمام سختی‌ها و محدودیت‌ها، هنوز جوانان و مربی‌هایی هستند که برای مهم‌ترین رقابت‌های جهانیِ رشته‌شان تلاش می‌کنند و دلسرد نمی‌شوند. این خودش یک درس انگیزشی است، داستانی که باید گفت و شنید، اما خب، ما حافظه‌ی ضعیفی داریم. خیلی از این قهرمان‌ها، زود فراموش می‌شوند و چون صندوق رفاهی‌ای برای رشته‌های غیر از فوتبال، پیش‌بینی نشده، در گمنامی و سختی می‌مانند. کسانی‌که در ایران راهی جز فوتبال را برای ورزش انتخاب می‌کنند، جسارت ستودنی‌ای دارند و انگیزه‌ای پولادین‌تر. چرا که صبوریِ بسیار می‌طلبد که در سال‌ههای طلایی جوانی، مردم کشورت تو را در روزهای محدود المپیک به یاد آورند و باز از یادت ببرند. ما اینطور هستیم. نمی‌شود کتمان‌ش کرد!

IMG_20160726_225940~2

ورزشکاران ما با کوهی از اراده، کسب سهمیه می‌کنند و وارد این رقابت‌های مهم می‌شوند. این انتظار بالایی نیست که برای همین عده‌ی معدود، تسهیلات مناسبی در نظر گرفته شود و تلاش شود لوازم و شرایط را برای یک نمایش خوب، فراهم کرد. این بودجه‌ی موهوم نامعلوم، برای ده‌ها ورزشکارِ دیگر صرف نشده ولی باید چیزی باشد که برای همین چند ده نفر، خوب صرف‌ش کرد. چیزی که ما در روزهای اخیر دیدیم، یک توهین به تمام کسانی که چندین سال با چنگ و دندان برای این سهمیه‌ها جنگیده‌اند و همچنین به ملت ایران و پرچم‌مان بود. هر چه که باشد و نباشد، تا قرار است خون میهن‌پرستی‌مان به جوش آید، همه نطق‌هایی آتشین در بابِ تمدن چند هزار ساله می‌کنند و سرزمین کهن و این حرف‌ها. اما خب، این یک نمونه‌ی عالی از این است که این موضوع، فقط در حد حرف باقی می‌ماند.

ایرانیان از زمان هخامنشیان تا پایان حکومت قاجار، لباس‌های متنوعی به تن کرده‌اند. از شمال تا جنوب ایران و از غرب تا شرق این سرزمین، قومیت‌های ایران همگی لباس‌های محلی چشمگیری دارند که رنگین‌کمانی از رنگ و طرح و نماد و تنوع است. در هیچ‌یک از لباس‌های ما، نمونه‌‌ی زشتی یا عریانی وجود نداشته است. اما ناگهان از لباسی برای رژه‌ی ورزشکاران کشور ما رونمایی می‌شود که در بی‌قوارگی و کج‌سلیقگی نظیر ندارد.

IMG_20160726_223434

من طراح لباس نیستم، در این زمینه هم هرگز تحصیلاتی نداشته‌ام، اما همیشه یکی از علایق‌م در اینستاگرام، دنبال کردن مد و طراحی‌های لباس و جواهرات برندهای برتر جهان بوده و هست. نیازی به دانش گسترده در زمینه‌ی طراحی لباس نیست که بدانی لباس‌ها بسیار بدرنگ، بی‌تباین، بددوخت و فاجعه‌بار هستند. جای شرمندگی فراوانی برای ماست که مدیران کشوری چندهزار ساله، حتی فکرش را بگنند که لباس نمادین ورزشکاران‌شان، در عرصه‌ی بین‌المللی باید این چیزِ نفرت‌انگیز باشد. عصر آن روز، شبکه‌ی خبر با مسئول روابط عمومی کمیته‌ی المپیک در ایران مصاحبه کرد. شاهکاری از ربط دادن بی‌ربط‌ترین مسائل بود. این‌که رنگ آبیِ لباس‌ها، نماد رنگ آبی خلیج همیشگیِ فارس و کاشی‌های مسجد شیخ لطف‌الله است و طرح اسلیمی نماد فلان چیز و… مثل این‌که سیاست اولیه در برابر انتقادات این بوده که همین است که هست! مردم را چه به نظر دادن؟! ما خیلی هم خوب مدیریت کردیم!

مدتی بعد از اعتراضات و فضای گریه‌آور و خنده‌دار این رونمایی، خبری می‌خوانم که تمام لباس‌های ورزشکاران کره، قابلیت دفع حشرات را دارد که از ورزشکاران و تیم‌های‌شان در برابر ابتلا به ویروس زیکا محافظت کند. ارزش متفاوتی که دو کشور، برای قهرمانان ملی خود قائل می‌شوند، دردناک است.

Screenshot_2016-07-26-22-51-19~2

کمی بعد از خانم مهناز آرمین، طراح این چیزهای تن آن مانکن‌ها، رونمایی شد. نامی که هرگز در صنعت مد و طراحی لباس در ایران نشنیده بودم و تنها اشکال لباس‌ها از دید ایشان، مانکن‌های نامناسبی بود که لباس روی آن‌ها رونمایی شده و این‌که مردم بیکارند. البته من قبول دارم که در ماه‌های اخیر، حملات اینستاگرامیِ ایرانی‌ها بی‌ادبانه و ضد فرهنگی بوده است، اما موضوع پایِت یا حمله‌ به پیج دختر اوباما، با موضوع داشتن حداقل سطح درک از انتخاب لباس متفاوت است! برای من جالب است که بدانم کمیته‌ی المپیک، چه روندی را برای انتخاب طراح طی کرد، کِی فراخوان داد، مصوبه‌ی بودجه‌ی اختصاص‌داده شده به این کار چه مبلغی بوده و واقعاً چقدر برای این امر خرج شد.

اما سوای این‌ها، باور دارم، حتی زشت‌تر از این‌که یک مدیر ورزشی فکرش را بکند که آن به‌اصطلاح لباس‌ها، می‌تواند نماد مناسب نمایش ایران باشد، حداقل تواناییِ لازم را برای عذرخواهی نداشته‌باشد. تفاوت یک مدیر خوب با کسی که تنها ادعای این عنوان را دارد، دقیقاً در همین موضوع است. این‌که مسئولیت‌های اشتباهات را به عهده بگیری و برای این عنوان و مسئولیت و مردم، این‌قدر احترام قائل شوی که بگویی انتخاب ما یک اشتباه محض بود. از این اتلاف وقت و هزینه، متأسفیم. اما همین‌قدر، تا حالا که این پست را می‌نویسم، با الفاظ دقیق، به عمل نیامده‌است.

IMG_20160726_214020

این ماجرا، هرچند جنبه‌های تلخی داشت که به نظرم نباید هرگز فراموش‌ش کنیم و به مزاح از کنارش بگذریم، اما یک قضیه‌ی مثبت در دلِ خود را مجدداً اثبات کرد: قدرت اصرار و خواستن، در شبکه‌های اجتماعی را. هرچند که ما عذرخواهیِ رسمی‌ای از مسئولان کمیته‌ی المپیک نشنیدیم و احتمالاً هرگز هم نخواهیم شنید، ولی بسیاری از ما مصرانه آن‌قدر این موضوع را در تلگرام و اینستاگرام وتوییتر و فیس‌بوک و سایر شبکه‌ها مطرح کردیم تا تغییر لباس، میسر بشود. طراحانی با توجه به موقعیت حرفه‌ای و احساسیِ مناسب ایجاد شده در قبال این موضوع، سریعاً دست به کار شدند و هشتگ «انتخاب من» به‌سرعت بین کاربران رواج یافت تا سلیقه‌ی یک ملت به مسئولان کمیته‌ی المپیک دیکته شود.

موفق‌ترین طرح‌ها، از آن آقای «کامران بختیاری» است. ساعاتی است که اعلام شده یکی از سه طرح او، با کمی تغییرات به عنوان لباس رسمیِ رژه‌ی ورزشکاران پذیرفته شده‌است. شاید این ایده‌آل‌ترین طرح از دید برخی نباشد، اما من گمان می‌کنم برای مایی که به کفِ زشتیِ ممکنه برای انتخاب لباس سقوط کرده‌بودیم، این طرح‌ها یک جهش بلند و آبرومندانه است. اقلاً اِلِمان‌های ایرانی دارد و نشانی از این کشور در آن هست.

Screenshot_2016-07-26-22-52-23~2

برخی از خوانندگان ممکن است بگویند که «نه همین لباس زیباست، نشان آدمیت». بله، مسلماً نیست، اما تا وقتی که سخنی نگوی، دقیقاً همین لباس، بیانگر فرهنگ و ارزش‌ها و دیدگاه های ما خواهد بود. لباس، نه نماینده‌ی کامل شخصیت، اما نماینده‌ی بخش مهمی از شخصیت و پیشینه‌ی افراد است. من هم مثل هر هموطن دیگر، برای ورزشکاران سختکوش میهن‌م در راه دشوار المپیک، آرزوی بهترین نتایج را دارم. با تمام بی‌مهری‌ها، آن‌ها فرزندان خاک ما و نماینده‌ی کشوری هستند که بسیار دوست‌ش می‌داریم!


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

اگر سلبریتی‌های کنونی در دوران ویکتوریایی می‌زیستند …

پس از ویلیام چهارم، که خود جانشین جرج چهارم بود، در ۱۸۳۷، ملکه ویکتوریای ۱۸ساله به تخت نشست. دوران ۶۴سالهٔ سلطنت او در تاریخ انگلستان به «عصر ویکتوریا» شهرت دارد، که همزمان با به‌اوج‌رسیدن گسترهٔ امپراتوری بریتانیا در سطح جهان بود.اما…

اگر نئاتدرتال‌ها بر انسان‌های به اصطلاح خردمند غلبه می‌کردند، شاید اینها ستاره‌های سینماهای آنها…

سوابق فسیلی نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها در حدود 40000 تا 30000 سال پیش از سوابق باستان‌شناسی ناپدید شدند، اگر در برخی مکان‌ها ممکن است تا حدود 28000 سال پیش  زنده مانده باشند.نئاندرتال‌ها گونه‌ای از انسان‌های باستانی بودند که تا زمان…

تصور شاهان صفوی بر اساس شرح متنی جهانگردان و افراد شاخصی که آنها را دیده و توصیف کرده‌اند

در حساب توییتر Cavid Ağa شاهان صفوی را بر اساس نوشته‌های قدیم به دقت و به صورت گرافیکی و چشم‌نوازی تصور شده‌اند.(توضیحات از ویکی پدیا) شاه اسماعیل بنا به نوشته‌های جیووانی ماریا دلی آنجیوللوشاه اسماعیل یکم (۱۷ ژوئیهٔ ۱۴۸۷ – ۲۳ مه…

سری جدیدی از عکس‌های جذاب مقایسه‌ای زمان قدیم و جدید مکان‌ها و شهرها

عکس‌های «قبل و بعد» یا عکس‌های یک مکان بعد از گذشت زمان مدید، به چند دلیل جالب از آب درمی‌آیند:دگرگونی دیداری: انسان‌ها به طور طبیعی به سمت تغییرات و دگرگونی‌های بصری گرایش دارند. عکس‌های قبل و بعد تصویری واضح و قابل توجه از پیشرفت،…

۱۰ واقعیت جذاب درباره جی رابرت اوپنهایمر -پدر بمب اتمی و سوژه فیلم جدید کریستوفر نولان

جولیوس رابرت اوپنهایمر بیشتر به عنوان فیزیکدانی شناخته می‌شود که به ساخت اولین بمب اتمی کمک کرد. اما سنگ‌ها و کانی‌ها عشق اول او بودند و او همچنین شاعرمسلک بود.اوپنهایمر آزمایشگاهی را رهبری کرد که اولین بمب اتمی را ساخت و با موفقیت…

اگر قرار بود ابرقهرمان‌ها، لباس‌های قرن نوزدهمی می‌پوشیدند

ما عادت کرده‌ایم ابرقهرمان‌ها را در لباس‌های امروز ببینیم و فیلم‌های زیادی هم که بر مبنای کامیک‌بوک‌ها ساخته شده، این تصور را در ذهن ما تشدید کرده‌اند.اما اگر قرار بود همین ابرقهرمان‌ها لباس‌های قرن نوزذهمی می‌پوشیدند، چه می‌شد؟…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / موتور فن کویل / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
19 نظرات
  1. مهدی :) می گوید

    به نظر من یک کم در نقدها زیاده‌روی وجود داشت. اینکه لباس خوب نبود شکی نیست اما نور بد تصاویر، مانکن‌های بد و عوامل دیگر این طرح متوسط را بد نشان می‌داد.
    در ضمن بابت لباس‌ها هزینه‌ای نشده‌است. طرح‌های جدید هم به صورت رایگان طراحی و چاپ شده‌است.
    طرح جدید هم مسلما ایراداتی از جمله شلوغی زیاد و استفاده از ابیات نامناسب (کلبه‌ی احزان…) دارد اما من هم موافقم که در اوضاع گزینه‌ی قابل قبولی است.

  2. saeid می گوید

    ممنون از توجه تون به اهمیت ارتقا شایستگی ملی.

    ضمنا عریانی زشتی نیست. متاسفانه شما این دو کلمه رو مترادف هم به کار بردین.

    1. علیرضا مجیدی می گوید

      خیلی ممنونم از نظر شما دوست عزیز.
      البته من زشتی را به معنای عریانی به کار نبرده‌ام. به دو دلیل: اول آن‌که به کار بردن دو واژه‌ی هم‌معنی، هجو و زیاده‌گویی است و دوم آن‌که بین آن‌ها از کلمه‌ی ربط «و» استفاده نکرده‌ام و «یا» بکار برده‌ام. در این متن و باورِ شخصیِ من، زشتی در برابر زیبایی و عریانی در برابر پوشیدگی استفاده می‌شود که این هر دو، در لباس‌های محلی و تاریخیِ ایران، مورد ستایش من است.
      فرانک مجیدی

      1. محمد می گوید

        البته من …!!!!!!؟؟؟؟؟ این پست را شما نوشته اید یا خانم مجیدی؟

        1. علیرضا مجیدی می گوید

          ورود به پیج، به نام مدیر سایت یعنی دکتر مجیدی است و من (فرانک مجیدی) بدلیل کمبود وقت، حین تایید، همین‌جا بلافاصله جواب کامنت ها را برایتان می‌نویسم. این است که جواب به نام برادرم می‌آید ولی در آخر کامنت‌ها اسم خودم را برای کسی که جواب‌ش را داده‌ام، می‌نویسم. حالا اگر شما سئوالی درباره‌ی پست دارید، بفرمایید. جوابش را از بنده ، فرانک مجیدی، دریافت می‌فرمایید.
          فرانک مجیدی

          1. محمد می گوید

            چقدر حرفه ای! حالا که اجازه ی تایید و استفاده از یوزر مدیر دارید ، مثلا نمیشود که هر دو ادمین باشید یا لااقل اسم و تصویر ادمین را به یه چیز مشترک تغییر بدهید که مجبور نباشید در جواب سردرگمی مخاطبی که با اسم و تصویر علیرضا شروع میکند و به فرانک میرسد! محترمانه بگویید:« حالا!!!! اگر سوالی درباره پست!!! دارید بفرمایید!!! … »
            وقتی از این ادبیات استفاده میکنید، نیازی نیست که اسم خود را در انتهای پیام درج کنید
            ممنون بخاطر پاسخگویی

          2. علیرضا مجیدی می گوید

            درباره‌ی بخش اول سئوال اول، خیر.
            درباره‌ی سئوال دوم، تا حالا مورد سردرگمی‌ای که باعث سوء تفاهم شود، نداشتیم.
            فرانک مجیدی

          3. محمد می گوید

            تا حالا مورد سردرگمی‌ای که باعث سوء تفاهم شود، نداشتیم.!!!
            شما یک را صفر در نظر میگیرید؟ یا اولین کامنت من را _که نویسنده ی این متن را با توجه به اینکه هم عکس و هم اسم علیرضا مجیدی را یدک میکشد_ نادیده گرفتید؟

  3. سیما می گوید

    سلام . به نظر من این نقدها لازم بود و اساسا مقدار نقد و این که نقد زیاد بود یا کم قابل بحث نیست در نقد چیزی که مهم است رعایت ادب و دارا بودن استدلال برای ابراز نقد است نه زیاد بود یا کم بودن نقد
    خانم مجیدی مثل همیشه با نکته سنجی انتخاب موضوع فرمودید و عکسها هم گویا هستند.
    اینکه مردم یک کشور نسبت به یک اتفاق ملی واکنش نشان دهند و نظرشان را بگویند و چه خوب که در این مورد، سلیقه اکثریت مثل هم بوده و ناپسندی شان را ابراز کردند بسیار عالی است

  4. amin می گوید

    لباسهای هشتگ انتخاب من بسیار شیک باوقار و ایرونی هستن

    متاسفانه لباسای المپیک رنگ و طراحی و دوخت خیلی عادی و قدیمی و کودکانه ای دارند …در حد اموزشهای یک دستیار ترم یک خیاطی طراحی …
    احتمالا :
    طراح: آرمین 3 ساله از مشهد

  5. محمد می گوید

    خب! فکر کنم اگه قبل انتشار این مطلب، این مطلب http://www.tarafdari.com/%D8%AE%D8%A8%D8%B1/522570/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A8%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%BE%DB%8C%DA%A9%D8%9B-%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%86%DA%A9%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D9%85%D8%AA%D9%87%D9%85-%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%81-%D8%A7%D9%88%D9%84 رو میخوندی نظرت عوض میشد!
    البته توی حرفات گفته بودی که ” شاید این ایده‌آل‌ترین طرح از دید برخی نباشد، اما من گمان می‌کنم برای مایی که به کفِ زشتیِ ممکنه برای انتخاب لباس سقوط کرده‌بودیم، این طرح‌ها یک جهش بلند و آبرومندانه است. اقلاً اِلِمان‌های ایرانی دارد و نشانی از این کشور در آن هست ” ولی به قول شاعر تو هجوم این همه حرف هر جوابی یه سقوطه… ممنون که هستی و مینویسی

  6. متین می گوید

    این طرح جدید مشکیش قشنگه ولی مشکلش اینه که خیلی کلاسیکه!!

  7. محمد می گوید

    مثل اینکه چالش طراحی لیاس زشت برای المپیک ایجاد شده. واقعا طرحهای آقای بختیاری با اون رنگ بندی که داره خیلی مزخرف و زشته

  8. بی نام می گوید

    به نظر من این طرحای جدید زیبا هستن فقط کمی تونالیته رنگ سبز اگر اصلاح بشه و مثلا ازین سبز چمنی به سبز آبی تغییر کنه خیلی بهتر میشه و چشم رو آزار نمیده و اینقدر به قول معروف جیغ نمیشه.البته پارچه براغ برای قسمتهای رنگی هم خیلی منایب نیست

  9. محمد می گوید

    عجیبه! از علیرضا مجیدی و سایت یک پزشک توقع نداشتم که نظرمو نذاره! چرا؟ چون با نظرم این مطلب در مورد لباسهای تیم ملی به چالش کشیده میشد؟ من خواننده هفت ساله سایت هستم، انتظار توضیح دارم. ممنون

  10. علی می گوید

    به نظر من اون کت مردانه سفیدرنگ واقعا عالیه، اگه تو بازار بود خودم میخریدم. وقتی دیدمش واقعا لذت بردم.البته ستاره های روی یقه رو نمیدونم معنیش چیه. مگه پرچم آمریکاس؟! خخخ
    اون کت مشکی که سمت راستش طرح داره هم به نظرم عالیه برای چنین مراسمی.

    اون کت سفید زنونه هم خوبه به نظرم فقط دامنش یه کم تو ذوق میزنه.

    نمیدونم طرح به این قشنگی رو چرا انقدر ازش انتقاد شده، همه انتقادهایی هم که من دیدم از طرف کسانی بود که کوچکترین دانشی در زمینه طراحی لباس و مد ندارند. به نظر من هر دو طرح هم بسیار شیک و باکلاسه و هم بسیار قشنگ و هم سرشار از نمادهای ملی.

  11. شاهین می گوید

    با تشکر بابت این مقاله
    “با تمام بی‌مهری‌ها، آن‌ها فرزندان خاک ما و نماینده‌ی کشوری هستند که بسیار دوست‌ش می‌داریم!” این جمله واقعا آدم رو تحت تاثیر قرار می ده. انشاء الله که طرح نهایی توسط مردم انتخاب بشه.
    ضمنا اشاره به پاکن پلیکان فوق العاده بود 🙂

  12. حسام شفیع می گوید

    این داستان شمایی از واقعیت های کشور ماست،
    هر جا کار توسط دولت پیش می رود با صرف هزینه زیاد(هزینه را فقط پولی که خرج می کنیم نیست، زمان تک تک ایرانیان که صرف این موضوع شد یک هزینه ملی است) خروجی با کیفیت پایین خواهد بود. و زمانی که بخش خصوصی با شایستگی(نه با رابطه) وارد می شود می تواند خروجی هایی در سطح بالا تولید کند.

  13. homaKP می گوید

    “برای من جالب است که بدانم کمیته‌ی المپیک، چه روندی را برای انتخاب طراح طی کرد، کِی فراخوان داد، مصوبه‌ی بودجه‌ی اختصاص‌داده شده به این کار چه مبلغی بوده و واقعاً چقدر برای این امر خرج شد.”
    شاید (فقط شاید) این خانوم، یکی از اقوام مسئولین بودن که به تازگی تصمیم به تحصیل در رشته ی طرّاحی لباس گرفته ن. در هر حال، اعتماد به نفسشون ستودنیست!

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5