نوشته‌ای برای وبلاگ‌نویس‌هایی که خوب می‌نویسند، اما دیده نمی‌شوند یا کسی نمی‌خواهد که آنها را ببیند!
قصد دارم گاهی، در رشته پست‌هایی مسائل پیرامون وبلاگ‌نویسی را توضیح بدهم و تجربه‌ام را در اختیار وبلاگ‌نویس‌هایی که سرخورده شده‌اند یا در ادامه راه مردد هستند، قرار بدهم.
امروز روی این قضیه تمرکز می‌کنم که چرا گاهی وبلاگ‌نویسی ممکن است، بسیار عالی بنویسد، اما دیده نشود.
در واقع من به جرأت می‌توانم ادعا کنم که در حال حاضر احتمال موفق نشدن یک وبلاگ‌نویس بااستعداد، بسیار بیشتر از احتمال موفقیت‌اش است. مگر اینکه این وبلاگ‌نویس آراسته و مجهز به خصوصیات و ویژگی‌هایی فراتر از خوب نوشتن هم باشد.
دلایل دیده نشدن نوشته‌های شما چه می‌تواند باشد:
1- ظاهر وبلاگ شما مناسب نیست. مثلا فونت نوشته‌هایتان نامناسب است. از پوسته‌ای که برای یک وبلاگ نوجوانانه مناسب است، برای درج مطالب عالی استفاده می‌کنید.
2- از نظر فنی مشکل دارید: مثلا از سیستم انتشار محتوای مناسب استفاده نمی‌کنید. عکسها را با اندازه و حجم مناسب درج نمی‌کنید.
3- در تبلیغ نوشته‌های خود مشکل دارید. این یکی این دوره و روزگار خیلی دشوار شده است. یعنی شما باید استقامت خیلی زیادی داشته باشید تا دیده شوید. در این زمان علاوه بر خوب نوشتن، باید عضو فعال شبکه‌های اجتماعی هم باشید. شبکه‌های اجتماعی هم این روزها بسیار شلوغ و آشفته هستند و احتمال دیده شدن در این شبکه‌های کم است. با این همه می‌توانید با فعالیت در توییتر، فیس‌بوک یا تلگرام، کم کم مخاطبانی خاص پیدا کنید.
4- همیشه برای دل خودتان می‌نویسید: ممکن است شما مطالب خیلی عالی در مورد موضوعاتی می‌نویسید که برای خواننده جذاب نیستند. مثلا ممکن است نوشتن در مورد وقایع تاریخی به نظرتان خیلی جالب باشد. اما این دسته مطالب برای همه جذاب نیستند. شما باید متنوع بنویسید و فصل مشترک علایق خودتان و خواننده‌ها را به تدریج پیدا کنید.
5- شما تدوام ندارید. اگر ماهی فقط دو مطلب بنویسید، نمی‌توانید هیچ وقت مخاطب زیاد پیدا کنید. سعی کنید هر روز، دست‌کم یک مطلب بنویسید. البته لازم نیست همه این مطالب طولانی و در سطح عالی باشند.
6- شما نوشته‌های وبلاگ‌نویس‌های باتجربه را بررسی نمی‌کنید: نوشته‌های وبلاگ‌های با سابقه بیش از سه – چهار سال را بررسی کنید. تکنیک نوشتن آنها را پیدا کنید و از آنها یاد بگیرید.
7- شما آدم حساس و زودرنجی هستید و به محض کم‌محلی و پرخاش خواننده‌ها، وبلاگتان را تعطیل می‌کنید. واقعیت این است که یک نویسنده آنلاین و حتی آفلاین، باید اصطلاحا بسیار پوست‌کلفت باشد. گاهی ممکن است بهترین مطالب شما اصلا مورد استقابل قرار نگیرند. این امر نباید شما را دلسرد کند. چون مدیریت یک سایت یا وبلاگ‌نویس یک فرایند سریع نیست که طی مثلا چند هفته به نتیجه برسد. اگر فکر موفقیت در طی این مدت هستید، بهتر است کلا وبلاگ‌نویسی را شروع نکنید.
در پست بعدی من برای آشنایی بیشتر وبلاگ‌نویس‌های تازه‌کار، به تیپ‌شناسی خواننده‌های وبلاگ‌ها خواهم پرداخت.
کاش یه دایرکتوری ایجاد می کردین واسه وبلاگ های خوب که یک پزشکی ها باهاشون آشنا بشن و ازشون استفاده کنن
علیرضا مجیدی و سایت یک پزشک برای من نماد وبلاگ نویسی موفق فارسی است. این نظر شخصی من است. ایده ی پرداختن به نکات و ترفندهای وبلاگ نویسی و مدیریت بلاگ به نظرم بسیار جذاب و شاید ضروری است.
مثلا چطور موضوعتان را انتخاب می کنید. چقدر وقت می برد تا یک مطلب بلند را بنویسید؟ استانداردهایی که در نوشته هایتان آنها را رعایت می کنید چیست؟ تا نکات فنی سایت همه و همه می تواند بسیار مفید و ثمر بخش باشد.
درباره وبلاگ نویسی نیاز ب اطلاعات بیشتری دارم
ممنون میشم هر روز مطالب بیشتری در سایت قرار بدید