مننژیوما چیست و چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟ راه‌های تشخیص و درمان

چه بیماری‌های دیگری شبیه مننژیوما هستند؟

• تومورهای داخل پارانشیمال
• تومورهای متاستاتیک (مثل پروستات) به استخوان جمجمه، دورا، یا لپتومننژ
• شوانوما
• آبسه مغز

چگونگی ایجاد و علت‌های مننژیوما

• یک تومور خوش‌خیم و با رشد آهسته که از مننژ برمی‌خیزد.
• در مناطق متعددی ایجاد می‌شود از جمله طناب نخاعی.
• تقریباً 20% تومورهای اولیه داخل جمجمه‌ای را شامل می‌شود.
• از سلول‌های پوشش عنکبوتیه در اطراف وریدها و سینوس‌های مغز برمی‌خیزد.
• همیشه به دورا اتصال دارد.
• در ارتباط با رادیاسیون قبلی به مغز، تروما و استعدادهای ژنتیکی (مثل نوروفیبروماتوز تیپ II)
• گیرنده‌های استروژن و پروژسترون در بسیاری از مننژیوم‌ها پیدا شده‌اند.

علایم و نشانه‌های بالینی مننژیوما

• معمولاً با سردرد، تشنج، گیجی و تغییرات شخصیتی تظاهر می‌یابد.
• تظاهرات منحصر به فرد بر اساس محل، عبارتند از:
• تومورهای شیار بویایی: سندرم لوب فرونتال آبولیک (ظاهر بی‌تفاوت)
• تومورهای بال‌اسفنوئید: نقص بینایی یک‌طرفه، سردرد، تشنج
• تومورهای سینوس کاورنوس: دوبینی، کرختی صورت، سردرد، کاهش حدت بینایی
• تومورهای پاراساژیتال: تشنج حسی/ حرکتی موضعی با شروع در پا و پیشرفت صعودی به سمت تنه، بازوها و صورت
• تومورهای سطح محدب نیمکره‌ها: سردرد، نقایص کانونی
• تومورهای نخاع: پاراپارزی و تغییرات حسی در اندام‌های تحتانی

چگونه بیماری مننژیوما را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی

• شرح حال و معاینه نورولوژیک
• CT اسکن ضایعه ایزودنس یا مختصری هایپردنس را نشان می‌دهد و ممکن است هیپراستوز استخوان را نشان دهد.
• MRI یک ضایعهٔ به خوبی مشخص شده که قاعده آن به سمت دوراست را نشان می‌دهد.
• ضایعه اغلب در T1W ایزودنس و در T2W متغیر است.
• Dural tailمشخص‌کننده است.
• پس از تزریق کنتراست تشدید تومور به صورت هموژن مشاهده می‌شود.
• تشخیص هیستولوژیک ممکن است تغییرات آناپلاستیک، خوش‌خیم و یا تغییرات بدخیم را نشان دهد.

راه‌های درمان مننژیوما

• درمان ضدتشنج
• استفاده از استروئید برای ادم
• پایش تنها در مواردی که تومور مسئول بروز علایم بیمار نیست (مثلاً تومور یک یافته اتفاقی در حین بررسی نورولوژیک جهت مشکل دیگر است) کفایت می‌کند.
• برداشت جراحی برای مننژیوم‌های علامت‌دار که به برش جراحی پاسخ می‌دهند اندیکاسیون دارد؛ با برداشت کامل و حذف اتصالات دورا بهترین نتیجه حاصل می‌شود.
• رادیوتراپی ممکن است به عنوان یک درمان کمکی در موارد برداشت ناکامل برای عودهایی که برداشت مجدد جراحی در آنها امکان‌پذیر نیست مورد استفاده قرار گیرد.

پیش‌آگهی/ عوارض

• مننژیوم‌های خوش‌خیم دارای یک میزان بقای 5 ساله بیش از 90% و بقای 10 ساله بیش از 75% هستند.
• مننژیوم‌های آناپلاستیک دارای یکی میزان بقای 5 سالهٔ 90-50% هستند.
• مننژیوم بدخیم یک میزان بقای 5 سالهٔ 60-40% دارد.