التهاب حنجره یا لارنژیت چه درمانهایی دارد؟
– لارنژیت – laryngitis) فرایند التهابی حنجره است که در اثر انواع عوامل عفونی و غیر عفونی ایجاد میشود. اکثرلارنژیتها، از نوع حاد هستند.
– لارنژیت حاد بیماری شایعی است که عمدتاً در اثر همان عوامل ایجادکننده عفونتهای تنفسی فوقانی به وجود میآید. در واقع اکثر موارد لارنژیت حاد در شرایط عفونت ویروسی مجاری تنفسی فوقانی بروز میکنند.
– رینوویروسها، ویروس آنفلوآنزا، ویروس پارا آنفلوآنزا، آدنوویروس، ویروس کوکساکی، کوروناویروس و ویروس سن سیشیال تنفسی RSV)) از عوامل ویروسی ایجاد کننده لارنژیت هستند.
– لارنژیت حاد ممکن است در ارتباط با عفونتهای حاد تنفسی میکروبی، مانند عفونت ناشی از استرپتوکوک گروه A یا کورینه باکتریوم دیفتریا و بعضی عفونتهای میکروبی دیگر ایجاد شود. بعضی از قارچها مثل هیستوپلاسماء بلاستومایسس و کاندیدا هم میتوانند موجب لارنژیت شوند.
– علایم لارنژیت عبارتند از خشونت صدا و کم شدن قدرت آن و گاهی قطع کامل صدا. معمولاً در لارنژیتهای ویروسی، سایر علایم عفونتهای تنفسی فوقانی ویروسی، مانند آبریزش بینی، احتقان بینی، سرفه و گلودرد نیز وجود دارد. احساس مورمور شدن حلق و نیاز مداوم به صاف کردن صدا و حلق معمولاً وجود دارد.
– لارنژیت مزمن در اثر مصرف الکل، کشیدن سیگار و یا بازگشت اسید از معده به مری و حلق و نیز در افرادی که شغلشان به صحبت کردن با صدای بلند به مدت طولانی نیاز دارد و همچنین در خوانندهها و افرادی که با مواد آلرژیزا یا محرک تماس دارند ایجاد میشود.
درمانهای مرسوم
– پس از تشخیص بیماری که براساس علایم بالینی و به وسیله پزشک صورت میگیرد درمان آغاز میشود. معمولاً درمان لارنژیت ویروسی حاد فقط از مرطوبسازی هوای محیط، استنشاق بخار گرم و استراحت دادن به تارهای صوتی – صحبت نکردن) تشکیل میشود. استفاده از آنتیبیوتیک ضرورت ندارد مگر در موارد لارنژیت میکروبی ناشی از استرپتوکوک گروه A که با پنیسیلین درمان میشود. درمان لارنژیت مزمن به عامل بیماریزای آن – که معمولاً از طریق نمونهبرداری و کشت مشخص میشود) نیاز دارد.
مصرف داروهای ضداحتقان و مسکن و خوردن شربت ضدسرفه در عفونتهای تنفسی فوقانی توصیه میشود.
درمانهای تغذیهای
– نوشیدن مداوم مایعات گرم و بدون کافئین موجب مرطوب نگه داشتن حلق و تسکین درد آن میشود.
– باید از نوشیدن الکل خودداری شود.
– لارنژیت چه عوارضی دارد؟
– عوارض لارنژیت عبارتند از: مزمن شدن خشونت صدا، به ندرت بروز ناراحتی تنفسی شدید.
– برای پیشگیری از لارنژیت چه باید کرد؟
– برای پیشگیری از بروز لارنژیت، از تماس با افراد مبتلا به این بیماری خودداری کنید و دستهای خود را به طور مرتب بشویید؛ در فضاهای پر جمعیت و مکانهای سرد – در فصل سرما) حضور پیدا نکنید و سیگار نکشید.