سالشمار زندگی فریدا کالو – به مناسبت زادروز او

1907‌-مگدلنا کارمن فریدا کالو کلدرون (Magdalna Carmen Frieda Kahlo Calderon) در 6 ام ژوئیه در شهر کویاکان مکزیک بدنیا آمد. در بین 4 دختر ماتیلده کلدرون Matilde‌ Calderon و آقای گیلرمو کالو (Guillermo Kahlo) او سومین بود. بعدها نام خود را به فریدا Frida تبدیل کرد.

1913-فریدا به بیماری فلج کودکان مبتلا شده که به نقص دائم پای راست او منجر می‌شود.

1922-فریدا وارد دبیرستان شده و با دیه‌گو ریورا (Diego Rivera) آشنا می‌شود. دیه‌گو، مشغول کشدین نقاشی «آفرینش» بر دیوارهای دبیرستان می‌باشد.

در 30‌ نوامبر شعر «خاطره» بوسیله نشر دانشگاهی به چاپ می‌رسد.

1925-در 17 سپتامبر، فریدا و دوست پسرش الکس (Alejandro Gomez Arias) دچار تصادف اتوبوس شده و فریدا به شدت مجروح می‌شود. فریدا هنگام گذاردن دوران نقاهت نقاشی را شروع می‌کند.

1926-از اولین کارهای نقاشی او تصویر خواهرش آدریانا، آلسیا، میگوئل Adriana,Alicia) (Galant,Miguel N.Lira هستند. تصویری از خود را نیز کشیده و به الکس هدیه می‌دهد.

1929-در 21 اوت فریدا با دیه‌گو ریورا ازدواج می‌کند. او 22‌ ساله و شوهرش 43 ساله هستند.

1930-10 نوامبر. کالو و ریورا به سانفرانسیسکو می‌روند.

1931‌-در سانفرانسیسکو فریدا با دکتر لیئو الوسر  Eloesser آشنا می‌شود که سالهایی طولانی مشاور طبی او می‌شود. در نوامبر همان سال بعد از یک سفر کوتاه به مکزیک، فریدا و ریورا به نیویورک می‌روند تا در نمایشگاه مروری بر آثار ریورا در موزهٔ هنر مدرن این شهر شرکت کنند.

1932-در دیترویت، زمانی که ریورا مشغول نقاشی دیوار انستیتوی هنر است، فریدا دچار سقط جنین می‌شود.

1933-فریدا و ریورا به نیویورک برمی‌گردند. فریدا تابلوی «پیراهنهایم در آنجا آویزان هستند» را می‌کشد و ریورا به نقاشی دیوار راکفلر می‌پردازد. در 20 دسامبر فریدا و ریورا با کشتی از نیویورک به مکزیک می‌روند.

1934-جان اگرمن Jaun OGorman خانه و محل کاری برای فریدا و ریورا در سن آنژل می‌سازد. ریورا رابطه‌ای پنهانی با خواهر فریدا، کریستینا کالو، برقرار می‌کند.

1935-فریدا و ریورا از هم جدا می‌شوند. فریدا موقتا آپارتمانی در شهر مکزیکوسیتی اجاره می‌کند. در ژوئیه همین سال به نیویورک می‌رود و بعد از بازگشت با ریورا آشتی می‌کند.

1937-9 ژانویه لیئون تروتسکی (Leon Trotsky‌) و همسرش ناتالیا سدوا (Natalia Sedova) به مکزیک می‌روند و همراه فریدا و ریورا در کازا ازل زندگی می‌کنند.

1938‌-آندره برتون (Andre? Berton) سوررئالیست فرانسوی در سفری به مکزیک با فریدا آشنا می‌شود. ادوارد جی رابینسون هنرپیشه و گردآورنده آمریکایی آثار هنری،4 تابلوی فریدا را می‌خرد. این اولین فروش قابل توجّه می‌باشد. از 1 الی 15 نوامبر همین سال اولین نمایشگاه انفرادی فریدا در گالری ژولین لوی در نیویورک برگزار می‌شود.

1939-در ژانویه فریدا برای شرکت در نمایشگاه «مکزیک» به پاریس می‌رود. نمایشگاه بوسیله آندره برتون ترتیب داده شده و شامل نقاشی‌های فریدا است. موزه لوور نقاشی «چهارچوب» را که تصویر خود اوست خریداری می‌کند.

فریدا از مرکز هندی گانگها تقاضای کمک مالی می‌کند تا بتواند نمایشگاهی در آمریکا ترتیب دهد.

در مارس، فریدا به اطلاع الا و برترام ولف (Ella‌ Bertram Wolfa) می‌رساند که همکاری ریورا و تروتسکی به پایان رسیده است. در آوریل فریدا به شهر خود بازمی‌گردد و در پاییز همان سال ریورا اقدام رسمی برای طلاق را شروع می‌کند. در نوامبر طلاق آنها صادرمی‌شود.

1940-در ژانویه تابلوهای «دو فریدا» و «میز خراب‌شده» در نمایشگاه بین المللی سوررئالیسم که بوسیله گالری هنرهای مکزیک ترتیب داده شده به نمایش گذاشته می‌شود.

فریدا برای معالجات بیشتری توسط دکتر الوسر به سانفرانسیسکو می‌رود و در نمایشگاه بین المللی گلدن گیت شرکت می‌کند. تابلوی «دو فریدا» در نمایشگاه هنر قرن بیستم مکزیک در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش گذاشته می‌شود. در 8 دسامبر فریدا و ریورا در سانفرانسیسکو دوباره ازدواج می‌کنند.

1941-گیلرمو کالو پدر فریدا فوت می‌کند و فریدا به زادگاه خود برمی‌گردد تا با فامیلش زندگی کند.

1942‌-ریورا شروع به ساختن موزه انسان‌شناسی Anahuacalli می‌کند. نقاشی «تصویر نقّاش با موهای بافته» در نمایشگاه «پرنزه‌های قرن بیستم» در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش گذاشته می‌شود.

1943‌-کارهای فریدا در نمایشگاه «هنر معاصر مکزیک» در موزه هنر فیلادلفیا و هم‌چنین در گالری «هنر این قرن» متعلق به پگی گانیگهام (Peggy Guggenheim) در نیویورک شرکت می‌کنند.

فریدا تدریس را در دانشکده نقاشی و مجسمه‌سازی وزارت علوم به نام «اسمرالدا» La) (Esmeralda شروع می‌کند.

1946-فریدا تابلوهای «آهوی کوچک»، «درخت آرزو»، Stand Fast را نقاشی می‌کند و برای عمل جراحی روی ستون فقرات خود به نیویورک می‌رود.

1947-تصویر خود فریدا به نام «دیه‌گو در افکار من» که در سال 1945 هم به نمایش گذاشته شده بود در نمایشگاه نقاشان مکزیکی قرون هیجدهم تا بیستم در انستیتوی ملی هنرهای تزئینی در معرض دید تماشاگران قرار می‌گیرد.

1948-فریدا اعتراض نامه‌ای درباره پوشاندن نقاشی دیواری ریورا به میگویل آلمان Miguel) (Ale?man، رئیس جمهور مکزیک می‌نویسد.

1949-فریدا کالو مقاله‌ای در شرح زندگی دیه‌گو می‌نویسد و تابلوهای «دیه‌گو و من»، «عشق ننگ خلقت»، «زمین»، «خودم»، «دیه‌گو»، و آقای Xoloti‌ را نقاشی می‌کند که در افتتاحیه -Salon de la Plastica Mexicana-به نمایش گذاشته می‌شوند.

1950-فریدا کالو دوباره به مدت 9 ماه برای معالجه ستون فقرات بستری می‌شود.

1951-فریدا کالو تابلوهایی از تصویر خود، «دکتر ران فارل»، «چند طبیعت بیجان» و «پدر من» را نقاشی می‌کند.

1953-از 13‌ الی 27 آوریل نمایشگاهی از نقاشی‌های فریدا کالو در گالری هنرهای معاصر در مکزیکو برگزار می‌شود. در ژوئیه همین سال پای راست فریدا به علت قانقاریا از زیر زانو بریده می‌شود.

1954‌-فریدا کالو در ماههای آوریل و می‌بستری می‌شود. در 2 ژوئیه از یک ذات الریه رهایی پیدا می‌کند و در تظاهرات بر علیه دخالت آمریکا در گواتمالا شرکت می‌کند.

فریدا کالو در شب 13 ژوئیه 1954 فوت می‌کند.

1957-در 24 نوامبر دیه‌گو ریورا در آتلیه نقاشی خود رد سن‌آنژل می‌میرد و برخلاف آرزوی قلبی‌اش که خواسته بود خاکستر جسدش با خاکستر فریدا کالو به هم آمیخته شود، پیکر او در مقبره مشاهیر مکزیکوسیتی سوزانده می‌شود.

1958-در 30 ژوئیه، درهای کازاازل به صورت موزه فریدا کالو به روی عموم گشوده می‌شود.