تفاوت دو کره: یکی در حال بلوف سیاسی برای حمله به گوام، دیگری نخستین کشور دنیا که بر روباتها مالیات میبندد!
شرایط برای دو کرهu کاملا متفاوت سپری میشود. این روزها کره شمالی تهدید کرده که گوام را دستکم به صورت نمادین با پرتاب موشک و فرود آنها در آبهای نزدیک این جزیره هدف قرار خواهد داد. اقدامی که به گفته رسانههای کره شمالی، فقط یک امضای رهبر کره شمالی را کم دارد.
اما از آن سو، اخبار جالبی در مورد کره جنوبی میخواهیم. در تازهترین آنها خبر رسیده که کره جنوبی در پی اخذ مالیات بر روبات است!
کره جنوبی بیشترین میزان تراکم استفاده از روبات را در صنایع خود دارد. طوری که در ازاری هر کارمند انسانی در صنایع این کشور، 531 روبات صنعتی چندکاره مشغول به کار هستند.
تا حالا سیاست کلی این بوده که شرکتهای که در زمینه اتوماسیون موفق بودهاند تا 7 درصد، مورد بخشودگی مالیاتی قرار بگیرند.
اما به موازات بالا رفتن نرخ بیکاری و رسیدن بیکارهای بالای 17 سال این کشور به 1.17 میلیون نفر، مقامات این کشور در صدد برآمدهاند که دستکم به صورت غیرمستقیم مالیات از روباتها اخذ کنند و برای همین میخواهند میزان بخشودگی مالیاتی شرکتهای با روباتهای بسیار را از 7 درصد به 2 درصد کاهش بدهند.
نگاه از زاویه دیگر:
کلا همان طور که در زمان انقلاب صنعتی، ماشینهای خودکار پارچهبافی موجب شدند در یک بازه زمانی کارگران اعتراض کنند، در حال حاضر هم تعداد مخالفان فرایند روباتیک کم نیست و خیلیها در پی چارهجویی برآمدهاند.
مثلا در ماه فوریه بیل گیتس هم پیشنهاد کرده بود که مالیات بر روبات اخذ شود و این مالیات به کارگران بیکارشده داده شود.
در این میان برخی هم پیشنهاد کردهاند که فناوری به گذشته برگردانده شود.
اما اگر نظر من را میخواهید هم اخذ مالیات مستقیم یا غیرمستقیم از روبات و هم پیشنهاد واپسگرایی، چیزهایی موقتی هستند.
سودجویی سیستم سرمایهداری غالب در دنیا و توقفناپذیر بودن ذاتی فناوری، خواه ناخواه، صنعت و نیز نوع کار انسانها را تحت تأثیر قرار دهند.
تنها چیزی که در دهههای آینده رخ خواهد داد، پیش یا پس افتادن روند تطبیق شغلهای جدید با میزان فناورانه شدن صنعت است.
اگر ما بتوانیم به موازات خودکار شدن کارها، کارهایی در سطح پیشرفته برای نسلهای جدید پیدا کنیم، روند انقلاب صنعتی نوین، بی هیچ مشکلی پیش خواهد رفت. وگرنه مدتها کشمکشهای بینتیجه بین موافقان و مخالفان فناوری رخ خواهد داد که باز به باور من جریان فناوری، پیروز این مجادلات خواهد بود.
شاید اگه همهچیز صنعتی بشه بلاخره کشور های حداقل پیشرفته دست از سر افزایش جمعیت بردارن..
شهر ها کوچیک تر تراکم کمتر آلودگی ها کمتر وضع عمومی مردم هم بهتر.. و شاید جنگ ها و مرگ و میر ها کمتر..
سودجویی سیستم سرمایهداری غالب در دنیا و توقفناپذیر بودن ذاتی فناوری، خواه ناخواه، صنعت و نیز نوع کار انسانها را تحت تأثیر قرار دهند. siamak gol هم نظرش واقعا درسته ، تو این شرایط جمعیت دگ نباید بالا بره 😐
هر چند خودم به آنارشیسم هم به عنوان راه چاری میاندیشم. نه این آنارشیسمی که سرمایهدارها نشون مردم میدن!