آبسه اپیدورال نخاعی چیست و چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟ راه‌های تشخیص و درمان
چه بیماری‌های دیگری شبیه آبسه اپیدورال نخاعی هستند؟
- آبسه‌های زیرپوستی مجاور نخاعی
- تومور نخاعی متاستاتیک
- تومور داخل دورا (مننژیوما یا نوروفیبروما)
- تومور داخل نخاعی
- میلیت عرضی حاد
- هرنیاسیون دیسک
چگونگی ایجاد و علت‌های آبسه اپیدورال نخاعی
- آبسه‌های اپیدورال نخاعی یک اورژانس جراحی هستند.
- توده عفونی در فضای اپیدورال طناب نخاعی را تحت فشار قرار می‌دهد.
- طناب توراسیک شایع‌ترین محل درگیری است؛ اغلب T4-T8
- عفونت بین فضای دورال و استخوان مهره معمولاً روی سطح پشتی قرار می‌گیرد.
- ممکن است در چندین سگمان مهره‌ای گسترش یابد.
- فاکتورهای مستعدکننده شامل عفونت‌های پوست و بافت نرم، آسیب‌های پشت و استئومیلیت ستون مهره‌ها است.
- معمولاً از یک محل دور به طور هماتوژن گسترش می‌یابد.
- عفونت‌های استافیلوکوکی شایع‌ترین عامل هستند؛ معمولاً از پوست
- دیگر عوامل عفونی از دستگاه ادراری، ریه، قلب و روده منشأ می‌گیرند.
- گسترش مجاورتی نیز شایع است به خصوص ثانویه به استئومیلیت در دیابتی‌ها و کسانی که تزریق داخل وریدی دارند.
- توبرکولوز یک عفونت شایع در کشورهای در حال توسعه
علایم و نشانه‌های بالینی آبسه اپیدورال نخاعی
- درد پشت لوکالیزه که به صورت درد رادیکولر اطراف قفسه سینه پیشرفت می‌کند.
- تب معمولاً وجود دارد اما ممکن است وجود نداشته باشد یا جزئی باشد.
- پارپارزی
- پارستزی بالارونده در پاها
- شلی که به دنبالش اسپاستیسیتی در پاها ایجاد می‌شود.
- احتباس ادراری
- نشانه بابنسکی دو طرفه
چگونه بیماری آبسه اپیدورال نخاعی را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- اولین مطالعات آزمایشگاهی شامل CBC با افتراق سلولی (لوکوسیتوز) و ESR (افزایش‌یافته)
- MRI تصویربرداری ایده‌آل برای تشخیص است.
- ضایعات با شدت سیگنال برابر با بافت نخاع در T1 و سیگنال افزایش‌یافته در T2 نشان می‌دهد.
- میلوگرام ممکن است برای دیدن آبسه لازم باشد اما به علت خطر تحت فشار قرارگرفتن طناب نخاعی از اثر توده‌ای، بهتر است از میلوگرام استفاده نشود.
راه‌های درمان آبسه اپیدورال نخاعی
تازه‌های سایت گلونی:
لیزر هموروئید درمان بواسیر در کلینیک تخصصی هموروئید تهران
- تجویز آنتی‌بیوتیک‌های وریدی مناسب
- آنتی‌بیوتیک‌های وریدی باید برای ۶ هفته ادامه یافته و سپس برای سه ماه دیگر از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی استفاده کرد.
- اگر درگیری استخوانی وجود دارد (مثل استئومیلیت) داروهای ضد سل باید شروع شود تا اتیولوژی به وسیله کشت تأیید شود.
- کورتیکواستروئید وریدی باید برای کاهش ادم طناب نخاعی استفاده شود.
- لامینکتومی و از بین بردن فشار با درناژ آبسه در همه موارد لازم است.
- یک دسترسی قدامی لازم است اگر جسم مهره درگیر باشد.
پیش‌آگهی/ عوارض
- پیش‌آگهی خوب است اگر عمل جراحی در چندین ساعت اولیه انجام شود.
- پاراپارزی جزیی در تعداد زیادی از بیماران رخ می‌دهد.