پیامک‌های خالی که ۱۵۰ تومان روی دست مشترک هزینه می‌گذارند و صدها میلیون تومان برای دیگران درآمدزایی دارند

به نظر می‌رسد با موج جدیدی از ترفندهای درآمدزایی ارسال پیامک به مشتریان و مشترکان روبرو هستیم.

چند هفته پیش؛ در مطلب «هزینه «خدمات ارزش افزوده» در قبض‌های موبایل چیست و چگونه می‌توان آن را حذف کرد؟» به بررسی موضوع هزینه‌های خدمات محتوایی و خدمات ارزش افزوده در قبوض موبایل پرداختیم و انواع روش‌های کلاه‌برداری و درآمدزایی کاذب از طریق عدم آگاهی یا اغفال کاربران و مشترکان اپراتورهای موبایل را مرور و نسبت به چگونگی عضویت در سرویس‌های اینچنینی هشدار دادیم.

اکنون، در فضای مجازی تصاویر جدیدی منتشر شده است که نشان از موج جدید درآمدزایی با پیامک‌ دارند و غالبا از سوی شرکت‌های کارگزاری و مجری خدمات شهری و الکترونیکی هستند. دفاتر صدور گواهی‌نامه، دفتر ثبت اسناد و دفترخانه، صدور گذرنامه و موارد مشابه با ارسال پیامک‌هایی به مراجعه‌کننده‌های خود؛ بدون اجازه آن‌ها ۱۵۰ تومان یا مبالغی دیگر بابت هزینه ارسال پیامک از حساب مشترک کسر می‌کنند یا در نهایت روی قبض موبایل آن‌ها کشیده می‌شود.

چند ماه پیش؛ چنین اتفاقی برای پیامک‌های بانک‌ها رخ داد و سروصدای زیادی به‌پا کرد. هر یک از بانک‌ها بدون رضایت مشتریان؛ بابت ارایه سرویس پیامکی خود مبلغی چند هزار تومانی از حساب مشتری برداشت کردند و فقط با دادن یک پیامک به وی اطلاع دادند.

در چندین گزارش جدید؛ حتا دیده شده پیامک خالی برای مشترک ارسال شده ولی قید گردیده است که هزینه این پیامک ۱۵۰ تومان و برعهده دریافت‌کننده پیامک است!

با یک حساب سرانگشتی ساده می‌توان فهمید که دریافتی این پیام‌ها روزانه ده‌ها یا شاید صد میلیون تومان است که مشخص نیست دقیقا به دست چه کسی می‌رسد و چگونه مصرف می‌شود.

سوال‌های متعددی در این زمینه مطرح است:

۱- آیا این دفاتر کارگزاری و مجری خدمات الکترونیکی مجوز چنین کاری دارند؟ آیا قانون‌گذار و دولت دست‌شان را برای اخذ هزینه ۱۵۰ تومانی یا غیره از مشترک و مراجعه‌کننده باز گذاشته است؟

۲- هزینه ارسال یک پیامک چگونه محاسبه می‌شود که ۱۵۰ تومان از حساب مشتری کسر می‌گردد؟

۳- پول و درآمد حاصل از این طریق به چه حسابی وارد و به دست چه کسی می‌رسد؟

۴- آیا تمام این هزینه‌ها ما به ازای خدمات و هزینه‌ای است که برای مشتری انجام شده است؟

۵- آیا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و همین‌طور رگولاتوری در جریان این پیامک‌ها هستند و چه تمهیداتی برای جلوگیری از سوءاستفاده در این بازار دارند؟

۶- اگر یک مشتری بابت پرداخت این هزینه رضایت نداشته باشد و نخواهد برایش پیامک زده شود؛ چه اتفاقی می‌افتد و به چه مراجعی می‌تواند شکایت کند؟

در موضوع خدمات ارزش افزوده موبایل؛ مشترک می‌توانست سرویس‌های خود را تعلیق یا حذف کند و از اپراتور موبایل خود بخواهد او را از عضویت در این سرویس‌ها خارج کند و در نتیجه؛ دیگر هزینه‌ای بابت چیزی که نمی‌داند چیست یا رضایت ندارد؛ نپردازد اما در مورد جدید چه راهکاری پیش پای مردم وجود دارد؟

همه مردم می‌خواهند گذرنامه بگیرند، گواهی‌نامه خود را تمدید کنند، مرسولات پستی و ده‌ها کار مشابه دیگر دارند و ناچار به انجام‌اش هستند. آیا این پیامک‌ها همانند «آش کشک خاله» هستند و بخشی از هزینه‌های استفاده از خدمات الکترونیکی محسوب می‌شوند یا با شگرد غیرقانونی جدیدی در بازار برای خالی کردن جیب مردم روبرو هستیم و باید هرچه زودتر دستگاه‌های نظارتی به این مسئله ورود پیدا کنند؟