تنگی کانال نخاع کمری چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟ چطور علت آن تشخیص داده می‌شود و درمان می‌شود؟
چه بیماری‌های دیگری شبیه تنگی کانال نخاع کمری هستند؟
Lumbar Spinal Canal Stenosis
- لنگش متناوب ناشی از بیماری شریانی
- فتق دیسک بین مهره‌ای
- سندرم دم‌اسب ناشی از کانسر مننژ
- آرتریت ستون مهره‌ها
- شکستگی‌های کمپرسیونی ستون مهره‌ها
- سندرم شبکه لومبار
- کیست سینوویال
- تومور
علت بروز تنگی کانال نخاع کمری
- وضعیت درگیرکننده اندام‌های تحتانی که غالباً با بیماری دژنراتیو دیسک و بیماری استخوانی در فضای کمری همراهی دارد.
- غالباً ناشی از آرتریت دژنراتیو با هیپرتروفی مفاصل facet و لیگامان‌های حمایتی است که منجر به تنگی تدریجی کانال نخاعی کمری با فشار بر نخاع یا تهاجم به ریشه عصبی می‌شود.
- به دلیل فشار به ریشه‌های عصبی متعدد ایجاد لنگش می‌کند به‌علاوه بر شرایین رادیکولر نیز فشار وارد می‌کند.
- ریشه‌های عصبی کمری و شریان‌های رادیکولر که با ریشه‌های عصبی طی مسیر می‌کنند در سطوح متعدد به‌وسیله استئوفیت‌ها، لیگامان فلاووم هیپروتروفی شده و دیسک‌های برجسته به داخل کانال و عمدتاً در سطوح L3 – L4 و L4 – L5 و L5 – S1 فشرده می‌شوند.
- به‌طور شایع در بیماران مسن و ورزشکارانی که آسیب‌های تروماتیک متعدد داشته‌اند دیده می‌شود.
- همچنین غالباً در بیمارانی که جراحی کمری دیسککتومی انجام داده‌اند روی می‌دهد.
- به‌طور شایع بعد از دهه ۶ زندگی دیده می‌شود.
- به‌عنوان لنگش کاذب متناوب شناخته می‌شود زیرا علائم از آن‌هایی که در لنگش عروقی وجود دارند تقلید می‌کنند.
- لنگش عروقی (مثل بیماری عروقی محیطی) معمولاً با علائم یک‌طرفه ظهور می‌کنند؛ درحالی‌که تنگی کانال نخاعی علائم دوطرفه دارد.
علائم و نشانه‌های تنگی کانال نخاع کمری
- علائم معمولاً به‌وسیله فعالیت تشدید شده و با استراحت و فلکسیون کمری بهبود می‌یابد.
- درد کمر
- درد و کرختی دوطرفه و پراکنده پا به‌خصوص در حین فعالیت
- ضعف در پاها، به‌خصوص با فعالیت
- پادرد با ارتوستاز
- فقدان رفلکس‌های مچ یا زانو
- افتادگی پا در قدم زدن
- ناتوانی در صعود از تپه و کوه
- علائم روده یا مثانه به‌ندرت موجود هستند.
چگونه بیماری تنگی کانال نخاع کمری را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- فیلم‌های ساده مهره‌های کمری معمولاً مفید نیستند مگر در موارد تروما.
- MRI ستون مهره‌های کمری با و بدون کنتراست ۹۰% موارد را تشخیص می‌دهد.
- CT میلوگرام در موارد عدم تحمل MRI (جثه بزرگ، ترس از فضاهای بسته)
- EMG و مطالعات سرعت هدایت عصب از اندام‌های تحتانی درگیری ریشه عصبی را مشخص می‌نماید.
- سونوگرافی داپلر شریانی از اندام تحتانی ممکن است برای افتراق تنگی کانال نخاعی از انگش عروقی اندیکاسیون یابد.
درمان تنگی کانال نخاع کمری
- NSAIDs و تزریق استروئید به داخل اپی‌دورا درمان‌های اولیه هستند.
- توان‌بخشی، شامل ورزش‌های پشت، گرمای مطلوب و اولتراسوند
- جراحی (دکمپرسیون کمری) در صورت شکست درمان طبی نگه‌دارنده و یا وجود علائم و نشانه‌های مهم نورولوژیک اندیکاسیون می‌یابد.
- تزریق استروئید اپی‌دورال، زمانی که قبل از جراحی شروع شود سبب بهبود نتیجه می‌شود.
پیش‌آگهی / عوارض
- بیش از ۶۰% موارد با درمان طبی نگه‌دارنده بهبود علامتی را تجربه می‌کنند.
- کسانی که متحمل جراحی می‌شوند بیش از ۸۰% بهبود علامتی کافی خواهند داشت
- نقایص نورولوژیک موجود به‌ندرت با جراحی بهبود می‌یابند. به‌هرحال تصحیح جراحی به‌طور قابل توجهی شانس پیشرفت عمده را کاهش می‌دهد.
عوارض بالقوه جراحی شامل عفونت، نشت CSF و نقایص نورولوژیک بدتر شده و یا جدید (مثل کرختی، ضعف، فلج، درد، اختلال عملکرد مثانه / روده)
