لوسمی لنفوسیتیک مزمن چیست؟ چه علایمی دارد و شیوه‌های تشخیص و درمان آن کدام‌ها هستند؟

علت‌ها و عوامل مستعدکننده لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• بدخیمی لنفوئیدی سلول‌های B بالغ
• بیماران اغلب بدون علامت هستند.
• عوامل محرک و ایجاد کننده‌ای تاکنون شناخته نشده است.
• شایع‌ترین لوسمی در بالغین است.
• لنفوم لنفوسیتیک کوچک (SLL) تظاهر لنفوم CLL است

تشخیص افتراقی لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• لنفوسیتوز واکنشی
• عفونت ویروسی (EBU)
• لوسمی پرولنفوسیتیک
• لوسمی گرانولوستیک بزرگ
• لوسمی سلول مویی شکل
• لنفوم طحال
• NHL در فاز لوسمی

اپیدمیولوژی لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• متوسط سنی 60 سال
• مرد> زن
• مخصوصاً در روسیه و یهودی‌های شرق شایع‌تر است.

علایم و نشانه‌های لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• در نیمی از بیماران بدون علامت است.
• لنفادنوپاتی – هپاتواسپلنومگالی
• عفونت‌های مکرر با ارگانیسم‌های اوپسونیزه، استافیلوکوک‌ها، استرپتوکوک‌ها
• آنمی: رنگ‌پریدگی، خستگی
• ترمپوسیتوپنی: خونریزی، کبودشدگی
• علائم عمومی شایع نیست، اگر موجود باشد می‌تواند نشان دهنده تبدیل به فرم تهاجمی‌تر لوسمی لنفوم باشد.

تشخیص لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• CBC: WBC با لنفوسیتوز (90- 70%)
• بیوپسی/ آسپیراسیون مغز استخوان: بیش از 30% لنفوسیت، وجود 19CD، 20CD، 5CD یا 23CD در فلوسیتومتری.
• با آنمی همولیتیک اتوایمون و ترومبوسیتوپنی همراهی دارد.

درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• درمان حمایتی با IVIG و اسپلنکتومی
• درمان: عوامل الکیله کننده (کلرامبوسیل، سیکلوفسفامید، پردنیزون، برای عوارض اتوایمیون) کموتراپی ترکیبی هنوز قطعاً مفید دانسته نشده است.
• اندیکاسیون‌های درمان
• لنفادنوپاتی علامتدار
• سیتوپنی بعلت پیشرفت بیماری یا پدیده اتوایمون
• علائم سیستمیک
• کموتراپی با دوز بالا و پیوند مغز استخوان در دست بررسی هستند.

پیش آگهی/ سیر بالینی لوسمی لنفوسیتیک مزمن

• ممکن است بدون علامت باشد و سیر مزمن طول کشیده‌ای پیدا کند.
• بقا به مرحله بیماری بستگی دارد.
• مرحله صفر: فقط لنفوسیتوز (بقا 12 سال)
• مرحله I: لنفوسیتوز و آدنوپاتی (بقا 9 سال)
• مرحله II: لنفوسیتوز و اسپلنومگالی (بقا 7 سال)
• مرحله III: آنمی (بقا 1 تا 2 سال)
• مرحله IV: ترمبوسیتوپنی (بقا 1 تا 2 سال)