تشخیص های افتراقی کمر درد
- کمردرد مکانیکال
- بیماری دیسک بین مهره‌ای
- آرتریت سیستمیک (RA و اسپوندیلیت انکیلوزان)
- ساکروایلئیت
- تنگی نخاع
- مالفورماسیون های مادرزادی ستون مهره ها (مثل اسپاینا بیفیدا مخفی، اسپوندیلولیستزیس)
- نئوپلاسم های مهر ای
- استنومیلیت یا دیسکیت (التهاب دیسک)
- ضایعات کونوس مدولاریس یا دم اسب
- درد ارجاعی (AAA، PUD، پانکراتیت، رنال کولیک، اندوکاردیت، UTI، پروستاتیت)
علت‌های کمر درد
- یک شکایت کاملاً شایع که ۸۰% مردم را زمانی از زندگی‌شان گرفتار می کند.
- ممکن است ناشی از بیماری عصبی، لیگامانی، عضلانی، مفصلی و یا استخوانی باشد.
- واحد نخاعی عملکردی شامل جسم مهره، دیسک بین مهره‌ای، مفاصل کوچک (facet) و بافت‌های لیگامانی مربوطه است، این واحدها مسئول حرکات ستون مهره‌ها هستند.
- علل مفصلی: استئوآرتریت/ بیماری مفصلی دژنراتیو، آرتریت روماتوئید، اسپوندیلوآرتروپاتی‌ها
- علل مکانیکال: بیماری دیسک/ فاست، اسپوندیلولیستزیس و شکستگی‌ها
- علل وضعیتی: استئوپوروز و وضعیت نامناسب (افزایش نیاز عضلات پشتی به اکسیژن و جریان خون سبب تولید اسید لاکتیک و درد می‌شود)
- علل عضلانی- فاسیکولی: کشیدگی عضله/لیگامان، کشش فاسیکولی و فیبرومیالژی
- علل جدی دیگر: تنگی کانال نخاعی، سندرم دم اسب، عفونت (مثل استئومیلیت یا ابسه اپی‌دورال) و بدخیم (به ویژه پروستات، پستان متاستازهای ریوی و یا میلوم)
- پرچم های قرمز که ممکن است یک علت جدید کمر درد را خاطرنشان کنند (در این موارد تصویربرداری باید قویاً مورد توجه قرار گیرد): سن بالای ۵۰ سال یا کمتر از ۲۰ سال، تروما، تب، معاینات نورولوژیک غیرطبیعی، تشدید درد در شب یا استراحت، بدخیمی شناخته شده، ضعف ایمنیف اختلال عملکرد مثانه/ روده و مصرف شد انعقادها
علایم و نشانه‌های کمر درد
- درد از کشیدگی/ رگ به رگ شدگی کمری ممکن است در ناحیه کمر لوکالیزه بوده یا به هیپ‌ها، دنبالچه و قسمت بالای پا تیر بکشد.
- دردی که به قسمت پایین پا انتشار می‌یابد مطرح کننده رادیکولوپاتی یا بیماری دیسک است.
- حساسیت ناحیه کمر ممکن است موجود باشد و اسپاسم عضلانی جنب ستون مهره‌ای ممکن است قابل لمس باشد.
- محدودیت حرکتی ناحیه کمر
- درد، تب و یا درد با دق زوائد خاری خلفی عفونت یا نئوپلاسم را مطرح می کند.
- تست لازک یا بالا بردن مستقیم پا برای دردهای دیسکوژنیک یا رادیکولر مثبت است.
- اسکولیوز ممکن است موجود باشد.
- راه رفتن ضد درد
چگونه بیماری کمر درد را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- شرح حال و معاینه فیزیکی اغلب تشخیصی‌اند.
- تصویربرداری (MRI یا CT میلوگرام) در بیماران با شواهدی از فشار بر روی نخاع، علایم پرچم قرمز یا شک به آبسه اپی‌دورال یا استئومیلیت
- MRI روش انتخابی است: سبب مشاهده بافت نرم و کانال نخاع می‌شود، می‌تواند بدخیمی، آبسه اپی دورال، استئومیلیت، فشار بر روی نخاع، سندرم دم اسب، هرنیاسیون دیسک و فشار ریشه عصبی را رد کند.
- CT تنها استخوان را نشان می‌دهد (از CT میلوگرام برای مشاهده نخاع/کانال در بیمارانی که قادر به تحمل MRI نیستند استفاده می‌شود).
- رادیوگرافی‌های ساده ستون مهره‌های کمری ارزش کمی دارند مگر در موارد تروما یا انومالی‌های مادرزادی.
- اسکن استخوانی در موارد شک به بیماری متاستاتیک یا عفونت مفید است.
- اسکن شکمی در موارد شک به پاتولوژی بافتی یا لگنی
- معاینه ژینوکوژیک و آزمایش ادرار در موارد انتخابی
راه‌های درمان کمر درد
- درمان نگهدارنده برای بیماران بدون علایم پرچم قرمز کفایت می‌کند.
- هر چه زودتر به فعالیت معمول باز شود، استراحت سبب بهبودی بیشتر نمی‌شود.
- استامینوفن و NSAID ها و اپیوئیدها و شل کننده‌های عضلانی برای درد.
- به بیماران در مورد ارگونومی/ بیومکانیک مناسب آموزش دهید.
- درمان فیزیکی، شامل روش‌های کاهش درد (مثل یخ، گرما و اولتراسوند)، کشش، تقویت عضلات، روش های ائروبیک و تکنیک های آرامش
- جراحی در موارد بیماری های مقاوم، نقایص نورولوژیک بزرگ، درد تحمل ناپذیر یا محدودیت های قابل توجه ممکن است نیاز شود.
پیش‌آگهی/ عوارض
- تشخیص دقیق غالباً هرگز مشخص نمی‌شود.
- بیش از ۹۰% بیماران با کمردرد حاد مکانیکال در عرض ۸-۲ هفته با درمان نگهدارنده به وضعیت قبلی باز می‌گردند.
- درد پایدار بیش از ۶-۴ هفته ممکن است نشان‌دهنده نیاز به تصویربرداری باشد.
- مداخله روان‌پزشکی ممکن است اندیکاسیون یابد، شامل موارد در ارتباط با غرامت کارگران یا دعوی‌های قضایی.
