چه بیماری‌های دیگری شبیه مننژیوما هستند؟
- تومورهای داخل پارانشیمال
- تومورهای متاستاتیک (مثل پروستات) به استخوان جمجمه، دورا، یا لپتومننژ
- شوانوما
- آبسه مغز
چگونگی ایجاد و علت‌های مننژیوما
- یک تومور خوش‌خیم و با رشد آهسته که از مننژ برمی‌خیزد.
- در مناطق متعددی ایجاد می‌شود از جمله طناب نخاعی.
- تقریباً ۲۰% تومورهای اولیه داخل جمجمه‌ای را شامل می‌شود.
- از سلول‌های پوشش عنکبوتیه در اطراف وریدها و سینوس‌های مغز برمی‌خیزد.
- همیشه به دورا اتصال دارد.
- در ارتباط با رادیاسیون قبلی به مغز، تروما و استعدادهای ژنتیکی (مثل نوروفیبروماتوز تیپ II)
- گیرنده‌های استروژن و پروژسترون در بسیاری از مننژیوم‌ها پیدا شده‌اند.
علایم و نشانه‌های بالینی مننژیوما
- معمولاً با سردرد، تشنج، گیجی و تغییرات شخصیتی تظاهر می‌یابد.
- تظاهرات منحصر به فرد بر اساس محل، عبارتند از:
- تومورهای شیار بویایی: سندرم لوب فرونتال آبولیک (ظاهر بی‌تفاوت)
- تومورهای بال‌اسفنوئید: نقص بینایی یک‌طرفه، سردرد، تشنج
- تومورهای سینوس کاورنوس: دوبینی، کرختی صورت، سردرد، کاهش حدت بینایی
- تومورهای پاراساژیتال: تشنج حسی/ حرکتی موضعی با شروع در پا و پیشرفت صعودی به سمت تنه، بازوها و صورت
- تومورهای سطح محدب نیمکره‌ها: سردرد، نقایص کانونی
- تومورهای نخاع: پاراپارزی و تغییرات حسی در اندام‌های تحتانی
چگونه بیماری مننژیوما را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- شرح حال و معاینه نورولوژیک
- CT اسکن ضایعه ایزودنس یا مختصری هایپردنس را نشان می‌دهد و ممکن است هیپراستوز استخوان را نشان دهد.
- MRI یک ضایعهٔ به خوبی مشخص شده که قاعده آن به سمت دوراست را نشان می‌دهد.
- ضایعه اغلب در T1W ایزودنس و در T2W متغیر است.
- Dural tailمشخص‌کننده است.
- پس از تزریق کنتراست تشدید تومور به صورت هموژن مشاهده می‌شود.
- تشخیص هیستولوژیک ممکن است تغییرات آناپلاستیک، خوش‌خیم و یا تغییرات بدخیم را نشان دهد.
راه‌های درمان مننژیوما
- درمان ضدتشنج
- استفاده از استروئید برای ادم
- پایش تنها در مواردی که تومور مسئول بروز علایم بیمار نیست (مثلاً تومور یک یافته اتفاقی در حین بررسی نورولوژیک جهت مشکل دیگر است) کفایت می‌کند.
- برداشت جراحی برای مننژیوم‌های علامت‌دار که به برش جراحی پاسخ می‌دهند اندیکاسیون دارد؛ با برداشت کامل و حذف اتصالات دورا بهترین نتیجه حاصل می‌شود.
- رادیوتراپی ممکن است به عنوان یک درمان کمکی در موارد برداشت ناکامل برای عودهایی که برداشت مجدد جراحی در آنها امکان‌پذیر نیست مورد استفاده قرار گیرد.
پیش‌آگهی/ عوارض
- مننژیوم‌های خوش‌خیم دارای یک میزان بقای ۵ ساله بیش از ۹۰% و بقای ۱۰ ساله بیش از ۷۵% هستند.
- مننژیوم‌های آناپلاستیک دارای یکی میزان بقای ۵ سالهٔ ۹۰-۵۰% هستند.
- مننژیوم بدخیم یک میزان بقای ۵ سالهٔ ۶۰-۴۰% دارد.
