سیستاتین C: یک شاخص جدید جهت بررسی عملکرد کلیوی؟
سیستاتین C (cystatin C)، یک پروتئاز سیستئینی بازی غیر گلیکوزیله ۱۳ کیلودالتونی است که توسط تمام سلول‌های هسته‌دار تولید می‌شود. شرایط التهابی یا میزان تودهٔ عضلانی، مقدار تولید آن را تغییر نمی‌دهد و فقط اختلال عملکرد تیروئید در میزان سرمی این ماده، مستقل از GPR تغییر ایجاد می‌کند. در بیماران مبتلا CKD پیشرونده، سطح سیستاتین C سرم پیش از سطح کراتی‌نین سرم بالا می‌رود. هم‌چنین مطالعات اخیر مطرح می‌کنند که سطح سیستاتین C، یک تا دو روز قبل از کراتی‌نین سرم در بیماران در حال ابتلا به AKI در زمینهٔ نفروپاتی ماده حاجب، پیوند کلیه و AKI در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) افزایش می‌یابد. سیستاتین C توسط پالایش گلومرولی دفع می‌شود و سپس بدون آنکه ترشح شود، به صورت تقریباً کامل تحت بازجذب و کاتابولیسم لوله‌ای قرار می‌گیرد. بنابراین، این ماده به طور طبیعی در ادرار به میزان قابل توجهی یافت نمی‌شود. بر پایهٔ این مطالعات مقدماتی، سیستاتین C نوید یک آزمون تشخیصی بدیع را برای یافتن مراحل ابتدایی پیدایش آسیب حاد توبولی می‌دهد.
