دکتر آبرامزِ حیرت‌انگیز!
دکتر آبرامزِ حیرت‌انگیز
دکتر آلبرت آبرامز، در سال 1912 با پیشنهاد راه نوینی در تشخیص بیماری‌ها، طبّ آمریکایی را متحول کرد. او می‌گفت: «روح این دوران رادیوست و می‌توانیم از آن برای تشخیص بیماری‌ها استفاده کنیم.» آبرامز شیوه‌ای موفق مشهور به تشخیص رادیویی پیشنهاد کرد که در آن زمان از وسیله‌ای الکترونیکی به نام تقویت کننده استفاده می‌شود تا نمونهٔ خون بیمار تجزیه شود.
نظریه آبرامز بر این فکر مبتنی بود که بیماری‌های متفاوت «واکنش‌های الکترونیکی» متفاوتی دارند بنا بر نظر آبرامز، تقویت کنندهٔ معجزه آفرین، نه تنها بیماری را تشخیص می‌داد، بلکه سن، نژاد و حتی مذهب بیمار را معلوم می‌کرد.
فناوری پزشکی آبرامز نجات‌بخش زندگی‌ها شد. بسیاری از کسانی که فکر می‌کردند سالمند، به کمک این وسیله دریافتند نشانه‌هایی از بیماری‌هایی نظیر سیفلیس، سرطان یا مالاریا دارند. خوشبختانه آبرامز راه مداوای آنها را نیز کشف کرد. او دستگاه نوسان‌سنجی اختراع کرد که می‌توانست آن را طوری تنظیم کند تا ارتعاشات و امواجی با همان تناوب بیماری تولید کند و مانند نت‌های زیر خوانندهٔ اپرایی که موجب خرد شدن شیشه می‌شود، به بیماری حمله کند و آن را از بین ببرد.
منتقدان این شیوه را به باد انتقاد گرفتند؛ اما آبرامز مورد توجه مردم سپاسگزار قرار گرفته بود. او در سراسر کشور برای جمعیت انبوهی سخنرانی‌هایی کرد. هزاران دستگاه اختراعی‌اش را کرایه داد و میلیون‌ها دلار ثروت از این موفقیت نصیبش شد. برای اینکه از فناوری‌اش حمایت و محافظت کند، اجازه نداد کسی یکی از دستگاه‌های ابداعی‌اش را باز کند و به درونش نگاهی بیندازد. این پزشک موفق، همچنیندر زمان جانوران مهره‌دار پیشتاز بود و دستگاه تکان‌دهندهٔ برقی و ثبت صوت بازتابی را اختراع کرد.
آیا از راز (کار) دکتر آبرامز پرده برداشته‌اید؟ اومردی شیّاد، حقه‌باز و عجیب بود. او بزرگ‌ترین فریبکار پزشکی در تاریخ بود و قبل از آن‌که دروغش آشکار شود، مشهورو ثروتمند از دنیا رفت.
آبرامز بسیار تبلیغات رسانه‌ای کرد وبا این کار بر میلیون‌ها نفر تأثیر گذاشت؛ اما حملات علیه او در سالهای آخر عمرش بیش‌تر شد. رابرت میلیکان، پزشک برندهٔ جایزهٔ نوبل، یکی از دستگاه‌های آبرامز را در دادگاه در سال 1923 بررسی کرد و گفت: «این وسیله، اختراعی است که شاید کودک ده سالهای با اطلاعات اندک دربارهٔ الکتریسیته، سر هم کرده باشد تا کودک هشت سالهای را که دربارهٔ برق و الکتریسیته هیچ چیز نمی‌داند تحت تأثیر قرار دهد.»
برخی از جزئیات چونگی عملکرد سیستم آبرامز کافی بود تا مردم دربارهٔ اعتبار اختراعاتش شک کنند؛ برای مثال از بیماران در اتاق‌های تاریک، در حالی که رو به غرب نشسته و دست‌هایشان را بالا برده بودند، خون می‌گرفتند. آبرامز، همچنین ادعا می‌کرد که دستگاه، می‌تواند به جای خون بیمار با نمونه دست‌خط او کار کند!
