مشکل شبکیه چشم در نوزادان زودرس چرا ایجاد می‌شود؟
رتینوپاتی ناشی از پره ماچوریتی
رتینوپاتی ناشی از پره ماچوریتی retinopathy of prematurity به دلیل اثرات توکسیک اکسیژن بر روی رگ‌های خونی در حال رشد در شبکیه نوزاد پره ماچور ایجاد می‌شود.
ROP یکی از علل اصلی نابینایی در شیرخواران LBW (وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم) است.
فشار بالای اکسیژن شریانی موجب انقباض عروقی و سپس انسداد رگ‌های نارس شبکیه می‌شود و در ادامه تکثیر عروقی روی می‌دهد. هیپرکاربی و هیپوکسی نیز در تشکیل ROP نقش دارند.
در مرحله ابتدایی مرز بین نواحی دارای عروق و فاقد عروق به شکل یک خط دیده می‌شود.
در مرحله دوم تکثیر عروقی موجب برجستگی این خط و تشکیل ستیغ (ridge) می‌شود. در مرحله سوم بافت فیبروواسکولار در پشت عدسی تشکیل می‌گردد، به همین خاطر به این بیماری retrolental fibroplasias نیز می‌گویند. بافت فیبروواسکولار پشت عدسی موجب لکوریا Leukocoria می‌شود و گاهی بافت فیبرو از طریق ایجاد سینشی و جابجایی لنز به سمت جلو موجب گلوکوم می‌گردد. در ادامه جداشدگی شبکیه retinal detachment ایجاد می‌شود.
معمولاً هر دو چشم درگیر می‌شوند ولی ممکن است شدت درگیری در دو چشم به یک میزان نباشد.
جهت درمان خونریزی زجاجیه یا پرولیفراسیون عروقی پیشرونده و شدید از لیزر یا کرایوتراپی استفاده می‌شود.
در جداشدگی شبکیه جراحی کاربرد دارد.
توصیه می‌شود در نوزادان پره ماچور سطح اکسیژن شریانی بین ۵۰ تا ۷۰ میلی‌متر جیوه نگه داشته شود، تا احتمال ایجاد ROP کاهش یابد.
غربالگری از نظر ROP در نوزادان با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم یا سن کمتر از ۲۸ هفته (یا کمتر از ۳۲ هفته براساس نظر برخی مؤلفین) توصیه می‌شود.
برای این منظور معاینه شبکه ۴ هفته پس از تولد یا هنگام رسیدن به سن حاملگی اصلاح شده ۳۴ هفته (هر کدام زودتر برسد) انجام می‌شود.
