علت‌ها و عوامل مستعدکننده نکروز آواسکولر
- انفارکت و نکروز مغز استخوان، استخوان های ترابکولر و استخوان های زیر غضروفی در اثر قطع جریان خون (در مراحل بعدی، غضروف مفصلی تحت تاثیر قرار گرفته و استخوان زیر غضروف دچار کلاپس می شود)
- شایعترین علت آن تروما، مصرف کورتیکواستروئید، سو مصرف الکل، آنمی سیکل سل، رادیوتراپی، بیماری گوچر، صدمات فشارنده (غواصی در عمق زیاد)، پانکراتیت، چربی خون بالا، و ترومبوز می باشد.
- هر مفصلی ممکن است درگیر شود، بطور شایعتر در سر فمور اتفاق می افتد.
تشخیص افتراقی نکروز آواسکولر
- آرتریت روماتوئید
- استئوآرتریت
- اسپوندیلوآرتروپاتی
- آرتریت سپتیک
- SLE
علایم و نشانه های نکروز آواسکولر
- در مراحل اولیه ممکن است بیمار بدون علامت باشد
- در مراحل بعدی، بیمار درد شدید و محدودیت حرکت دردناک و لنگش پیدا می کند. (اگر اندام تحتانی درگیر باشد)
- کاهش درد با استراحت
- افیوژن غیر التهابی مفصل
تشخیص نکروز آواسکولر
- شرح حال و معاینهٔ بالینی
- MRI
- اسکن استخوان
- X-Ray: حد فاصل نا منظم مفصلی را نشان می دهد اگر چه ممکن است تا دیده شدن این نما در X-Ray ماهها طول بکشد.
درمان نکروز آواسکولر
- پیشگیری مهم تر است: اجتناب از مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئید، پیشگیری از ضربات فشارنده، جا اندازی سریع مفاصل در رفته.
- مراحل اولیه را می توان با توصیه به کاهش وزن و ضد دردها کنترل نمود.
- روشهای جراحی
-. Core deeompression
– تعویض کل مفصل
– فیوژن مفصلی
-استئوتومی و پیوند استخوان جهت پیشگیری از کلاپس
پیش آگهی / سیر بالینی نکروز آواسکولر
- بیماری اغلب ۲ طرفه است، اگر چه ممکن است در مراحل اولیه طرف مقابل بدون علامت باشد
- آسیبهای کوچک ممکن است خودبخود بر طرف شود.
- بیماران با آسیب های بزرگتر که تمایل به گسترش کلاپس تحت غضروفی دارند، اغلب نیازمند برخی مداخلات جراحی هستند.
