داروهای مسکن چند نوع دارند و چگونه عمل میکنند؟

مسکنها داروهایی هستند که بدون ایجاد بیهوشی، یا از دست دادن احساس سبب کاهش درد میشوند. مسکنها به دو گروه تقسیم میشوند. اولین گروه که بنام مسکنهای خفیف یا مسکن های عمل کننده محیطی نامیده میشوند، روی دردهایی که در عضلات یا استخوانها یا ساختمانهای وابسته به آنها اثر میکنند. و رایجترین آنها آسپرین میباشد که ساختمان آن اسید استیل سالیسیلیک است که اولین بار در سال ۱۸۹۹ ساخته شد و تا کنون با مقادیر تجارتی فراوان تولیدشده است. از مسکنهای دیگر این گروه میتوان از کدئین نام برد که برای کاهش سردرد، رماتیسم و سایر دردهای بدن استفاده میشود.
گروه دوم مسکنها که سبب از بین رفتن درد میشوند، بنام مسکن های عمل کننده مرکزی هستند که داروهای قویی هستند و شامل موادی میباشند که از تریاک و شیره گیاه خشخاش مشتق شدهاند. از این گروه تسکین دهنده های درد میتوان از مرفین و هروئین نام برد. مورفین در تریاک با غلظتی متغیر از ۵ تا ۲۰ درصد موجود است بهصورت آلکالوئید میباشد متبلور، سفید رنگ، بی بو و تلخ مزه است. نامحلول در آب ولی محلول در محلولهای قلیایی است. با بیشتر اسیدها به سهولت تشکیل املاح محلول در آب را میدهد. این داروها سبب کم شدن فعالیت لا په کورتکس و تالاموس مغز (تالاموس) قسمتی از مغز است که پیامها را از گیرنده های درد دریافت میکند و درنتیجه سبب کاهش درد میشوند. این داروها بسیار مؤثر بوده و به محض تزریق به عضله با رگ عمل میکنند. این داروها فقط توسط پزشکان برای کاهش دردهای شدید و سخت در افرادی که مبتلابه سرطان هستند، حملات قلبی یا جراحات شدید در شکستگی استخوانها و زخمهای شدید تجویز میشوند.
هر دو گروه این میگنها دارای یک سری عوارض جانبی هستند. بهعنوان مثال اسپرین میتواند سبب تحریک معده شده و ایجاد سوء هاضمه یا حتی بهطور جدی تر زخم معده کند. و در مواردی هم میتواند تولید کم خونی کند. امروزه ثابت شده است که آسپیرین باعث مهار آنزیمی در پلاکتها میشود که نتیجه آن جلوگیری از لخته شدن خون است به این جهت از آسپیرین برای معالجه افراد مبتلابه سکته قلبی و سکته مغزی استفاده میشود. همچنین تحقیقات اخیر نشان داده است که آسپیرین در درمان بیماری آلزایمر تأثیر دارد.
داروهایی که در گروه مرفین هستند نیز ایجاد حالت تهوع و استفراغ میکنند، ولی این عوارض جنبی میتواند در اثر استفاده از داروهایی همراه با مرفین متوقف شود. مرفین و داروهای وابسته به آن درصورتیکه بیشتر از یک مدت زمان مشخص استفاده شوند، ایجاد اعتیاد میکنند.