آرتریت تاکایاسو
آرتریت تاکایاسو یک واسکولیت گرانولوماتوی ایدیوپاتیک آئورت، شاخه‌های اصلی آن و شریان ریوی، می‌باشد.
این بیماری به ویژه در زنان جوان نژاد آسیایی شایع می‌باشد، اما می‌تواند در زنان و مردان غربی نیز دیده شود. فرایند التهابی در جدار رگ می‌تواند باعث ایجاد تنگی و آنوریسم شود.
هیپرتانسیون، ثانوی به تنگی شریان کلیه یا کوارکتاسیون آئورت، شایع‌ترین تظاهر این بیماری است و در ۸۰ درصد افراد مبتلا وجود دارد.
به علت درگیری گسترده عروقی، بیمار ممکن است علایم و نشانه‌های ایسکمی عروق کرونر، نارسایی احتقانی قلب، سکته مغزی، نارسایی ورتیروبازیلار، یا لنگش متناوب را نشان دهد.
یافته‌های فیزیکی این بیماری شامل وجود برویی بر روی شریان‌های ساب کلاوین یا آئورت و نیز کاهش نبض شریان بازویی و در نتیجه کاهش فشار شریان بازویی است.
تشخیص عمدتاً بر پایه تظاهرات بالینی بیماری می‌باشد.
کورتیکواستروییدها خط اول درمان را تشکیل می‌دهند. اغلب به منظور پیشگیری از پیشرفت و عود بیماری، سایر داروهای مضعف ایمنی نظیر متوتروکسات یا سیکلوفسفامید به درمان اضافه می‌شوند.
درمان مضعف ایمنی باعث پسرفت تنگی عروقی یا آنوریسمی که از قبل وجود داشته است نمی‌شود. به همین دلیل معمولاً نیاز به رواسکولاریزاسیون از طریق پوست یا جراحی وجود دارد.
