درماتیت یا التهاب پوست: علایم – شیوه‌های تشخیص و درمان
علت‌های درماتیت
- درماتیت تماسی آلرژیک: واکنش نوع ۴ افزایش حساسیت، شایعترین آنتی ژنها عبارتند از سموم حشره کش، لوازم آرایشی – عطرها – لاستیک ها و مواد شوینده، عموما در دوران کودکی دیده می شود. درماتیت تماسی غیر آلرژیک ممکن است در اثر محرک های پوستی ایجاد شود.
- آتوپیک: درماتیت آلرژیک خارش دار در اثر انتی ژنهای خاص (افزایش حساسیت نوع I)، بیمار سابقهٔ فامیلی یا شخصی آسم یا تب یونجه را دارد. عفونت ثانویهٔ باکتریایی شایع است.
- درماتیت سبورئیک: نئوپلاسم خوش خیم اپیدرم.
تشخیص افتراقی درماتیت
- اگزما
- کاندید یاز
- عفونت های تینه آ
- لیکن سیمپلکس مزمن
- لیکن سیمپلکس
- واریسلا
- زردزخم
- فولیکولیت
- شپش
- سرخک
- جرب
- کهیر
- پوست خشک
- زگیل
- فتودرماتیت
- هرپس سیمپلکس
- لنتیگو
- کراتوز آکتینیک
- بدخیمی
اپیدمیولوژی درماتیت
- تماسی: بسیار شایع است، شیوع ۲۰ – ۵% در آمریکا
- آتوپیک: شیوع آن در نواحی شهری S افزایش یافته است در ۷۰% موارد سابقهٔ مثبت فامیلی وجود دارد، ۱۰% تمام کودکان برخی از انواع آن را دارند. معمولا در سالهای اولیهٔ زندگی شروع می شوند.
- سبورئیک: عموما در بالغین بالای ۴۵ سال، تظاهر بیماری در کودکان یا نوجوانان لزوم بررسی سایر بیماریها را ایجاب می کند.
علایم و نشانه های درماتیت
- درماتیت تماس: اریتم اولیه، بدنبال آن خارش شدید، راش پاپولووزیکولار، تاول، لنفادنوپاتی و تب، پوسته ریزی، تاول، ضخیم شدن و خشک شدن ضایعات ممکن است دیده شود.
- محل و شکل ضایعه درگیر، آلرژن خاص را مطرح می کند.
- آتوپیک: خارش شدید و اریتم، پاپول ادماتو، پوسته ریزی، پوست به طور مزمن خشک است، هایپوکراتوز و ضخیم شدن پوست ممکن است ناشی از ورقه ورقه شدن پوست باشد.
- سبورئیک: بدون علامت است مگر اینکه تحریک شود. ضایعه اندکی بر آمده و تغییر رنگ یافته است. محدوده ای از رنگ های سفید، زرد تا قرمز / قهوه ای / سیاه دیده می شود زبری و زمینه چرب بیشتر روی پوست سر، صورت و پشت
تشخیص درماتیت
- معاینهٔ بالینی – تست Patch
- تست آلرژی در بیماران دچار آلرژی غذایی یا دارای واکنشهای شدید به آلرژن های هوا مثل رینیت آسم اندیکاسیون دارد.
- آزمایش بافت شناسی در صورت مشکوک بودن
درمان درماتیت
- قدم اول: پرهیز از تماس
- استیروئید موضعی یا محلول بارو (آب و سرکه)
- آنتی هیستامین ها: لورتادین، دیفن هیدرامین، سیتریزین
- بیماری شدید با استروئید عضلانی یا خوراکی
- درماتیت آتوپیک
- استروئیدها – محلول Burow، آنتی هیستامین ها
- مرطوب نگه داشتن پوست ضروری است، زیاد حمام نکردن، استفاده از کرم های مرطوب کننده و تهویهٔ مناسب.
- آنتی بیوتیک خوراکی برای عفونت باکتریال ثانویه.
- TCA ممکن است به کاهش خارش کمک کند.
- سبورئیک: تنها ضایعات تحریک نشده نیاز به درمان دارند.
- کرایوتراپی با نیتروژن مایع جهت برداشتن ضایعات
- داروهای موضعی موثر نیستند.
پیش آگهی / سیر بالینی
- درماتیت تماسی: سیر طبیعی ۲ تا ۳ هفته و سپس در صورتی که عامل مسبب حذف گردد خود بخود برطرف می شود.
- آتوپیک: یک وضعیت مزمن که نمی توان درمان کرد
- سبورئیک: اختلال خوش خیم پیشرونده، پوستهای جدیدا رشد کرده باید بدلیل احتمال بدخیمی بطور منظم کنترل شود.