بیماری آبله مرغان چیست و چه علایمی دارد؟

آبله مرغان یک بیماری پوستی، مسری و خوش‌خیم است. معمولاً کودکان در گروه های سنی ۲ تا ۶ سال به آن مبتلا می‌شوند. بزرگسالان به‌ندرت به این بیماری مبتلا می‌شوند و شدت و عوارض این بیماری در افراد بالغ بیشتر است.

آبله مرغان توسط ویروس به‌خصوصی ایجاد می‌شود. این ویروس در زیر میکروسکوپ معمولی دیده نمی‌شود. راه ورود ویروس به بدن از طریق دستگاه تنفس است و ویروس پس از ورود به بدن در همان قسمت تکثیر یافته و سپس وارد خون می‌شود و از طریق خون خودش را به بافت و سلول‌های حساس می‌رساند.

از علائم مشخصه بیماری ظهور تکه های کوچک قرمز رنگی روی پوست می‌باشد، این لکه‌ها بعدا به شکل تاول‌هایی درمی‌آیند که حاوی یک مایع شفاف هستند. البته این علائم، علائم اولیه بیماری نیستند. در حدود ۲۴ ساعت قبل از ظهور این لکه‌های پوستی، تب خفیفی ظاهر می‌شود و گاهی در بچه‌ها گلودرد خفیف دیده می‌شود. در بزرگسالان این علائم مقدماتی به‌صورت سردرد، گلودرد، احساس ضعف و هم‌چنین احساس لرز، به‌خصوص در پشت دیده می‌شود و بعد از مراحل اولیه در حدود ۳۶ ساعت بعد، این لکه‌های پوستی ایجاد می‌شوند. این ضایعات و لکه‌ها ابتدا در مناطق پوشیده بدن مثل پشت، روی شانه، شکم و قفسه سینه دیده می‌شوند و بالاخره در اندام‌ها، روی صورت و حتی روی غشاء مخاطی دهان ظاهر می‌شوند. در هنگامی‌که ضایعات به‌صورت تاول‌های حاوی مایع ظاهر می‌شوند بیماری به‌راحتی منتقل می‌شود، زیرا ذرات ویروس در مایع وجود دارند، درصورتی‌که تاول ها خارانده شده و ترکانده شوند ویروس‌ها آزاد شده و بیماری قابل انتقال می‌شود. در جریان بیماری دمای بدن به‌ندرت بالای ۳۶۰ یا ۱۰۲ درجه فارنهایت می‌رسد و گاهی شخص احساس خستگی و کم اشتهایی می‌کند. بیماری آبله مرغان دارای دوره طولانی نیست و معمولاً بعد از ۴ یا ۵ روز تاول ها پوسته پوسته و خشک می‌شوند و از بین می‌روند. این تاول‌ها نباید خارانده شوند چون ممکن است تبدیل به زخم شوند.

با توجه به خوش‌خیم بودن بیماری برای این بیماری درمان اختصاصی وجود نداشته و فقط برای تسکین خارش، از پمادهای ضد خارش استفاده می‌کنند.

معمولاً یک بار ابتلا به بیماری آبله مرغان، برای فرد یک عمر مصونیت ایجاد می‌کند و به‌ندرت ممکن است