مجله رندانه – شماره منفی 3- از لبخند عصبی دنریس تا پیدا شدن راهی برای شنیدن صداهای درون مغزهای بیماران ناتوان از تکلم

خوبی این سبک جدید ارائه محتوای من این است که می‌توانم در مورد هر مطلب چکیده صحبت کنم و این هم به سود خواننده است و هم به سود من که بعضی روزها اصلا وقتی برای نوشتن نداشتم. فکر کنم اگر این فرمت نوشتار را شروع نمی‌کردم، هیچ کدام از مطالب زیر را نمی‌توانستم در پست‌های جدا بنویسم!

رندانه را دوست دارم به تدریج بهتر کنم، اما برای این کار نیاز به ایده‌ها و راهنمایی‌های شما هم دارم.

اقدام خوب شرکت لگو: هم بازی و هم یادگیری خط بریل برای کودکان نابینا

سال 2011 انجمن نابینایان دانمارک و سال 2017 بنیاد نایبناهای برزیل به شرکت لگو ایده خوبی ارائه کردند. اینکه بیاید و لگوهایی درست کند که برجستگی‌ها روی آن، همان علایم خط بریل باشد. این طوری کودکان نابینا هم می‌توانند با آنها بازی کنند و هم با کنار هم چیدن آنها عبارتی درست کنند.

شرکت لگو سرانجام این ایده را به کار گرفت و قرار است از سال 2020 بسته ویژه مکعب‌های لوگوی بریلی را روانه بازار کند.

مزیت دیگر این لگوهای خاص این است که کودکان و بزرگسالان بینا هم می‌توانند در کنار هر لگو ببینند که چه عبارتی روی آن نقش بسته است و به این ترتیب با خط بریل آشنا شوند و با کودکان نابینا تعامل کنند و یک زمینه نزدیکی بین آنها ایجاد شود.

لبخند خاص دنریس تارگرین، یک میم اینترنتی شد

میم اینترنتی یک فعالیت، مفهوم، عبارت، یا تکه‌‌ای از محتواست که اکثراً به صورت تقلید شدن از یک فرد به فرد دیگر در اینترنت پخش می‌شود. میم اینترنتی می‌تواند یک تصویر، لینک، ویدیو، صفحه اینترنتی، هشتگ، کلمه یا عبارت یا حتی یک غلط املایی باشد.

بعد از پخش تازه‌ترین قسمت سریال گیم آو ترونز، یکی از کاربران توییتر با نام @reallyhalalfood اسکرین‌شاتی از یکی از سکانس‌ها منتشر کرد. ما به خاطر پرهیز از اسپویل داستان، از شرح این صحنه، خودداری می‌کنیم.

اما جالب است که بلافاصله هزاران نفر در توییتر شروع کردند به کپشن زدن در زیر این عکس. اینجا دنریس یک لبخند زورکی، لبخندی که در آن خشم را به صورت منفعلانه بروز می‌دهد، روی صورت خود نشان می‌دهد.

این لبخند زورکی که خیلی وقت‌ها ما مجبور می‌شویم در موقعیت‌هایی بر روی چهره بیاوریم، برای همه آشناست و خواندن کپشن‌های زیر لبخند دنریس هم مفرح است.

ایرانی‌ها هم بلافاصله به این حرکت خودجوش پیوسته‌اند و متناسب با شرایط خاص جامعه ایران و وضعیت اقتصادی‌مان، عبارات جالبی نوشته‌اند.

منبع

لینک اضافه: باز هم برای نیازردن شما با اسپویل نمی‌توانیم به یک مسئله دیگر وارد شویم. اما ترانه‌ای که در انتهای اپیزود دوم سیزن هشتم پخش شد، پرمعناتر از چیزی است که فکر می‌کنید. (اینجا را ببینید.)

زیبایی رینگ‌های خودروهای به نمایش گذاشته شده در نمایشگاه خودروی نیویورک

سایت ورج در نوشته‌ای جدا از میان انبوه نکاتی می‌توان در نمایشگاه خودروی نیویورک روی آنها تمرکز کرد، روی رینگ‌های خودروها متمرکز شده است و اشاره کرده است که امسال واقعا استایل‌های زیبا و متفاوتی در رینگ‌ها دیده و برخی از رینگ‌ها، مدهای محبوب قدیمی را دوباره رو آورده‌اند.

منبع

آیا می‌توان از یک شهر عکس پرتره گرفت؟!

به هر عکس با وضوح بالا که از چهره شخصی گرفته شده باشد، نمی‌توان پرتره گفت. عکاس پرتره واقعی باید کلیت شخصیت و اندیشه‌های یک شخصیت را درک کند و متناسب با آن نورپردازی مناسب و استفاده از همه تکنیک‌های عکاسی، عکسی بگیرد که برشی خوب از کلیت شخص باشد.

حالا سوال این است که آیا از یک شهر هم می‌توان عکس پرتره گرفت؟!

مثلا آیا بزرگی و زندگی سراسیمه و به‌هم‌فشردگی انسان‌ها در توکیو را می‌توان در این عکس شاخص از این شهر، خلاصه کرد؟

منبع

امارات و پروژه‌های بزرگ آینده‌نگرانه: فاز سوم پارک انرژی خورشیدی محمد بن رشید آل مکتوم در حال پیشرفت

کشورهای عربی این یکی دو دهه، برخلاف تصورات اشتباهی که خیلی از ایرانی‌ها هنوز از آنها در ذهن دارند، وارد سرمایه‌گذاری‌های منطقی بسیار خوبی شده‌اند. نمونه‌اش همین پارک – نیروگاه بزرگ انرژی خورشیدی امارات است.

فاز سوم این پروژه بزرگ سال 2020 به پایان خواهد رسید و بیشتر از 700 مگاوات انرژی تولید خواهد کرد. اما پروژه به صورت کامل در سال 2030 به اتمام می‌رسد و در آن زمان این نیروگاه پنج هزار مگاوات انرژی می‌تواند تولید می‌کند.

منبع

جانی آیو: کارم طوری  است که انگار مدام در دو سال آینده، به سر می‌برم!

یک لحظه تصور کنید که کار جانی آیو رو می‌داشتید. یک دنیا ایده می‌داشتید و گاهی به رسانه‌ها سر می‌زدید و حدس‌ها آنها را می‌خواندید و پیش خودتان می‌خندیدید که چقدر این حدس‌ها به ایده‌های شما نزدیکند یا اصلا پرت هستند.

شما یگانه آدمی بودید که سمت و سوی اصلی طراحی گوشی‌ها و گجت‌های آینده اپل را می‌دانستید.

جانی آیو در گفتگوی تازه‌ای به همین مسئله اشاره کرده و گفته است که گاهی اوقات آنها ایده‌هایی دارند که فناوری آن، هنوز موجود نیست و باید منتظر بنشینند و تا فناوری پیشرفت کند و منطبق با خواسته آنها برای طراحی بشود.

منبع

زنی بعد از 27 سال، از کما برخاست!

خبر دیگری که امروز سر و صدا به پا کرده، این بوده که مونیرا عبدلله -یک شهروند اماراتی- که در سال 1991 تصادف کرده بود و هوشیاری بسیار اندکی داشت، در ما ژوئن سال پیش هوشیاری خود را به دست آورده و حالا دیگر او قادر به مکالمه  هم است!

در زمان تصادف، یک اتوبوس مدرسه به خودرویی که این زن و پسر 4 ساله‌اش در آن بودند، برخورد کرد. مادر پسر خودش را بغل کرد و بدن خودش را حائل کرد تا کودک آسیب نبند، اما خودش دچار مشکل شد و به وضعیت هوشیاری نباتی رفت.

هنوز اطلاعات دقیق پزشکی در مورد تحلیل و توجیه این مسئله منتشر نشده است.

«به گزارش روزنامه نشنال، منیره بالاخره بعد از ساعت‌ها به بیمارستان منتقل شد و از امارات به لندن در بریتانیا انتقال داده شد. آنجا بود که پزشکان او را در وضعیت “نباتی” تشخیص دادند.

او سپس به شهر العین در مرز امارات با عمان انتقال یافت و چندین بار به علت مقررات شرکت‌های بیمه بین مراکز درمانی مختلف جابجا شد.

او برای چند سال در این وضعیت باقی ماند و از طریق لوله تغذیه شد. سپس پزشکان از طریق فیزیوتراپی سعی کردند مانع از تحلیل عضلات و ماهیچه‌های او شوند.

در نهایت، دادگاه سلطنتی امارات در ابوظبی، منیره عبدالله را مستحق دریافت کمک مالی دانست و به این ترتیب او در سال ۲۰۱۷ به آلمان انتقال داده شد.

در آلمان پزشکان چند عمل جراحی بروی او انجام دادند تا عضلات و ماهیچه‌های دست و پای او را ترمیم کنند و داروهایی برای بهبود وضعیت او تجویز کردند تا او را از ضعف جسمانی نجات دهند.

یک سال بعد، عمر با مسئولان بیمارستان بر سر اتاق مادرش مجادله کرد. مجادله‌ای که خودش می‌گوید احتمالا دوباره باعث نگرانی مادرش از سلامت پسرش شده و همین یک شوک دوباره به منیره داده است.

“او (منیره) صداهای عجیبی از خود در می‌آورد. من پزشکان را سریعا صدا می‌کردم اما آنها می‌گفتند همه چیز نرمال است.”

“سه روز بعد، من با شنیدن نام خودم از خواب بیدار شدم. این مادرم بود که نام من را صدا می کرد. همه این سالها منتظر چنین لحظه‌ای بودم و رویای آن را در سر می‌پروراندم. از خوشحالی در پوستم نمی‌گنجیدم. او به هوش آمد و نخستین چیزی که به زبان آورد نام من بود.”

“او به تدریج هوشیارتر شد و کم کم می توانست درد را حس کند و مکالمه‌های کوتاهی هم داشته باشد.”

منیره اکنون به ابوظبی بازگردانده شده و مشغول فیزیوتراپی است تا دوباره بر بدن و عضلات خود مسلط شود.» (منبع قسمت داخل گیومه از بی‌بی‌سی فارسی)

منبع

گمانه‌زنی: آیا اپل در iOS 13 استفاده از ماوس در آی‌پد را به ما هدیه خواهد داد؟!

اپل بارها ادعا کرده که آی‌پد می‌تواند جانشینی برای لپ‌تاپ هم باشد. باید شک و تردید بسیار زیاد به این ادعا داشت. یکی از دلایل ناکارآمدی اپل برای رقابت با لپ‌تاپ‌ها، پشتیبانی نکردن آن از ماوس است.

اما حالا طبق ادعای یکی از توسعه‌دهنده‌های اپل به نام Troughton-Smith اپل واقعا دارد روی این مسئله کار می‌کند.

اینفلوئنسری که کل سفر خود را به یک جشنواره موسیقی و هنر، حعل کرده بود

اینفلوئنسری در ایران هنوز هنر خاصی نمی‌خواهد: کمی شانس و جو دادن و گفتار و حرکات و پوشش نامتعارف. که کنجکاوی‌های مردم را نشانه را رفته باشد.

در غرب اینفلوئنسر شدن دشوار است و خیلی کارها دقیقا با حساب و کتاب انجام می‌شود و بسیاری از شرکت‌ها مد و تولید لباس، اسپانسر اینفلوئنسرها می‌شوند.

نمونه‌ای از کارهای عجیب اینفلوئنسرهای غربی، حرکت اخیر Gabbie Hanna – یک اینفلوئنسر یوتیوبی- است که اخیرا در شرایطی که پا از خانه دوستش بیرون نگذاشته بود به یاری فتوشاپ و ویرایش عکس و ویدئو ادعا کرده بود که ساعات و روزهای خوشی را در جشنواره هنر و موسیقی Coachella گذارنده است.

به این ویدئو توجه کنید.

و می‌رسیم به هیجان‌انگیزترین خبر امروز:

تولید صدا و گفتار از اندیشه شما، بدون اینکه نیاز باشد زبان و جنجره شما بجنبند!

سال‌ها پیش برایتان در مورد فیلم The Diving Bell and the Butterfly نوشتم. داستان این فیلم بر اساس کتاب خاطرات ژان دومینیک بوبی بود. ژان دومینیک بوبی قبل از اینکه دچار عارضه حمله مغزی و نشانگان قفل‌شدگی بشود، از سردبیران مجله اِل بود. اما بعد از سکته و ابتلا به قفل‌شدگی دچار فلج تقریبا کامل شد. او از لحاظ مغری کاملاً سالم بود اما بجز پلک چشم چپش، اختیار تمامی عضلات بدنش را از دست داده بود. از این روی تنها راه ارتباطی‌اش با دیگران از طریق پلک‌زدن بود. وی به این وسیله و با کمک پرستاران و اطرافیانش کتابی از زندگی خود را نوشت.

حالا تصور کنید راهی ابداع بشود که بیایند و سیگنال‌های بخشی از مغز را که می‌خواهند رهسپار زبان و حنجره و عضلات مسئول تکلم بشوند، بگیرند و استخراج کنند. این سیگنال‌ها را رمزگشایی کند و تبدیل به صوت و کلام قابل فهم کنند.

هزاران بیمار در سراسر دنیا دقیقا نیاز به چنین فناوری دارند تا بتوانند از کابوس ناتوانی از برقراری ارتباط سریع و مؤثیر به درآیند. بیماران مبتلا به ALS از جمله این بیماران هستند.

و حالا قدم‌های آزمایشی برای ممکن کردن چنین برداشته شده است. در گام نخست، پنج بیمار انتخاب شدند و دانشمندان دانشگاه‌های کالیفرنیا؛ سان فرانسیسکو و برکلی تصمیم گرفتند سیستم نو را روی آنها آزمایش کنند.

این 5 نفر البته مشکل تکلم نداشتند و قرار بود که برای کنترل تشنج‌شان که به درمان دارویی پاسخ نمی‌داد، جراحی بشوند.

قبل از جراحی باید به دقت کانون‌های مغزی که حملات از آنها شروع می‌شوند مشخص کرد و برای این کار الکترودهایی را باید داخل مغز قرار داد.

در ضمن انجام این کار برای این پنج نفر، دانشمندان الکترودهای مخصوصی برای شنود سیگنال‌های تکلمی این افراد روی مغزشان قرار دادند.

دانشمندان در گام بعد برای پیدا کردن کلیدی برای رمزگشایی گفتار این افراد را با این سیگنال‌ها مقایسه کردند. عاقبت هم به این کلید دست پیدا کردند.

یعنی الان اگر این سیستم در شرایط بهینه روی مغز کسی قرار داده شود که قدرت تکلم ندارد، تنها با تحلیل و رمزگشایی همین سیگنال‌های مغزی، صدایی ماشینی تولید می‌شود که 70 درصد آن برای آدم‌های دیگر قابل فهم است!

منبع