.

افزوده شدن تخلف در فضای مجازی به آیین‌نامه انضباطی دانشجویی، سامان‌دهنده بی‌نظمی‌ها و جرائم یا راه ورود به حریم خصوصی این قشر مهم؟!

دیروز رسانه‌ها اعلام کردند که تخلفات دانشجویان در فضای مجازی، در آیین‌نامه انضباطی دانشجوها افزوده شده است.

البته تا پیش از این هم مواردی که جرم و بی‌انضباطی دانشجوها در شبکه‌های اجتماعی تلقی می‌شد، قابل طرح در کمیته‌های انضباطی بود و این بار صرفا این مورد به روشنی به آیین‌نامه افزوده شده است.

حال سه سؤال پیش می‌آید:

-تعریف جرم عملا چیست؟

-بررسی اکانت‌ها و فعالیت‌های دانشجوها در فضای مجازی به چه صورت خواهد بود؟

-آیا این مورد باعث گروکشی‌های دانشجوها و اساتید ناراضی از یکدیگر و ایجاد جو انتقام و گزارش‌دهی نمی‌شود؟

گرچه ممکن است با تدبیر کمیته‌های انضباطی ما با سناریوهای پیچیده و گیج‌کننده روبرو نشویم، اما اگر در قانون‌ها و آیین‌نامه تعاریف گنگی وجود داشته باشد، بالقوه امکان ایجاد مشکل وجود خواهد داشت.

آن طور که در اخبار آماده است، یکی از موارد بی‌انضباطی فضای مجاز، انتشار عکس‌های «نامناسب» است. حال سؤال این است که تعریف از نامناسب چیست؟

انتشار عکس بی‌حجاب یا انتشار عکسی با پوشش «مجاز» اما متفاوت با پوشش تعریف‌شده در دانشگاه‌ها؟

مسئله نگران‌کننده این است که آیا پایش دانشجوها در فضای مجازی به صورت فعال یا غیرفعال صورت خواهد گرفت.

در پایش یا پیگیری غیرفعال تنها در صورت گزارش‌دهی و شکایت یک شخص از ایجاد یک دردسر یا مزاحمت، اکانت شبکه‌های اجتماعی یا فعالیت‌های آنلاین او، چک می‌شود.

اما در پایش فعال، فی‌المثل از روی شماره تلفن یا نام دانشجو به اکانت‌های شبکه‌های اجتماعی‌اش می‌رسند یا کانال‌های رسمی و غیررسمی ایجاد شده دانشجوها، چک می‌شود.

مسئله‌ای که این تحول تازه را غامض می‌کند این است که اصولا هر کسی که چند سالی در فضای مجازی حضور داشته باشد، به هر حال عکس – ویدئو یا نوشته‌ای می‌تواند درج کرده باشد که با تعاریف رسمی، همسان و هماهنگ نباشد، در این صورت در صورت پایش فعال پیدا کردن چنین فعالیت‌هایی خیلی آسان است.

این مسئله بالقوه می‌تواند راه انتقام‌گیری‌هایی را باز کند. فرض کنید که شما از شخصی به شدت رنجیده باشید، می‌توانید وقت بگذارید و بولتنی از عکس‌های ظاهرا مسئله‌دار، توییت‌ها و حتی لایک‌های او پای اکانت‌های به اصطلاح مسئله‌دار پیدا کنید و ارائه کنید.

به علاوه تا زمانی که تعریف قانونی از جرم در فضای مجازی و در بعدی گسترده‌تر تعریف از آزادی بیان نامشخص باشد، این تحول تازه دست‌کم به صورت تئوریک باعث ایجاد جو خودمحدودی و پرهیز از ابراز نظر در قشر دانشجو خواهد شد.

البته طبق شنیده‌ها، بسیاری از ما آگاهیم که موارد مزاحمت‌های آنلاین دانشجوها برای هم یا اساتید و یکسری رفتارهای ناپخته اصلا کم نیستند و دید و نظر تصمیم‌گیران محترم احتمالا این نقیصه و خلا را نشانه گرفته است، اما همان طور که نوشتیم، تعاریف گنگی که در ذهن اشخاص به تصمیم‌گیری و عملکرد متفاوت بتواند منجر شود، باید تصحیح، تعدیل و شفاف بشود.


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]