آشنایی با یکی از علت‌های بروز سرگیجه: بیماری منیر – علایم، تشخیص و درمان
بیماری منیر Ménière’s disease یک بیماری گوش داخلی که به وسیله تجمع مایع (هیدروپس) منجر به ایجاد سرگیجه شدید می‌شود. با پیشرفت بیماری، سلول‌های مویی کوکلئا در گوش داخلی آسیب می‌بینند شده و کاهش شنوایی و وزوز گوش پیش‌رونده رخ می‌دهد.
علت بیماری منیر ناشناخته است؛ ممکن است یک جزء قابل توارث هم داشته باشد. شروع معمولاً در اواسط زندگی است.
در مورد علایم و نشانه‌های بالینی بیماری منیر باید بگوییم که، حملات ناگهانی سرگیجه در آن چند دقیقه تا چند ساعت در آن ایجاد می‌شوند. سرگیجه‌ها متناوب و گذرا بوده و به طور تصادفی رخ می‌دهد. کاهش شنوایی آن معمولا یک‌طرفه و با هر حملهٔ سرگیجه و کری بدتر می‌شود.
بعد از هر حمله، کاهش شنوایی و سرگیجه فروکش می‌کند اما حملات متوالی منجر به کری دایمی می‌شود.
وزوز گوش یک‌طرفه، کم فرکانس و پایدار است و یک علامت بارز آن احساس پری در گوش است.
تهوع و استفراغ و نیستاگموس چرخشی (حرکات چرخشی سریع غیرارادی چشم) ، انحراف به طرفین ممکن است در حین حمله رخ دهد و سقوط‌های ناگهانی هم جزو علایم بیماری هستند.
چه بیماری‌های دیگری شبیه بیماری منیر هستند و حمله سرگیجه می‌دهند؟
- سرگیجهٔ وضعیتی خوش‌خیم
- لابیرنتیت
- انفارکتوس یا TIA ساقهٔ مغز
- انفارکتوس مخچه‌ای
- نوروم آکوستیک
چگونه بیماری منیر را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- شرح حال و معاینه بالینی شامل تست‌های وبر و رینه و آزمون تمایز کلام
- اودیومتری (شنوایی‌سنجی) برای ارزیابی کاهش شنوایی
- پاسخ‌های برانگیختهٔ شنوایی ساقه مغز برای ارزیابی محل کاهش شنوایی
راه‌های درمان بیماری منیر
- درمان‌های اولیه در راستای کاهش مقادیر زیاد مایع در گوش شامل استراحت در بستر، محدودیت مصرف نمک و دیورتیک‌ها (داروهای ادرار آور) است.
- اجتناب از الکل مفید است.
- داروی مکلیزین meclizine یا اسکوپولامین به عنوان سرکوب‌گرهای وستیبولر و به منظور کاهش سرگیجه استفاده می‌شوند.
- ضد استفراغ‌ها برای بهبود علامتی تهوع و استفراغ مثل پرومتازین
- تخریب جراحی لابیرنت ممکن است در موارد مقاوم به درمان مورد استفاده قرار گیرد.
پیش‌آگهی/ عوارض
- کری پایدار در 20% بیماران رخ می‌دهد.
- حمله‌ها تمایل به عود دارند اما معمولاً بعد از چند سال با درمان به صورت ثابت درآمده و ممکن است به طور کلی برطرف شوند.
