علت‌های کهیر
- بیشتر موارد بواسطهٔ ایمنی: افزایش حساسیت نوع I به واسطهٔ IgE باعث آزاد شدن هیستامین از ماست سلها می شود اتساع عروق موضعی، ادم و پاسخ التهابی اریتم و تورم
- علل مختلف از جمله دارو ها (آسپرین، پنی سیلین، مورفین، سولفانامیدها)، عفونتها، گزش حشرات، غذا ها، و مواد افزودنی (ماهی، تخم مرغ، شیر ، آجیل)، بیماری سیستمیک، تماس مستقیم با محرک های مختلف و علل ایدیوپاتیک.
تشخیص افتراقی کهیر
- درماتیت تماسی
- لنفانژیت
- درماتیت آتوپیک
- ماستوسیتوز
- آنژیوادم
- HBV
- گزش حشره
- اریتم مولتی فرم
- درماتیت هرپتی فرم
- بولوس پمفیگوئید
- واسکولیت
- سلولیت
اپیدمیولوژی کهیر
- در بیش از ۲۵% کل افراد دیده می شود
- ممکن است سابقهٔ فامیلی / شخصی آتوپی وجود داشته باشد.
علایم و نشانه های کهیر
- خارش
- قرمزی، تورم، گرد / بیضی، با مرکز روشن و هاله اریتماتو قرمز
- درماتوگرافیسم: تورم گذرا در اثر فشار روی پوست
تشخیص کهیر
- شرح حال و معاینه
- آزمایش: CBC، شمارش ائوزینوفیل، ESR، LFT، U/A، بررسی هپاتیت، مهار کنندهٔ C1 استراز، سطح کمپلمان، آنتی بادی های IgE
- بیوپسی پوست در صورت پایداری ضایعات بیش از ۴۸ ساعت
- کشت / کشت مدفوع جهت رد عفونت
- محدودیت رژیم غذایی جهت به حداقل رساندن غذاهای مشکوک
درمان کهیر
- پرهیز از تماس با آلرژن
- آنتی هیستامینها خط اول درمان هستند
- لوسیونهای ضد خارش و کمپرس سرد برای تسکین علایم
- کورتیکواستروئیدها در صورت لزوم تنها، برای دوره کوتاه
- اپی نفرین زیر پوستی
- بلوک کنندهٔ کانال کلسیم، کلشی سین، سولفاسالازین، داپسون، دانازول ممکن است کمک کننده باشند.
- جهت مراقبت از نظر آنافیلاکسی، ممکن است نیاز به انتوباسیون باشد.
پیش آگهی / سیر بالینی کهیر
- شروع حاد، خود محدود شونده
- بیشتر موارد در عرض ۲۴ ساعت فروکش می کنند
- موارد مزمن ممکن است بیش از ۶ هفته به طول انجامد
- برخی موارد ممکن است در تمام عمر باقی بماند
- ممکن است باگرما، تب، الکل، ورزش یا استرس عاطفی تشدید شود.
