برای درمان زودارضایی چه باید کرد؟

پرسش شما:
با سلام آقای دکتر. جوان ۲۵ ساله ای هستم که در آستانه ازدواجم اما مشکلی که دارم این است که زود آبم می آید. چکار می توانم بکنم تا زمان انزال را به تأخیر بیاندازم ؟
پاسخ ما:
دوست من با آنکه زودارضایی در میان جفتها چندان کمیاب نیست خوشبختانه از آن دسته ناکارایی های جنسی است که به آسانی درمان می شود. شاید تا یک سوم از مردان (بهتر بگوییم جفتها) در همه زندگی از این بیماری رنج می برند و زودارضایی ممکن است پیوندهای عاطفی و جنسی با همسرانشان را به سختی زیر فشار خرد کننده ای بگذارد. تنش و شتاب هنگام آمیزش دو آغازنده شناخته شده در سازوکار این ناکارایی است. چنین چیزی زمانی روی می دهد که نخستین رفتارهای جنسی در خلوتی آرامش بخش آغاز نمی شود. نمونه این رویداد نزدیکی در اتاقی است که هر آن ممکن است کسی بدرون آن بیاید. در این حال هر دو نفر هنگام همآغوشی همیشه نگران اند مبادا کسی آنها را در بستر کنار هم ببیند. در بارهای دیگر تنش های بجا مانده از آمیزش پیشین افزایش یافته و همزمان با درون ریز اندازه زیاد میانجی تنش یا همان آدرنالین انزال شتاب بیش از اندازه ای می گیرد و فرد بی اختیار انزال می کند. با شرطی شدن این فرآیند، بی اختیاری در خلوت های دنج هم دست از سر شما برنمی دارد و پشت سر هم شما و جفتتان را کلافه می کند.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
اولین گام در درمان دچار شدگان جلوگیری از آمیزش دوباره به این شیوه است. نخست از زن و مرد می خواهیم برای زمان کوتاهی نزدیکی را کنار بگذارند و رفتارهای آموزش دیده ای را آغاز کنند که به بهبود گام به گام در اختیار گرفتن انزال بیانجامد. نکته با ارزش این است که پزشک از همکاری یک همسر خونگرم و مهربان در به پایان بردن یک درمان پیروزمندانه گزیری ندارد. در موارد سخت تر بهبود زمان در اختیار گرفتن انزال با آموزش گونه ای خودارضایی گام به گام آغاز می شود. با افزایش زمان دیرکرد انزال و همچنین پشت گرمی بیشتر وی در امید به درمان می توان بخش دوم را با بهره گیری از همکاری همسر پیش برد. باز در موارد بسیار سخت شاید از بکار بردن دارو در افزایش زمان دیرکرد انزال گریزی نباشد. شناخته شده ترین داروهای بکار رفته در این زمینه داروهای افزاینده اندازه سروتونین مغزی چون کلومی پیرامین و فلوکستین، پاروکستین و دیگر داروهای این خانواده است.
داپوکستین تازه ترین دارویی از این دسته است که به تنهایی برای درمان زودارضایی بکار رفته است (بیشتر این داروها در بیماری های فراونی چون افسردگی و دلشوره و وسواس هم بکار می روند. در این سالها گاهی از داروی ترامادول هم که دارویی با ساختار نزدیک به تریاک است در درمان زودارضایی دچار شدگان بهره گرفته شد ولی پیامدهای ناخواسته دریافت دارو در درازا (که دربرگیرنده وابستگی فرد به دارو هم می شود) نشان داد که شاید بهتر باشد از پیشنهاد آن در درمان زودارضایی خودداری کرد (همینک وزارت بهداشت خواستار کنار رفتن دارو از دسترس همگانی در داروخانه هاست). به هر روی برابر دانسته های امروزین ما از دانش نوین جنسی، هیچگاه دارودرمانی پیشگام درمان این ناکارایی نبوده است و کمتر ممکن است بدان نیازمند شویم.