با انتشار سریال ویچر، باز هم بین طرفداران انتشار تدریجی قسمتهای سریالها و طرفداران انتشار همزمان همه قسمتهای یک فصل، بحث درگرفته است
سریال ویچر آمد و حالا شما میتوانید هر 8 قسمت آن را دانلود کنید، این 8 قسمت خیلی سریع هم زیرنویس شدهاند.
از سریال ویچر به کرات به عنوان سریالی که میتواند در حد گیم آو ترونز باشد و حتی بهتر از آن باشد، یاد شده. فعلا من که فقط یک قسمت از این سریال را دیدهام، نسبت به این مطلب شک و تردید دارم و حس کردم که شاید سریال نتواند آن شخصیتپردازی قوی و داستانپردازی فوقالعاده، گیم آو ترونز را تکرار کند. البته باری اظهار نظر دقیق، خیلی زود است.
اما چیزی که به عنوان نکته حاشیهای میتواند مطرح کرد، این است که با توجه به انتظار همزمان همه قسمتهای سیزن اول ویچر از سوی نتفلیکس، این شیوه پخش درست است یا خیر.
برخیها میگویند که اتفاقا این شیوه پخش خیلی خوب است، چون دیگر لازم نیست هفتههای زیادی انتظار بکشند. آنها میگویند که تا اصطلاحا با دیدن یک قسمت گرم میشدند، اپیزود تمام میشد و یک هفته باید خماری را تحمل میکردند.
اما حالا اصلا میتوانند در یک ماراتون تماشای سریال، حتی در یک روز یک فصل سریال را تمام کنند.
خوش به حالشان! کاش همه از این وقتها داشتند.
در برابر کسانی هم هستند که میگویند مثل یک غذای خیلی خوب که باید به آهستگی مزمزهاش کرد و بلعید، یک سریال خوب را هم باید به آهستگی دید. هر هفته یک قسمتش را دید و در مورد جوانب مختلف آن اندیشه کرد و با دوستان به تبادل نظر پرداخت.
شاید این طرفداری، یک چیز سلیقهای باشد و یا اینکه در مورد برخی سریالها انتشار یکمرحلهای و در مورد برخی دیگر انتشار هفتگی، درست باشد.
در کل هنر، میانه چندانی با شتابزدگی ندارد. ما آن زمان که آلبومهای موسیقی را روی کاست گوش میکردیم، دقت زیادی روی تک تک ترانهها و قطعات موسیقی میکردیم. اما حالا که کل آلبومهای دوران زندگی حرفهای یک هنرمند را به راحتی میتوان در یک حافظه فلش قرار داد، بسیار بیدقت، به برخی از قطعات گوش میکنیم و هیچ تلاش نمیکنیم که قطعات باب طبع دیگری از همان هنرمند پیدا کنیم.
شاید ما هیچ وقت نتوانیم شادی دیدن خانوادگی سریالهای تلویزیون را در دهه 60 تکرار کنیم! برنامههای تلویزیون خیلی محدود بود، اما آن سریالها لطف خاص خود را داشتند. حالا سریالبینی بسیاری از ماها انفرادی شده است و این انفرادی دیدن سریال، گاهی با شتابزدگی هم توام میشود.
در مورد برخی سریالها شاید مکث و دقت، چندان معنی نداشته باشد، اما برخی از سریالها هم هستند که باید روی تک تک دقایقشان تمرکز کرد. مثالی از این دسته عرض میکنم: وست ورلد.
“شاید ما هیچ وقت نتوانیم شادی دیدن خانوادگی سریالهای تلویزیون را در دهه ۶۰ تکرار کنیم!”
یاد سریال سلطان وشبان،سربداران،هزاردستان،بوعلی سینا،آینه،روزی روزگاری،سال های دورازخانه،جنگجویان کوهستان و …. بخیر
چه حالی داشت تفریحات محدود و مزه مزه کردن این قطره ها
به نظرم پخش یکجای سریال برای مخاطب اتفاق خوبیه. کسانی هم که دوست دارند هفتگی تماشا کنند خب هفتگی دانلود میکنند و میبینند. ولی نمیدونم برای نتفلیکس چه برتریای نسبت به سیستم پخش هفتگی داره؟ چون اون جوری سریال برای مدت طولانیتر توی اخبار و فضای نت مطرح میمونه و مردم در موردش حرف میزنند، ولی با پخش یکجا تمرکز افکار عمومی زود از روی سریال برداشته میشه.
من یه سایتی پیدا کردم زیرنویس فارسیشو ۵ روز قبل از اتشار سریال گذاشته بود!؟