آیا ریش کم‌پشت و بدن کم‌مو در مردان نیاز به درمان دارد؟

پرسش شما:

با سلام حضور آقای دکتر اینجانب پسری ۲۴ ساله هستم که ریشم مقداری کم پشت است و کلا در سایر نواحی بدن هم کم مو هستم چندی پیش برای رفع این مشکل به متخصص غدد مراجعه کردم وایشان برای من ۳ آمپول تستسترون تجویز کردند که در مدت ۳ ماه هر ماه یک عدد تزریق کنم که البته تا کنون این کار را انجام نداده ام.

اکنون سؤال من این است ک آیا مردانی که کلا بدنهای کم مویی دارند از لحاظ جنسی ضعیف هستند (البته باید این نکته را عرض کنم که اینجانب هیچگونه احساس ضعف جنسی در خود احساس نمی کنم جز این که چند سالی است که استمنا می کنم و البته گاهی اوقات این مساله به صورت افراطی در آمده است).

سؤال بعدی من این است که آیا کم پشت یا پر پشت بودن مو(غیر از موی سر) در مردان برای زنان مهم است یا خیر چون از این نظر به شدت اعتماد به نفس خود را از دست داده ام.

پاسخ ما:

شاید بتوان گفت پرسش شما را باید در دو بخش پاسخ گفت: نخست این که آیا شما دچار ناکارایی هورمونی چشمگیر و نیازمند به درمانی هستید؟ و دوم این که آیا کم پشت بودن موهای شما در پیوند با زنان ارزشمند است یا نه؟

در مورد پرسش نخست باید گفت که باید دید که کم پشتی موهای شما تا چه اندازه است. میدانیم که هنگام رسیدگی (بلوغ) در محل های ویژه ای موهای تازه ای آغاز به رویش می کنند و با گذشت زمان خشن تر و پر پشت تر می شوند. ولی کم پشت بودن موها به تنهایی نشان دهنده کمبود هورمونهای جنسی مردانه نیست. برای مطمئن شدن از کمبود هورمونی باید از شما آزمونهای سرمی وابسته انجام شود که در برگیرنده سنجش اندازه سرمی هورمون هایی مانند: تستوسترون (آزاد و چسبیده)، پرولاکتین، هورمون برانگیزاننده فولیکول و هورمون جسم زرد (که در مردان در ساخت و رها کردن هورمونهای جنسی و اسپرم کارسازند) نیز هست. اگر اندازه تستوسترون کمتر از اندازه پذیرفته شده (در گزارش آزمایشگاه) باشد نشان دهنده کمبود هورمون های جنسی است. اندازه بیشتر یا کمتر هورمون های دیگر نشان دهنده سرچشمه ناکارایی است و به پزشک در یافتن درمان درست و پیشنهاد دارویی کارساز کمک می کند.

از نگاه بالینی بررسی دیگر نشانه های کار کرد هورمون های جنسی مانند بالیدن عضلات، خشن و کلفت شدن صدا، رویش بایسته آلت جنسی، بزرگ شدن پستان ها و ریزش شیر از آنها و همانند اینها به شناخت ناکارایی های هورمونی وابسته کمک می کند.

با شناخت صد در صد هرگونه کمبود هورمونی مانند کمبود هورمون های جنسی می توان درمان های جایگزین برای بهبود ناکارایی را آغاز کرد. این کار باید با شناخت درست از پیامدهای دارویی (چون پرسلولی خونی و بزرگ شدن اندازه پروستات یا کمک به پاگرفتن برخی گونه های سرطان) انجام شود. در مورد نمونه گفته شده امیدواریم پیش از پیشنهاد دریافت دارو زمینه های گفته شده به یاد پزشک بوده باشد. بنابراین دریافت نابجای و بیش از اندازه دارو نه تنها کمکی به بهبود ناخوشی نمی کند، می تواند به پیامدهای ناخوشایندی نیز بیانجامد.

درباره پرسش دوم شما باید گفت باورهای همه دختر خانم ها در این زمینه همانند هم نیست. برخی پوست های سپید بدون مو (به گفته آنها بچه گانه) را می پسندند و برخی هم سینه های با موهای پرپشت و خشن را مردانه میدانند. برخی پژوهش های کوچک در نمونه های گونه گون نشان داده است که خواست خانم ها در این زمینه به فرهنگ پیرامون، سال، اندازه آموزش دیدگی، کشور و زمان انجام پژوهش وابسته است و الگوی یکسانی برای تمامی خانم ها در تمام کشورها و فرهنگ ها نمی توان یافت. بی گمان در جای دیگر به گستردگی درباره پندارهای زنان و مردان از مردان و زنان دلخواه سخن خواهیم گفت ولی شاید بد نباشد یادآور شویم پیش از پرپشتی یا کم پشتی موهای سینه، دلخواه بودن یا نبودن شما برای جفت آینده به زمینه های ارزشمندتری بستگی دارد که در برگیرنده کاهش نگرانی های روانی و مالی و افزایش دانش و مهارتهای بسنده برای پیوند جنسی نیز هست.