سرطان واژن و فرج خیلی کم دیده می شوند و نادر هستند و معمولا خانمهای بالای ۶۰ سال را مبتلا می کنند. این سرطانها حدود پنج درصد کل سرطانهای دستگاه تناسلی خانمها را تشکیل می دهند. گر چه این سرطانها معمولا با هم ایجاد نمی شوند اما هر دوی آنها ممکن است با ویروسی به نام ویروس پاپیلوم انسانی (HPV مرتبط باشند. این ویروس از طریق مقاربت جنسی انتقال می یابد. استعمال دخانیات نیز یکی از عوامل خطرزای ابتلاء به این سرطانها می باشد. در صورتیکه این سرطانها درمان نشوند ممکن است به غدد لنفاوی لگن و سایر قسمتهای بدن گسترش پیدا کنند. سرطان فرج ممکن است باعث خارش فرج شود، اما اغلب اولین علامت آن، پیدایش یک توده سفت و یا بروز زخم بر روی فرج می باشد. اگر این زخم درمان نشود ممکن است ایجاد ترشحات خون آلود و بدبو کند.
سرطان واژن اغلب تا هنگامی که تومور غده) به مراحل پیشرفتهای نرسیده باشد هیچگونه علایمی ایجاد نمی کند، گرچه ممکن است خونریزی و درد بعد از مقاربت جنسی ایجاد شود. اگر شما یکی از این علایم را دارا می باشید، سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
درمان سرطان واژن
پزشک ممکن است با شنیدن شکایات شما، تشخیص سرطان مهبل یا فرج را بدهد. یک نمونه از بافت به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می شود تا از نظر وجود سلولهای سرطانی بررسی شود. سرطان فرج معمولا از طریق جراحی با برداشتن قسمتهای مبتلا، درمان می شود. همچنین غدد لنفاوی مجاور آن نیز برداشته می شود تا مشخص شود که آیا سرطان به آن قسمتها نیز گسترش یافته است یا خیر. سرطان مهبل معمولا با رادیوتراپی درمان می شود. با اینحال در صورت لزوم می توان با عمل جراحی قسمتهایی از مهبل و غدد لنفاوی مجاور آن را برداشت. در صورتیکه سرطانهای مهبل و فرج زود تشخیص داده شده و درمان شوند، اغلب بهبودی کامل ایجاد می شود.
