مدل مینیاتوری آشپزخانه مونیکا در سریال فرندز
یک زمانی نه‌تنها خبری از این همه دوربین دیجیتال نبود، بلکه دوربین آنالوگ هم دست هر کسی نبود و تازه به فرض داشتن دوربین آنالوگ، این طور نبود که مرتب دوره بیفتیم و فیلم مصرف کنیم و بدهیم ظاهرشان کنند.
به همین خاطر حجم خاطرات عکسی نوجوان‌های امروز، هزاران برابر بیشتر از نوجوان‌های دیروز است.
فناوری باز هم این سال‌ها دارد پیشرفت می‌کند و با فناوری LiDAR اسکن اپل و دیگر شرکت‌ها، شاید از همین چند وقت بعد آدم‌های عادی بتوانند از خانه‌ها و مکان‌های جالبریال اسکن سه‌بعدی تهیه کنند.
واقعا حاضرید چقدر هزینه کنید تا خانه زمان کودکی یا اتاقتان در همان زمان را به صورت یک اسکن سه‌بعدی بتوانید روی تبلت و گوشی ببینید؟
اما جالب است که دوست‌داران فیلم و سینما، به خانه‌ها و لوکیشن‌های فیلم‌ها و مجموعه‌های مورد علاقه خودشان هم، حس نوستالژی دارند.
بعضی از آنها به صورت‌های مختلف مثلا تهیه یک نقشه دقیق از این لوکیشن‌ها یا مراجعه به لوکیشن و عکس گرفتن از آن، تجدید خاطره می‌کنند.
اما دامین جیمز وب، گامی فراتز از این رفته. او که عاشق سریال فرندز است؛ با استفاده از کاغذ بازیافتی و رنگ اکریلیک و خط کش و کاتر تصمیم گرفت که مدلی جالب از آشپزخانه مونیکا در سریال فرندز تهیه کند.
او با استفاده از اسکرین شات‌هایی که از سریال گرفته بود و مهارتش، موفق به این کار جالب شد.
خیلی قشنگ بود. راستش دوست داشتم این خونه، مثل خونه عروسکی، کامل می‌بود. به خصوص که خیلی از سریال‌ها و به خصوص سبک سیتکام، ما فقط یک نما از خونه رو میبینیم و به ندرت پیش میاد که اون سمتی که عوامل فیلم هستند رو ببینیم. البته عموما اون سمت حتی دیوار هم نداره، اما بنظرم قشنگتر میشد اگر یک خونه که مثلاً قرار بوده خونه افراد اون سریال باشه، به صورت مینیاتوری ساخته بشه.
در ضمن، خیلی دوست دارم که از این خونه مینیاتوری‌ها هم برای خودم داشته باشم.
سریال خیلی قشنگی بود … این که دو تا لوکیشین درست کرده بودند انقدر نزدیک به هم عالی بود … اون موقع همه دوست داشتن رفیقاشون انقدر بهشون نزدیک بودن .. فقط یه در فاصله…
سریال فرندز انقدر خوبه که هنوز بعد از گذشت سال های سال دیدنش حس خوب به آدم میده. من یادمه اولین قسمت فرندز رو 12 سال پیش دیدم ولی هنوز گاهی اوقات نگاه میکنم و هر دفعه هم خنده رو لبام میاره.