بعضی از کاردیومیوپاتی‌ها که در حال حاضر در گروهی قرار نمی‌گیرند، در گروه طبقه‌بندی نشده قرار می‌گیرند و به طور خلاصه در جدول ۲ ـ ۱۱، شرح داده شده‌اند.
| چشم‌اندازهای آینده |
| مدل‌های حیوانی که با مهندسی ؤنتیک دستکاری شده‌اند به عنوان ابزار قدرتمندی در مطالعات مولکئلی و زنتیکی، معرفی شده‌اند. تست‌های ژنتیکی بر روی ژن‌های عامل بیماری در اختلالات وراثتی قلب در دسترس قرار گرفته‌اند ولی هنوز برای شناسایی اهداف مؤثر باید پیشرفت‌هایی درخصوص پاتوژنز زمینه‌ای انجام پذیرد. فن‌آوری‌های نوظهوری چون protemics و genomics ممکن است نگرش ما به پاتوژنز میوکاردیت ویروسی در انسان را تغییر دهند و روش‌های مولکولی با استفاده از PCR و سایر روش‌های سرولوژیک سرعت تشخیص با دقت و اختصاصیت بیشتری فراهم خواهند آورد. در همین راستا پزشکان و پیراپزشکان باید به تغییرات اپیددومیولوژیک در شیوع عوامل کاردیوتروپ از جمله هپاتیت C باشند که می‌توانند در موارد جدید میوکاردیت ویروسی در سرتاسر جهان، نقش داشته باشند. مهم‌تر از همه آنکه تلاش‌های آینده باید بر این باشد تا در زمینه درمان مراحل التهابی و جلوگیری از سکل ویروسی به اتفاق نظر برسیم. بالاخره، انتظار می‌رود که تلاش‌های جهانی در زمینه مطالعات پایه و بالینی بر روی ALDS صورت پذیرد تا اطلاعات جدیدتری در زمینه پاتوژنز، ابداع واکسن، و سایر فواید پی‌بینی نشده در درمان و پیشگیری بیماری‌های ویروسی در انسان، به دست آید. |
