تعظیم کنید! حماسهٔ ستاره شدن یک سگ

«تیپر» یک سگ بی‌نژاد بود. نیمی از نژاد «فاکس تری‌یر» و نیمه دیگرش از نژادی نامعلوم. او به همراه صاحبش «مارک براد» در «بریستول» انگلستان زندگی می‌کرد. وقتی براد مُرد، آن سگ خودش را به همراه برادر کوچکتر یعنی «فرنسیس» چسباند و همه جا دنبال او می‌رفت.

نیپر ساده لوح بود. به عکس یک گربه در ابعاد واقعی که بر روی یک تکه مقوا چاپ شده بود، حمله می‌کرد. وقتی صدایی از گرامافون پخش می‌شد گردنش را کج می‌کرد و متحیر به دنبال منبع صدا می‌گشت.

نیپر بانمک و دوست داشتنی بود. فرنسیس تصویری از او را در حالی که به گرامافونی سیاه گوش می‌داد نقاشی کرده بود، اما هیچ کس به خرید آن علاقه‌ای نشان نمی‌داد. تا اینکه فرنسیس به این نتیجه رسید که این نقاشی با شیپور برنجی زیباتر به نظر خواهد آمد. او به دفتر یک تولیدی جدید گرامافون رفت تا شیپوری برنجی برای گرامافونش تهیه کند. مدیر آنجا پیشنهادی به فرنسیس داد: اگر گرامافون قدیمی نقاشی را با یکی از گرامافون‌های تولید ما عوض کنی من هم این نقاشی را 100 پوند از تو خواهم خرید.

این اتفاق به بزرگترین معاملهٔ قرن بدل شد.

نیپر دیگر یک ستاره بود. نقاشی و عنوانی که فرنسیس برای آن انتخاب کرده بود- صدای صاحبش- به یکی از مشهورترین علائم تجاری صنعت موسیقی بدل شد. ابتدا برای شرکت «ماشین سخنگوی ویکتور» و سپس برای «آرسی‌اِی». با گذشت بیش از یک قرن از مرگش نیپر هنوز در سراسر دنیا مشهور است. تصویرش بر روی میلیون‌ها صفحهٔ موسیقی حک می‌شود، دست مایهٔ شوخی‌ها و لطیفه‌ها شده است و تا امروز هم در تبلیغات آرسی‌اِی حضور دارد.

سگ خوب!

“بی‌شک این بهترین تصمیمی است که تا امروز گرفتم”

نیپر آنقدر محبوب شد که در 1950 گروهی برای یافتن استخوان‌هایش دست به عملیات حفاری زدند، اما موفق به کشف چیزی نشدند.