انسولین توسط چه کسی کشف شد؟
سال اکتشاف: 1921
این کشف چه می‌گوید؟
انسولین هورمونی است که لوزالمعده (پانکراس) آن را تولید می‌کند و باعث جدا شدن قند از خون و سوزاندن آن و تولید انرژی می‌شود.
چه کسی آن را کشف کرد؟
فردریک بنتینگ Fredrick Banting
فردریک بنتینگ راهی کشف کرد تا عصارهٔ لوزالمعده را استخراج کند و جان بیماران دیابتی را نجات دهد. این هورمون انسولین نامیده شد. کشف بنتینگ جان میلیون‌ها انسان را نجات داد. دیابت بیماری مرگباری بود. پانکراسی که تولید انسولین را متوقف کرده بود می‌توانست به مرگ بیمار بیانجامد. اما کشف بنتینگ این روند را تغییر داد.
در اوایل سال ۱۹۲۱، جراحی ۲۸ ساله کانادایی به نام فردریک بنتینگ نظریه‌ای را ارائه داد – گرچه نظریه‌اش مبهم بود – تا جان بیماران دیابتی را نجات دهد.
سلول‌های خارجی پانکراس شیرهٔ هاضمهٔ نیرومندی تولید می‌کند اما سلول‌های داخلی هورمونی ترشح می‌کند که مستقیماً وارد خون می‌شود. ماهیچه‌ها انرژی خود را از قند خون به دست می‌آورند که آن هم از غذا تولید شده است اما این قند بدون وجود هورمونی که از سلول‌های داخلی پانکراس تولید می‌شود قابل استفاده نیست.
هنگامی که سلول‌های داخلی پانکراس انسانی آن هورمون را نسازند، ماهیچه‌ها نمی‌توانند قند را از خون بگیرند و خون از قند اشباع می‌شود. در این حال آب بدن کم و حال بیمار به شدت بد می‌شود. این وضعیت را دیابت می نامند.
در ۱۹۲0 هیچ علاجی برای دیابت نبود و این بیماری به مرگ منجر می‌شد. محققان سعی داشتند هورمون پانکراس را (که آن را عصارهٔ پانکراس می‌نامیدند) استخراج کنند اما هنگامی که پانکراس کوبیده می‌شد عصارهٔ سلول‌های بیرون آن‌قدر قوی بود که عصارهٔ سلول‌های داخلی را نابود می‌کرد.
بنتینگ مقاله‌ای از دکتر موسابارون خواند که چگونه بسته شدن مجرای پانکراس مانع از رسیدن عصارهٔ هاضمهٔ سلول‌های خارجی به معده می‌شود. این اسید قوی در سلول‌های خارجی پانکراس باقی می‌ماند و آنها را از میان می‌برد.
بنتینگ در این فکر بود که سلول‌های خارجی پانکراس حیوانی را از بین ببرد و عصارهٔ سلول‌های داخلی را برای معالجه مبتلایان به بیماری قند استفاده کند.
طرح او ساده بود و آن را بر روی چند سگ آزمایش کرد. آزمایش بسیار دقیق و دشوار بود او توانست سلول‌های خارجی پانکراس سگ‌ها را از کار بیندازد و عصارهٔ سلول‌های داخلی را استخراج کند.
او مقدار کمی از عصارهٔ به دست‌آمده را به سگی که دچار دیابت بود و به حال کما افتاده بود تزریق کرد. سگ ظرف ۳۰ دقیقه به هوش آمد. دو ساعت بعد این سگ توانست روی پا بایستد. یک تزریق دیگر باعث شد این حیوان کاملاً حال عادی پیدا کند.
بنتینگ از خوشی نمی‌دانست چه کند. او به نتیجه رسیده بود.
این عصاره بعدها «انسولین» خوانده شد. بنتینگ سعی کرد این ماده را به طور مصنوعی تولید کند. دو سال بعد او در این کار موفق شد.
