عکس و ویدئوی مرگ این خرس قطبی دچار سوء تغذیه شدید این روزها در شبکه‌های اجتماعی بسیار دست به دست می‌شود. اما چرا گروه عکاس این خرس را نجات ندادند؟
عکس شاخص این نوشته توسط عکاسی به نام کریستینا میترمییر گرفته شده.
در این عکس شما یک خرس قطبی را می‌بینید که عضلات به شدت ضعیف و بدن و اندام‌های تحلیل‌رفته دارد و پیداست که مدتهاست گرسنگی کشیده است.
این عکس تبدیل به نمادی برای نابخردی انسان‌ها شده است. انسان‌هایی که شهوت توسعه و مصرف بی حد و حصر کالا نه چندان ضروری و تمنای چند دلار بیشتر باعث شده که به “مادر” زمین نه‌تنها بی‌اعتنا باشند، بلکه بیشترین جفاها را در حقش روا بدارند.
اما این عکس، روی دیگری هم دارد:
چرا اعضای همان تیمی که عکس و ویدئو را گرفتند، دست‌کم این یک خرس را نجات ندادند. مثلا با خرید چند کیلوگرم گوشت.
آدم بی‌اختیار یاد این عکس قدیمی کودک آفریقایی قحطی‌زده در جوار کرکس می‌افتد.
در این مورد یکی از اکانت‌های اینستاگرام نشنال جئوگرافیک توضیح داده است:
توضیح این است که اعضای گروه این خرس را دنبال کردند و شاهد بودند که به یک کمپ ماهیگیری متروک رفت و در آنجا البته به جز فوم صندلی یک برف‌نورد (اسنوموبیل)، چیزی عایدش نشد.
اعضای این گروه توضیح داده‌اند که اولا تغذیه جانداران حیات وحش، کاری غیرقانونی است. (در این مورد چرایی این امر می‌توان تصور کرد که عوامل متعددی دخیل باشند: بر هم زدن اکوسیستم طبیعی – خطرات برای انسان‌ها – خطر تغذیه ناسالم جانداران)
آنها افزوده‌اند که مشکل به سادگی حل نمی‌شد و یک خرس قطبی برای یک دوره کامل تعذیه باید چند صد کیلوگرم گوشت در یک دوره زمانی طولانی بخورد. خرس‌های قطبی معمولا با خوردن گوشت شیرهای دریایی، این میزان زیاد گوشت را تأمین می‌کنند.
در شرایطی که سطح و کرانه دریا عاری از یخ شده باشد، آنها سکوی لازم برای ممکن شدن شکار را نخواهند داشت و روی زمین سرنوشتی بهتر از گرسنگی پیدا نخواهند کرد.
اعضای تیم نوشته‌اند که اسلحه‌ای برای شکار شیر دریایی یا گوشت کافی نداشتند و کیلومترها تا نزدیک‌ترین مرکز حمایتی حیوانات فاصله داشتند.
آنها نوشته‌اند که واقعا کاری از دستشان برنمی‌آمد. می‌توانستند گریه کنند و عبور کنند یا اینکه دست‌کم با گرفتن عکس و ویدئو کاری کنند که بقیه را متوجه مشکل اصلی کنند.
تغذیه جانداران حیات وحش، کاری غیرقانونی است. (در این مورد چرایی این امر می‌توان تصور کرد که عوامل متعددی دخیل باشند: بر هم زدن اکوسیستم طبیعی – خطرات برای انسان‌ها – خطر تغذیه ناسالم جانداران)
گزاره بالا زمانی صادق است که فوم صندلی اسنوموبیل را هم در طبیعت رها نکنند، در این شرایط [ و با احتساب آن ] فکر میکنم نجات حیوانی که در حال احتضار باشد ایرادی نداشته باشد
مصرف گرایی و کالای نه چندان ضروری؟؟!!
پس این منم که بشکل گیگ‌واری شب و روز درباره‌ی ازوم خرید نسخه جدید آیفون که طراحی کمی متفاوتی دارد مطلب می‌نویسم؟
حداقل یه چیز می‌نویسید دقت کنید که بگنجه، و بهتون بیاد!!
همین امروز داشتم مستندی از بی‌بی‌سی فارسی می‌دیدم درباره مردی که سه بار برای عکس‌برداری و ساخت مستندی درباره گرگهای شمالگان به آنجا سفر کرده بود و چون گرگ‌ها هیچ شکاری نکرده بودند توله‌هایشان در خطر مرگ قرار داشتند ولی فیلمساز می‌گفت حق غذا دادن به آنها را ندارد در حالیکه از صمیم قلب دوست دارد آنها را سیر کند.
واقعا موندم بشر ، در چرخه حیات چه نقشی جز تخریب داره ؟!