تنگی کانال نخاع کمری چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟ چطور علت آن تشخیص داده می‌شود و درمان می‌شود؟

چه بیماری‌های دیگری شبیه تنگی کانال نخاع کمری هستند؟

Lumbar Spinal Canal Stenosis

• لنگش متناوب ناشی از بیماری شریانی
• فتق دیسک بین مهره‌ای
• سندرم دم‌اسب ناشی از کانسر مننژ
• آرتریت ستون مهره‌ها
• شکستگی‌های کمپرسیونی ستون مهره‌ها
• سندرم شبکه لومبار
• کیست سینوویال
• تومور

علت بروز تنگی کانال نخاع کمری

• وضعیت درگیرکننده اندام‌های تحتانی که غالباً با بیماری دژنراتیو دیسک و بیماری استخوانی در فضای کمری همراهی دارد.
• غالباً ناشی از آرتریت دژنراتیو با هیپرتروفی مفاصل facet و لیگامان‌های حمایتی است که منجر به تنگی تدریجی کانال نخاعی کمری با فشار بر نخاع یا تهاجم به ریشه عصبی می‌شود.
• به دلیل فشار به ریشه‌های عصبی متعدد ایجاد لنگش می‌کند به‌علاوه بر شرایین رادیکولر نیز فشار وارد می‌کند.
• ریشه‌های عصبی کمری و شریان‌های رادیکولر که با ریشه‌های عصبی طی مسیر می‌کنند در سطوح متعدد به‌وسیله استئوفیت‌ها، لیگامان فلاووم هیپروتروفی شده و دیسک‌های برجسته به داخل کانال و عمدتاً در سطوح L3 – L4 و L4 – L5 و L5 – S1 فشرده می‌شوند.
• به‌طور شایع در بیماران مسن و ورزشکارانی که آسیب‌های تروماتیک متعدد داشته‌اند دیده می‌شود.
• همچنین غالباً در بیمارانی که جراحی کمری دیسککتومی انجام داده‌اند روی می‌دهد.
• به‌طور شایع بعد از دهه ۶ زندگی دیده می‌شود.
• به‌عنوان لنگش کاذب متناوب شناخته می‌شود زیرا علائم از آن‌هایی که در لنگش عروقی وجود دارند تقلید می‌کنند.
• لنگش عروقی (مثل بیماری عروقی محیطی) معمولاً با علائم یک‌طرفه ظهور می‌کنند؛ درحالی‌که تنگی کانال نخاعی علائم دوطرفه دارد.

علائم و نشانه‌های تنگی کانال نخاع کمری

• علائم معمولاً به‌وسیله فعالیت تشدید شده و با استراحت و فلکسیون کمری بهبود می‌یابد.
• درد کمر
• درد و کرختی دوطرفه و پراکنده پا به‌خصوص در حین فعالیت
• ضعف در پاها، به‌خصوص با فعالیت
• پادرد با ارتوستاز
• فقدان رفلکس‌های مچ یا زانو
• افتادگی پا در قدم زدن
• ناتوانی در صعود از تپه و کوه
• علائم روده یا مثانه به‌ندرت موجود هستند.

چگونه بیماری تنگی کانال نخاع کمری را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی

• فیلم‌های ساده مهره‌های کمری معمولاً مفید نیستند مگر در موارد تروما.
• MRI ستون مهره‌های کمری با و بدون کنتراست 90% موارد را تشخیص می‌دهد.
• CT میلوگرام در موارد عدم تحمل MRI (جثه بزرگ، ترس از فضاهای بسته)
• EMG و مطالعات سرعت هدایت عصب از اندام‌های تحتانی درگیری ریشه عصبی را مشخص می‌نماید.
• سونوگرافی داپلر شریانی از اندام تحتانی ممکن است برای افتراق تنگی کانال نخاعی از انگش عروقی اندیکاسیون یابد.

درمان تنگی کانال نخاع کمری

• NSAIDs و تزریق استروئید به داخل اپی‌دورا درمان‌های اولیه هستند.
• توان‌بخشی، شامل ورزش‌های پشت، گرمای مطلوب و اولتراسوند
• جراحی (دکمپرسیون کمری) در صورت شکست درمان طبی نگه‌دارنده و یا وجود علائم و نشانه‌های مهم نورولوژیک اندیکاسیون می‌یابد.
• تزریق استروئید اپی‌دورال، زمانی که قبل از جراحی شروع شود سبب بهبود نتیجه می‌شود.

پیش‌آگهی / عوارض

• بیش از 60% موارد با درمان طبی نگه‌دارنده بهبود علامتی را تجربه می‌کنند.
• کسانی که متحمل جراحی می‌شوند بیش از 80% بهبود علامتی کافی خواهند داشت
• نقایص نورولوژیک موجود به‌ندرت با جراحی بهبود می‌یابند. به‌هرحال تصحیح جراحی به‌طور قابل توجهی شانس پیشرفت عمده را کاهش می‌دهد.

عوارض بالقوه جراحی شامل عفونت، نشت CSF و نقایص نورولوژیک بدتر شده و یا جدید (مثل کرختی، ضعف، فلج، درد، اختلال عملکرد مثانه / روده)